هشتاد و هفتمین کلیپ کوتاه هفتگی حاج ماموستا ملا قادر قادری منتشر گردید.

متن فارسی و ترجمه شده این کلیپ در ادامه آمده است.

به گزارش  پایگاه اطلاع رسانی دفتر امام‌جمعه پاوه؛ هشتاد و هفتمین کلیپ کوتاه هفتگی حاج ماموستا ملا قادر قادری با موضوع "قرآن کریم و اثر آن در اصلاح جامعه" در مورخ ۲۱/۰۶/۱۴۰۲ منتشر گردید.

متن فارسی و ترجمه شده این کلیپ در ادامه آمده است:

عنوان: قرآن کریم و اثر آن در اصلاح جامعه

بسم‌الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین ثم الصلوة والسلام علی رسول‌الله و علی آله و صحبه و من والا و لا حول و لا قوة الا بالله

السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

عزت و سعادت و توفیق و سلامتی و سربلندی همه برادران و خواهران دینی و تمامی علاقه‌مندان به اسلام و محبان رسول‌الله را از خداوند متعال خواستارم. مطلبی را که قصد دارم در چند دقیقه به عرض برسانم، بحثی است تحت عنوان جایگاه قرآن کریم و اثر آن در جامعه

قبل از هر چیز باید عرض کنم قرآن کریم مایۀ شفاست. همچنان که بعضی از داروها شفای دردهای جسمانی ما هستند، قرآن کریم هم برای قلب ما شفاست چنانچه در اثر مشکلات روزگار قلب ما دچار ناراحتی و غصه و دلهره و عصبانیت شود، تلاوت قرآن کریم به آن آرامش و شفا می‌دهد.

در قرآن کریم چند بار کلمۀ شفا آمده است یک‌بار در خصوص عسل است و می‌فرماید: خوردن عسل سالم برای روح انسان شفاست و در چند آیۀ دیگر قرآن کریم به‌عنوان شفای درون معرفی شده است.

مثلاً در آیۀ ۵۷ سورۀ یونس خدای بزرگ و مهربان می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُمْ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ» ای مردم؛ از سوی خداوند کتابی برای شما نازل شده که هم موعظه و هم نصیحت و هم تربیت و هم برای درون شما مایۀ شفا و باعث رحمت و هدایت برای اهل ایمان است.

در آیۀ ۸۲ سورۀ اسرا می‌فرماید: «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ» ما در قرآن آیاتی را نازل کرده‌ایم که برای مسلمانان هم رحمت و هم شفا هستند.

در آیۀ ۴۴ سورۀ فصلت می‌فرماید: «قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ ۖ» ای محمد؛ به مسلمانان اعلام کن قرآن سبب هدایت و راهنمای بشر است و طریق چگونه عبادت کردن را به انسان مؤمن نشان می‌دهد و مایۀ شفای درون است.

خداوند متعال ضمن آنکه قرآن را مایۀ شفا می‌داند، می‌فرماید: قرآن مایۀ عزت است

در آیۀ ۴۴ سورۀ زخرف خطاب به پیامبر اسلام (ص) می‌فرماید: «وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَكَ وَلِقَوْمِكَ ۖ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ» ای محمد قرآن برای امتت مایۀ عزت و شرف است. اگر شما در کنار این قرآن باشید در اقتصاد و معیشت و جهاد و علم و تمدن دنیایی سربلند خواهید شد و اگر به قرآن عمل نکنید و آن را در حاشیۀ زندگی قرار دهید، در قیامت باید جوابگو باشید که نتوانسته‌اید به‌درستی از سرمایه‌ای که خداوند در اختیار شما قرار داده استفاده کنید.

قرآن کتابی است حتی موجودات عاقل و ... چون جنیان به جایگاه آن اذعان کرده‌اند و در سورۀ جن اعتراف می‌کنند قرآن سبب رشد است. مثلاً می‌گویند: «فَقَالُوا إِنَّا سَمِعْنَا قُرْآنًا عَجَبًا يَهْدِي إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ ۖ وَلَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنَا أَحَدًا» ما شب گذشته به قرآن خواندن و تلاوت محمدالمصطفی (ص) گوش دادیم و محتوای آیات را فهمیدیم که این آیات هم وسیلۀ هدایت و هم وسیلۀ رشد هستند و به پیامبر اسلام (ص) ایمان آوردیم.

در عصر بعثت و در زمان نزول قرآن کریم، یاران رسول‌الله (ص) از سوی دشمنان اسلام و قرآن در تنگنای شدید قرار گرفتند؛ نکته‌ای را عرض می‌کنم که بدانید قرآن کریم مایۀ عزت است به‌شرط پیروی صادقانه؛ به دو نمونه از این آثار اشاره می‌کنم.

۱-مشرکان مکه به یاران رسول‌الله (ص) فشار آوردند و آنان را اذیت و آزار ‌دادند به‌طوری‌که دیگر نتوانستند در مکه زندگی کنند حضرت (ص) به آنان اذن هجرت دادند و فرمودند: جمعی از شما به حبشه مسیحی هجرت کنید چون حاکم حبشه به نام نجاشی پادشاهی عادل است و در آنجا می‌توانید خداپرستی کنید.

حدود ۸۰ نفر که چند زن در میان آن‌ها بودند، با کشتی به حبشه رفتند. کافران مکه از این حرکت مسلمانان خیلی عصبانی شدند و تصمیم گرفتند برای بازگرداندن آن‌ها دو نفر از معتمدان مکه به نزد نجاشی بروند و دو بار شتر طلا آلات را برای هدیه به نجاشی همراه خود به حبشه بردند و به نجاشی گفتند: ما به دستور سران مکه نزد شما آمده‌ایم تا جماعتی از اهل مکه که متمرد و فراری هستند به ما تحویل دهید و به مکه بازگردانیم.

نجاشی که شخص باکفایتی بود گفت: من تا حال آن‌ها را ندیده‌ام باید آن‌ها را ببینیم و حرفشان را بشنوم آن‌وقت تصمیم بگیرم. به مسلمانان پیغام دادند در روز و ساعت خاصی در دفتر نجاشی حاضر شوند. مسلمانان حضرت جعفر بن ابوطالب (رض) را به‌عنوان وکیل و سخنگوی خود انتخاب کردند. مسلمانان در دفتر نجاشی خیلی مؤدبانه و مظلومانه حضور یافتند. نجاشی گفت: دوست دارم بدانم علت آمدن شما به حبشه چیست؟

جعفر به نمایندگی از حاضرین فرمود: جناب نجاشی، ما قومی بی‌سواد و جاهل و بدون معلومات و دور از دین بودیم، سنگ و چوب را پرستش می‌کردیم، نسبت به ناموس همدیگر غیرت نداشتیم، رباخواری و فروش زنان جزو سنت و عادت ما بود و حتی کعبۀ شریفه را پر از بت کرده بودیم. در این زمان خداوند متعال فردی از خود ما که خود و خانواده و پدر و مادرش را می‌شناختیم را برای هدایت ما فرستاد و ما را به توحید و دین اسلام دعوت کرد و کتابی را برای ما آورد که مایۀ هدایت بشر است. به دلیل اینکه ما از پیامبر (ص) پیروی کردیم و دنبال منهج آن کتاب افتاده‌ایم، قریشیان نگذاشتند در وطن خود زندگی کنیم و در اثر فشار آن‌ها دیار خود را ترک و به دیار شما هجرت کردیم.

نجاشی گفت: آیا ممکن است بخشی از آن کتاب را برایم بخوانید؟ حضرت جعفر خیلی حکیمانه برخورد کرد، می‌دانست نجاشی مسیحی و به حضرت مریم و حضرت عیسی عشق و علاقه دارد، خیلی زیرکانه اول سورۀ مریم (کهیعص ذِکْرُ رَحْمَةِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیَّا إِذْ نَادَى رَبَّهُ نِدَاءً خَفِیًّا ...) را انتخاب و برای نجاشی تلاوت نمود.

نجاشی با شنیدن این آیات، گریه کرد و اشک از چشمانش سرازیر شد گفت: مصدر قرآن شما و انجیل ما یکی است و خطاب به قریشیان گفت: ممکن نیست من این‌ها را به شما تحویل دهم، هدایایی را که آورده‌اید با خود ببرید من هدیۀ شمارا نمی‌خواهم.

۲-امیرالقراء مرحوم ماموستا عبدالباسط که اصالتاً کورد و در مصر زندگی کرده است، یک‌بار برای تلاوت قرآن به یکی از کشورهای آفریقایی دعوت شد تا در مساجد آن‌ها برای مسلمانان قرآن را تلاوت کند. جمعی مسیحی هم به مساجد مسلمانان می‌آمدند و قرائت استاد عبدالباسط را گوش می‌دادند. در آخر سفر جمع زیادی از آن‌ مسیحیان ایمان آوردند. بعداً از آن‌ها پرسیدند چگونه ایمان آوردید؟ گفتند: قرآنی را که این شخص می‌خواند، حاوی نکاتی بود که بر قلب ما اثر و ما را از خواب غفلت بیدار می‌کرد و احساس کردیم هم قرائت عبدالباسط و هم قرآن رحمت و شفاست چون به قلب‌های ما آرامش می‌داد به همین خاطر به قرآن کریم ایمان آوردیم و مسلمان شدیم.

بنده هم به دوستان عرض می‌کنم قرآن اگر صاحب داشته باشد، مایۀ شفا، هدایت و رحمت است. متأسفانه ما قرآن کریم را در طاقچۀ خانه‌های خود قرار داده‌ایم؛ شاید گه گاه آن را بخوانیم، اما خواندن ما با تدبر و فهم همراه نیست.

از خداوند تبارک‌وتعالی درخواست می‌کنم به ما توفیق دهد بتوانیم از قرآن کریم به بهترین نحو استفاده کنیم و آن را با تدبر بخوانیم اگر در تلاوت آن مشکل داریم، از کلاس‌های قرآن استفاده کنیم و به نصیحت و موعظۀ ماموستایان گوش دهیم تا ان‌شاءالله قرآن کریم مایۀ خیر هم برای دین و هم برای دنیایمان شود. ان‌شاءالله

والسلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته

این مطلب را به اشتراک بگذارید

نوشتن دیدگاه

نام

تصویر امنیتی جدید