درس یازدهم :رهن شرعی

روز سه‌شنبه مورخ 23/ آذر/1395درادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس سیصد­و­سی ­و ششم از سلسله درسهای تاریخ،‌سیره، قصص، وصایا، عقیده، اخلاق و... (درس یازدهم « آداب نبوی »)ارائه شد.

در ادامه، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان مباحث دینی درج شده است.

 

 

مجموعه درسهای ارائه شده پیرامون اخلاق

توســـط حــاج ماموستا ملا قادر قادری

درس سیصد وسی و ششم از كلاسهای هفتگی مسجد قباء‌ پاوه

درس یازدهم «آداب نبوی»

*************

*موضوع درس*

«رهن شــرعی»

درس یازدهم : «رهن شــرعی »

رهن یعنی گرو گذاشتن وثیقه در مقابل دَین و بدهی. مثلاً کسی نیازمند 10 میلیون تومان وجه است، آن را از کسی طلب می‌کند طرف به نیازمند اعتماد ندارد که در سر موعد دَینش را مسترد نماید، لذا از وی درخواست وثیقه و گرو می‌کند. متقاضی چیزی را از اموال خود مانند تخته قالی باارزش یا یک دهنه دکان و یا یک قطعه باغ با حضور چند شاهد و یا با تنظیم نوشته‌ای به‌عنوان پشتوانه در اختیار طرف می‌گذارد و طرف مبلغ پولی را به مدتی خاص به وی پرداخت می‌کند. به دریافت‌کنندۀ پول یا وثیقه گذار «راهن» و به پول دهنده و دریافت‌کنندۀ وثیقه «مرتهن» و به اصل مال و وثیقه «مرهون» گویند. این نوع معامله عقدی است مقبول و مشهور در اسلام.

در این خصوص نکات ذیل به جهت آشنایی دوستان با رهن شرعی قابل‌ذکر است.

«نکات و نتایج درس»

نکتــــــــۀ اول: مال مرهون در اختیار مرتهن است و حقّ استفاده از آن را بدون اذن راهن ندارد و در سر موعد به راهن اعلام می‌شود، مال اخذشده را مسترد کند. اگر نداشت یا تعلل کرد، مرتهن می‌تواند مال راهن را بفروشد و حق خود را برداشت نماید و مازاد آن را به راهن برگرداند.

نکتــــــۀ دوم: بعد از سپردن وثیقه، راهن می‌تواند از مال مرهونِ خود مانند اتومبیل یا خانۀ مسکونی یا باغ استفاده کند. البته از ثمرات و نتایج آن­ها

نکتـــــۀ سوم: استفاده از مرهون و تغییر مرهون از جانب مرتهن جایز نیست. چون یدِ مرتهن بر مالِ مرهون، ید ضمانت یا امانت است مگر با اذن راهن

نکتـــــۀ چهارم: اگر راهن در سرموعد دَین را ادا نکند، مرتهن حق دارد از وی درخواست کند دَین را بدون تأخیر ادا، یا مرهون را بفروشد و حق وی را تأدیه نماید. چنانچه به خواستۀ مرتهن عمل نشود، قاضی به مرتهن اجازه فروش را خواهد داد.

نکتـــــۀ پنجم: مال مرهون در ضمانت مرتهن است. اگر تلف شود و از بین برود و تلف شدن مرهون به سبب بی‌توجهی و تعمد و تقصیر مرتهن باشد، باید مرتهن جوابگو باشد و خسارت را پرداخت نماید.

نکتـــــۀ ششم: اگر مال مرهون مالی باشد چون زمین و باغ و حیوان، نتیجه و ثمر آن متعلق به راهن و مالک مال است. در حدیث است «وَ لَهُ غُنْمُه» (نتیجۀ مال مرهون، از آن راهن است)

نکتـــــۀ هفتم: رهن‌های متداول امروزه با قوانین و مقررات شرعی و فقهی انطباق ندارند و رهن عصر حاضر را انسان‌ها ساخته‌اند و با محتوای شریعت اسلام سازگاری و همخوانی ندارند و یک عمل عرفی است و مشکلات شرعی دارد.

 

 

رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ

وصلي الله تعالي علي سيدنا و مولانا محمد و علي آله و اصحابه و من دعا بدعوته الي يوم الدين

 

این مطلب را به اشتراک بگذارید

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn