مجموعه درسهای ارائه شده پیرامون سيرت و حيات رسول الله (ص)

توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري

درس بیست وچهارم

تاریخ : 14/3/87

موضوع  درس :

غزوه (سریه) موته

توضیح درس :

موته نام منطقه ای است در اردن فعلی و در گذشته جزو بلوک شام و حاکمان روم مسیحی بر آن حکومت می کردند. حاکمان بُصری و موته مدتها بود دست به آزار و اذیت مسلمانان زده بودند از جمله هر عربی به اسلام ایمان می آورد او را آزار می دادند و کاروانهایی که کالا از شام به مدینه می آوردند ممانعت می کردند و شرحبیل غسانی (حاكم بصري) در سال هفتم فرستاده رسول الله «ص» که حامل نامه وپیام رسول خدا «ص» بود را به قتل رساند.  اینها و مسائل دیگری باعث شد حضرت ختمی مرتبت (ص) در ماه جمادی الاولی سال هشتم هجری دستور داد که سپاهی عازم روم شود.

سه هزار نیرو در اولین  فرصت بسیج و جمع شدند و حضرت (ص) آنان را توجیه فرمود و دستور داد به محلی که حارث بن عُمیر ( پیک و رسول وی) به شهادت رسیده بروند و به محض ورود به محل ، مردم را به اسلام دعوت کنند در صورتیکه جواب آنها مثبت بود فالحمدلله و در غیر این صورت وفق دستور خداوند با آنها برخورد کنند و اضافه نمود زید بن حارثه  را به عنوان فرمانده تعیین می نمایم در صورت شهادت ایشان ، جعفر و بعد از جعفر ، عبدالله بن رواحه فرمانده سپاه باشند و در صورت شهادت هر سه نفر، انتخاب فرمانده به عهده نیروهاست و به اذن خداوند سپاه حرکت کرد با شنیدن خبر عزیمت سپاه اسلام ، هرقل یکصد هزار و حاکم بصری یکصد هزار نفر نیروی مجهز را بسیج و آماده رزم کردند . سپاه اسلام به نزدیک محل شهادت حارث رسید و زمانی از بسیج دويست هزار نفره مسیحیان مطلع شدند شروع به مشورت کردند که آیا با توجه به وضعیت سپاه کفر عملیات را انجام دهند و یا منتظر دستور بعدی پیامبر اسلام (ص) بمانند . عاقبت به توافق رسیدند که عملیات را با استعانت از خداوند متعال شروع نمایند ، زید پسر حارث پرچم را به دست گرفت و مبارزه را شروع و بعد از جهد و کوشش زیادی به شهادت رسید آنگاه حسب دستور پیامبر اسلام (ص) جعفر پرچم را به دست گرفت و در یک جنگ نا برابر اول دست  راست وی را قطع و سپس پرچم را به دست چپش بلند کرد دشمن دست چپ وی را نیز قطع و با دو دست قطع شده اش پرچم را گرفت و در نهایت شهید شد زمانی که جسد مبارکش را ملاحظه کردند 90 ضربه و جرح در بدن مبارکش بود و سپس عبدالله بن رواحه پرچم را به دست گرفت و ایشان نیز شهید شدند و آنگاه با مشورت ، خالد بن ولید را به عنوان فرمانده تعیین ،خالد با برنامه ریزی دقیق و طی یک عملیات آگاهانه سپاه روم را مغلوب و سپس با رعایت مصلحت عقب نشینی کردند و به مدینه منوره برگشتند .

حضرت (ص) در مسجد قبل از ورود سپاه حاضر شد و خبر شهادت هر سه نفر را اعلام و سپس به منزل جعفر رفت و زوجه جعفر ، اسماء بنت عمیس را دلداری داد و زمان ورود سپاه در ورودی مدینه از آنان استقبال فرمود .

« نتیجه درس و حکمت غزوه موته »

1) حرکت به موته  باعث ترس و  و حشت سپاه قدرتمند هرقل گردید و در سال 14 هجری درست 6 سال بعد از غزوه موته خالد (رض) بصری و شام و اردن را آزاد و پرچم اسلام را به اهتزاز در آورد .

2) در حادثه موته معجزه دیگری از معجزات رسول الله (ص) ظاهر شد که قبل از ورود سپاه اسلام ،‌ پيامبر اكرم (ص) در مسجد شهادت فرما ندهان بزرگوار را یکی بعد از دیگری اعلام و اظهار تاسف کرد و به نام نیک از خالد یاد نمود و او را سیف الله نامید .

3) دیدار پیامبر اسلام (ص) از منزل جعفر (رض) و دلجوئی از همسر محترم وی اسماء دختر عمیس و دست مبارک خود را بر سر فرزندان جعفر کشیدن ، یک حجت و دلیل اند در صحیح بودن تعزیه و تسلیت گفتن به اعضاء خانواده و ترحم به ایتام و اظهار تاسف به خاطر از دست دادن افراد مفید و قهرمان .

اللهم وفقنا لما تحب و ترضی

« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و صحبه اجمعین »

این مطلب را به اشتراک بگذارید