روز سه شنبه مورخ ۲۷ /آذر/1397 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس سیصد وچهارصدم تفسیر قرآن کریم ( درس سوم تفسیر سوره مبارکه یاسین ) با موضوع آیات ۳۷ الی ۵۸ ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهی درج شده است.
کلاس تفسیــر قــرآن کـریـم توسط حاج ماموستا ملا قــادر قــادری
درس سیصد وچهارصدم
درس سوم سوره مبارکه یاسین آیات ۳۷ الی ۵۸
*موضوع درس *
1-بحث اثبات وحدانیّت خداوند واحد از طریق آفاق .
2-بحث عذاب الهی در آخرت در حق کافران .
3-بحث انکار قیامت از سوی کفّار.
4-جایگاه بهشتیان در قیامت.
** ترجمــه آیـــات**
وَآيَةٌ لَهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُمْ مُظْلِمُونَ ﴿ ۳۷ ﴾ برای کافران و مشرکان اگر توجه کنند، تغییر و آمدورفت شب و روز در اثباتِ عظمتِ خداوندِ ربّالعالمین کافی است. خـداوند می‌فـرماید: ما شب را از روز و روز را از شب می‌گیریم. اگر قدرت و عظمت خداوندِ واحد نباشد همیشه در تاریکیِ شب و یا روشناییِ روز می‌مانید.
وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﴿ ۳۸ ﴾ خورشید و آمدورفتِ آن در اوقات معین و در قرارگاه خاصّی دلیل دیگری بر عظمت خداوند است. خداوندی که قادر و توانا و داناست.
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ ﴿ ۳۹ ﴾ و همچنین برای ماه قرارگاه و منازل و محلّ آمدورفتی قرار داده‌ایم که ابتدا به شکل قوس باریکی آشکار می‌شود و به بدر تبـدیل و سپس به شکل همان قوس برمی‌گردد و به تاریکی فرو می‌رود و سپس ظاهـر می‌شود. همۀ این‌ها دلیل بر عظمت خداوند است.
لَا الشَّمْسُ يَنْبَغِي لَهَا أَنْ تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ ﴿ ۴۰ ﴾ آمدورفت خورشید و ماه و شب و روز بهنحوی تنظیم شده‌اند که نه خورشید به ماه می‌رسد و نه شب داخل روز می‌شود و هر یک با نظم خاصی و در مسیر تعیین‌شده‌ای شناورند. این‌ها همه دلیل بر عظمت و قدرت و توان خداوند ربّالعالمین است.
وَآيَةٌ لَهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ﴿ ۴۱ ﴾ یکی دیگر از نشانه‌های عظمت و بی‌شـریکی پروردگار این است ما فرزندان و خانوادۀ این مشرکان و کافران را در کشتی‌های پر از بار و وسایل قرار می‌دهیم و به این‌طرف و آن‌طرف سفر میکنند و زندگی آن‌ها در دریا تأمین می‌شود.
وَخَلَقْنَا لَهُمْ مِنْ مِثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ ﴿ ۴۲ ﴾ و یکی دیگر از نشانه‌های قدرت و عظمت الهی این است ما مَرْکَب‌ها و وسیله‌های سواری برای آن‌ها خلق کرده‌ایم.
وَإِنْ نَشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنْقَذُونَ ﴿ ۴۳ ﴾ و اگر بخواهیم آن‌ها را خیلی ساده با یک موجِ دریا و یک باد تند در دریا غرق می‌کنیم که هیچ قدرتی توان نجات آن‌ها را نخواهد داشت.
إِلَّا رَحْمَةً مِنَّا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ ﴿ ۴۴ ﴾ ولی علی‌رغم عنـاد و لجاجت آن‌ها، رحمت ما شامل حال آن‌ها خواهـد شد و مدتی تا یومالأجـل در دنیا زندگی میکنند. شاید روزی و ایامی تجـدیدنظر و توبه کنـند.
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿ ۴۵ ﴾ اگر به کافـران گفتـه شود از عذاب‌های پیش رو و پشت سـر، شما از خدا بتـرسید و در مسیر غلط حرکت نکنید و از قیامت و عذاب الهی خوف داشته باشید، هیـچ اعتنا و توجهی ندارند.
وَمَا تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿ ۴۶ ﴾ این کافـران لجوج در مقابل آیات و نشانه‌های عظمت خداوند به‌جای درس و عبـرت به آن‌ها پشت میکنند و روی‌گردان می‌شوند.
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿ ۴۷ ﴾ اگر به کافـران گفته شـود از رزق و نعمتی که خـداوند به شما عطا کرده است سهم فقرا را ادا کنید، در جواب این طلب و درخواست، ضمن ردّ آن می‌گویند ما چرا به فقرا طعام بدهیم؟ اگر فقـرا را خدا دوست داشت، آن‌ها را اطعام می‌کرد. به حقیقت کافران در گمراهی آشکارند.
وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿ ۴۸ ﴾ کافران بی‌شـرمانه به رسول خدا (ص) می‌گویند: اگر قیامت صحّت دارد، و شما در گفتارتان صادق هستید، پس کی خواهد آمد و چرا به ما نشان نمی‌دهیـد؟
مَا يَنْظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ ﴿ ۴۹ ﴾ این افراد ازخودراضی در برابر امر خدا خیلی ضعیف‌اند و با یک صیحه و صدا از بین می‌روند. مع‌هـذا غافل‌اند و به‌جای تجدیدنظر در حال جـدال‌اند.
فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ ﴿ ۵۰ ﴾ در آینده چنان گرفتار و غافلگیر می‌شوند که حتی نمی‌توانند وصیّتی کنند یا به‌سوی خانواده و دوستان خود برگردند.
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُمْ مِنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ ﴿ ۵۱ ﴾ زمانی صور دمیده می‌شود و شیپور حشـر اعلام می‌گردد، ناگهان آن‌ها از قبـر سـر بلند کرده و به‌سرعت به‌سوی محکمۀ پروردگار رب‌العالمین می‌روند.
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِنْ مَرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ ﴿ ۵۲ ﴾ کافران در قیامت می‌گویند: ای‌وای برما؛ عقیده به زنده شدن نداشتیم و غافل بودیم چه کسی ما را از قبـر بیدار و زنده می‌کند.
إِنْ كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿ ۵۳ ﴾ این کافرانِ منکرِ قیامت، تنها با یک ضجه و یک صدای واحد و یک فریاد عظیم از جایگاه خود بلند و زنده می‌شوند.
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿ ۵۴ ﴾ در قیامت به کفّـار گفته می‌شود امروز به هیچ‌کس ذره‌ای ظلم نمی‌شود و هر کس فقط در برابر اعمالش مورد بازخواست قرار می‌گیرد.
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ ﴿ ۵۵ ﴾ در روز قیامت بهشتیان در حال فـرح و سـرورند.
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِئُونَ ﴿ ۵۶ ﴾ مردان و زنان و اعضای خانواده و همسران آن‌ها در قصرها و در سایۀ درختان و بر روی تخت‌های شایسته تکیه می‌زننــد.
لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُمْ مَا يَدَّعُونَ ﴿ ۵۷ ﴾ در بهشت انواع میوه‌های لذّت‌بخش و هر آنچه بخواهند در اختیار آن‌ها قرار داده می‌شود.
سَلَامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ ﴿ ۵۸ ﴾ از سوی خداوند رحیم سـلام و خوشامد به بهشتیان گفته می‌شود.
*** توضیح و تفسیر آیات و نتایج درس***
توضیح آیات ۳۷ تا ۴۴: خداوند متعـال در این ۸ آیه به ۵ نشانۀ آفاقی اشاره کرده که هریک از آن‌ها نشانه و دلیلی است بر وجود خدای واحد و بی‌شـریک و صاحب قدرت و حکیم؛ ازجمله: ۱-آمـدن شب و روز ۲-آمـدورفت خورشیــد ۳-آمـدورفت مــاه ۴-آمـدورفت کشتی‌ها در بحــرها ۵-خلق ســایر وسایل سواری مورداستفادۀ بنـی‌آدم که اگر به هریک از این نشانه‌ها نگاه آگاهانه و بامعرفت و بصیرت داشته باشیم، به وجود خالق و ناظم و گرداننـدۀ آسمان و زمین پی خواهیم برد.
توضیح آیات ۴۵ تا ۵۳: در این ۹ آیه خداوند متعال به افشای دیدگاه کافران مکه اشاره دارد و در توضیح این بخش آمده کافران همچنان از آیات آفاقی درس و عبرت نمی‌گیرند و بر مسیر الحاد و شرک خود ادامه می‌دهند تا جایی که اگر به آن‌ها گفته شود تقوای خدا را رعایت و به خود رحم کنید، آن را نادیده می‌گیرند و به آن پشت میکنند و اگر به آن‌ها گفته شود از نعماتی که خداوند به شما عطا کرده است، به فقرا کمک و آن‌ها را از اموال خود سهیم کنید، در جواب می‌گویند: هر گز کمک نخواهیم کرد. مگر فقیر عبد خدا نیست؟ اگر خدا بخواهد او را غنی خواهد کرد و نیازی به مال ما نخواهد داشت. کافران مخالف رسالت محمد (ص) می‌گویند: قیامت و زنده شدن اساس ندارد. اگر راست است، چرا آن را به ما نشان نمی‌دهید؟ این‌ها غافل و بیچاره‌اند. ما (خـــداوند) اگر اراده کنیم با یک زلزله و یک صیحه و صدای سهمناک آن‌ها را هلاک و نابود می‌کنیم و اگر در برابر شرک و کفرشان فعلاً با آن‌ها برخورد نمی‌کنیم و به آنان مهلت می‌دهیم، به این دلیل است شاید تجدیدنظر کنند.
توضیح آیات ۵۴ تا ۵۸: در آیۀ ۵۴ خداوند متعال می‌فـرماید: در قیامت به کسی ظلم نمی‌شود و هر کس در برابر اعمال و کردارش مسئول است و در آیات ۵۵ تا ۵۸ بحث لطف و کرم الهی است نسبت به بهشتیان و جایگاه آن‌ها و نعمتهای الهی و رفاه آن‌ها در بهشت و نحوۀ احترام خداوند به بهشتیان چون سـلام و خوشامدگویی و احترام ویژه به آنان.
ا تَقَبَّلْ منّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ وَتُبْ عَلَینَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
وصلي الله تعالي علي سيدنا و مولانا محمد و علي آله و اصحابه و من دعا بدعوته الي يوم الدين
این مطلب را به اشتراک بگذارید
