روز سه شنبه مورخ 3/12/89 ، در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و سي و هفتم تفسیر قرآن کریم (درس بيستم تفسیر سوره مبارکه مائده) با موضوع آیات 97 الي 104 سوره مبارکه مائده ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهي درج شده است .
کـــلاس تفسیــــر قــرآن کــــریـــم توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري
درس يكصد و سي و هفتم
درس بيستم سوره مبارکه مائده آیات 97 الی 104
** موضوع درس **
1-معرفي جايگاه كعبه شريفه و مسجد الحرام
2-رسالت و مسئوليت رسوال‌الله(ص) .
3- سؤال كردن بي جا و حاشيه رفتن در مسائل ديني و اعتقادي صلاح نيست
4- تعصّب كوركورانه مردود است.
* ترجـــمه آيـــات *
جَعَلَ اللّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ قِيَامًا لِّلنَّاسِ وَالشَّهْرَ الْحَرَامَ وَالْهَدْيَ وَالْقَلاَئِدَ ذَلِكَ لِتَعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَأَنَّ اللّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۹۷﴾
خداوند، كعبه، بيت الحرام، را وسيلهاي براي سامان بخشيدن به كار مردم قرار داده و همچنين ماه حرام و قربانيهاي بينشان و قربانيهاي نشاندار، اينگونه احكام (حساب شده و دقيق) به خاطر آن است كه بدانيد خداوند آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است ميداند و خداوند به هر چيزي دانا است.
اعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿۹۸﴾
بدانيد خدا داراي مجازات شديد و (در عين حال) آمرزنده و مهربان است.
مَّا عَلَى الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاَغُ وَاللّهُ يَعْلَمُ مَا تُبْدُونَ وَمَا تَكْتُمُونَ ﴿۹۹﴾
پيامبر وظيفهاي جز ابلاغ رسالت (و دستورهاي الهي) ندارد (و مسئول اعمال شما نيست) و خدا ميداند چه چيزها را آشكار، و چه چيزها را پنهان ميداريد.
قُل لاَّ يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُواْ اللّهَ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿۱۰۰﴾
بگو (هيچگاه) ناپاك و پاك مساوي نيستند اگر چه كثرت ناپاكها تو را به شگفتي بيندازد، از (مخالفت) خدا بپرهيزيد اي صاحبان خرد، تا رستگار شويد.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَسْأَلُواْ عَنْ أَشْيَاء إِن تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَإِن تَسْأَلُواْ عَنْهَا حِينَ يُنَزَّلُ الْقُرْآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللّهُ عَنْهَا وَاللّهُ غَفُورٌ حَلِيمٌ ﴿۱۰۱﴾
اي كساني كه ايمان آوردهايد از مسائلي سوال نكنيد كه اگر براي شما آشكار گردد شما را ناراحت ميكند، و اگر به هنگام نزول قرآن از آنها سوال كنيد براي شما آشكار ميشود، خداوند آنها را بخشيده (و از آن صرف نظر كرده) است و خداوند آمرزنده و حليم است
قَدْ سَأَلَهَا قَوْمٌ مِّن قَبْلِكُمْ ثُمَّ أَصْبَحُواْ بِهَا كَافِرِينَ ﴿۱۰۲﴾
جمعي از پيشينيان از آنها سوال كردند و سپس به مخالفت با آن برخاستند، (ممكن است شما هم چنان سرنوشتي پيدا كنيد).
مَا جَعَلَ اللّهُ مِن بَحِيرَةٍ وَلاَ سَآئِبَةٍ وَلاَ وَصِيلَةٍ وَلاَ حَامٍ وَلَكِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ يَفْتَرُونَ عَلَى اللّهِ الْكَذِبَ وَأَكْثَرُهُمْ لاَ يَعْقِلُونَ ﴿۱۰۳﴾
خداوند هيچگونه بحيره و سائبه و وصيله و حام قرار نداده است (اشاره به چهار نوع از حيوانات اهلي كه در زمان جاهليت استفاده از آنها را ممنوع ميدانستند و اين بدعت در اسلام ممنوع شد) ولي كساني كه كافر شدند بر خدا دروغ ميبندند و بيشتر آنها نميفهمند.
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْاْ إِلَى مَا أَنزَلَ اللّهُ وَإِلَى الرَّسُولِ قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا أَوَلَوْ كَانَ آبَاؤُهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ شَيْئًا وَلاَ يَهْتَدُونَ ﴿۱۰۴﴾
و هنگامي كه به آنها گفته شود، به سوي آنچه خدا نازل كرده و به سوي پيامبر بيائيد ميگويند آنچه را از پدران خود يافتهايم ما را بس است!، آيا نه چنين است كه پدران آنها چيزي نميدانستند و هدايت نيافته بودند؟!
** توضيح و تفسير آيات **
توضيح آيه 97 : خداوند كعبه مشرفه و حدود آن را حرام معرفي كرده است )مانند ماههاي حرام ( و در محدوده آن انجام بعضي از كارها ممنوع و حرام است مگر كارهاي متناسب به كعبه مشرفه (مانند ذبح قرباني و ذبح حيوانات فديه) خداوند متعال ضمن اينكه محيط كعبه و حدود آنرا حرام اعلام كرده است ،كعبه را قبله اهل توحيد قرار داده تا مسلمانان بجهت عبادت و انجام كارهاي مهم روزانه در آن محــــل جمــع شوند ( يادآوري: در مكه و حومه آن مانند ماههاي حرام جنگ و شكار حرام است )
اين احكام كه مكه شهر حرام و 4 ماه از بين 12 ماه سال حرام اعلام شده‌اند آگاهانه و از روي علم و حكمت الهي بوده وبه نفع اهل ايمان است .
توضيح آيه 98 : در اين آيه خداوند متعال فرموده است از هيچ كسي شرم ندارد هر كس تخلف كند با وي برخورد خواهد شد ، معهذا خداوند بخشنده و به‌رحم است
توضيح آيه 99 : در اين آيه بصورت قطع اعلام شده است كه وظيفه رسول خدا تنها ابلاغ است و تبليغ و هدايت و قبول ايمان و قبول دين بستگي به توفيق خداوند و تمايل انسانها دارد .
توضيح آيه 100 : معني « لاَّ يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ » يعني مواد خوردني و آشاميدني پاك و حلال هرگز با خوردني‌هاي غيــــر پـــاك و غير حلال مساوي نيستند حتي اگر بسياري از مردم جامعه طرفدار طعام و خوراك غير حلال و غير طاهر باشند مثلاً اگر در شهري 80 درصد خانواده‌ها مشروبات الكلي مصرف كنند يا از ترياك استفاده نمايند اين دليل بر مشروعيت نخواهد بود. آنچه را خداوند حرام اعــــلام كرده است اگر چــــــه حاميان آن اكثريت مردم و مردان معروف جامعه باشند باز حرام است و آنچه را حلال و پاك اعلام كرده است حلال است و پاك اگر چه حاميــــان آن افــــراد ضعيف و قليل باشنــد.
توضيح آيه 101 و 102 : مفهوم اين دو آيه خطاب و امري است از جانب خداوند به بندگان خدا به اين مضمون ( اي اهل ايمان از آنچه خير دين و دنياي شما در آن نباشد سؤال نكنيد) به تجربه اين امر ثابت شده است كه سؤالات بي هدف و بيجا و يا هدفدار ولي به قصد مزاحمت باعث انحراف گذشتگان شده و تكرار آن براي اهل ايمان روا نيست.
توضيح آيه 103 و 104 : مفاد اين 2 آيه در خصوص بيان و ذكر يك عمل جاهلانه مشركان مكه است كه آن را به خداوند متعال نسبت مي دادند(مانند حفظ بحيره و سائبه و وصيله و حامي) اين روش از فرهنگ جاهليت و خلاف روح توحيد است و هر نوع انتساب اين بدعت غلط به خداوند متعال مردود است و حاميان اين فرهنگ فقط دنباله روان آداب و فرهنگ جاهليت هستند و عمل و سخن آنان اساس و پايه ديني ندارد.
** نتيجـه **
1- كعبه مشرفه اولين بيتي است كه به امر پروردگار به جهت انجام عبادات خداوند واحد الاحد بنا شده است. وحسب فرموده قرآن‌كريم توسط حضرات ابراهيم و اسماعيل تجديد بنا شده است. خداوند براي اين بيت مكرم حريم خاصي تعيين فرموده است كه در حدود و حريم مسجد الحرام و كعبه مشرفه انجام قتل و نزاع و بسياري از امور ديگري از مسلمانان منع شده است.
2- در اسلام سوال كليد دانش است و مفتاح علوم ، اما سوال در خصوص مسائل ديني بايد حساب شده و به جهت ازدياد دانش و « قربتاً الي الله » باشد ، در غير اينصورت سوال بي جا و بي انگيزه باعث انحراف و ضعف عقيده خواهد شد .
3- آيين اسلام آيين اصلاح فرهنگ و تعديل زياده‌روي و تثبيت حقايق و نفي باطل و خرافات است.
عادت عرب جاهلـــي اين بود هر حيواني راكه 5 بار زايده باشد ميگفتنداين حيوان «بحيره» است و حق خود را ادا كرده ولذا او را آزاد ميگذاشتند و در جامعه مورد احترام بود. و هر شتري 12 بچه ميآورد ميگفتند اين «سائبه» است و حق خود را ادا كرده است و بايد آزاد باشد. و اگر گوسفندي 7 بار فرزند مي آورد ميگفتند «وصيله» است و او را آزاد ميكردند و ذبح آن حرام بود و همچنـــين حيوان نري كه 10 بار در امر تلقيح از وي استفاده كرده بودند را «حام» ميگفتند و او را آزاد ميكردند وكسي حق سوار شدن يا استفاده از آن را نداشت . و پشتوانه اين بدعت را امر خداوند معرفي كرده بودند.
در آيه 102 خداوند آنرا افتراء بخود و دروغ معرفي و نتيجه را برداشت غلط و پيروي از تعصب كوركورانه مشركان معرفي كرده است.
« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعين »
این مطلب را به اشتراک بگذارید
