روز سه شنبه مورخ 10/12/89 ، در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و سي و هشتم تفسیر قرآن کریم (درس بيست و يكم تفسیر سوره مبارکه مائده) با موضوع آیات 105 الي 109 سوره مبارکه مائده ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهي درج شده است.
کـــلاس تفسیــــر قــرآن کــــریـــم توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري
درس يكصد و سي و هشتم
درس بيست ويكم سوره مبارکه مائده آیات 105 الی 109
** موضوع درس **
1) در اسلام هركس مسئول عمل خويش است
2) درحين وصيت، شهادت ضروري است
3) تحقيق از پيامبران درخصوص امتهايشان
* ترجـــمه آيـــات *
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ عَلَيْكُمْ أَنفُسَكُمْ لاَ يَضُرُّكُم مَّن ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿۱۰۵﴾
اي كساني كه ايمان آوردهايد مراقب خود باشيد، هنگامي كه شما هدايت يافتيد گمراهي كساني كه گمراه شدهاند به شما زياني نميرساند، بازگشت همه شما به سوي خدا است و شما را از آنچه عمل ميكرديد آگاه ميسازد.
يِا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ شَهَادَةُ بَيْنِكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ حِينَ الْوَصِيَّةِ اثْنَانِ ذَوَا عَدْلٍ مِّنكُمْ أَوْ آخَرَانِ مِنْ غَيْرِكُمْ إِنْ أَنتُمْ ضَرَبْتُمْ فِي الأَرْضِ فَأَصَابَتْكُم مُّصِيبَةُ الْمَوْتِ تَحْبِسُونَهُمَا مِن بَعْدِ الصَّلاَةِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ إِنِ ارْتَبْتُمْ لاَ نَشْتَرِي بِهِ ثَمَنًا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَلاَ نَكْتُمُ شَهَادَةَ اللّهِ إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الآثِمِينَ ﴿۱۰۶﴾
اي كساني كه ايمان آوردهايد هنگامي كه مرگ يكي از شما فرا رسد در موقع وصيت بايد دو نفر عادل را از ميان شما به شهادت بطلبد، يا اگر مسافرت كرديد و مرگ شما را فرا رسد (و در راه مسلماني نيافتيد) دو نفر از غير شما، و اگر به هنگام اداي شهادت در صدق آنها شك كرديد آنها را بعد از نماز نگاه ميداريد تا سوگند ياد كنند كه ما حاضر نيستيم حق را به چيزي بفروشيم اگر چه در مورد خويشاوندان ما باشد و شهادت الهي را كتمان نميكنيم كه از گناهكاران خواهيم بود
فَإِنْ عُثِرَ عَلَى أَنَّهُمَا اسْتَحَقَّا إِثْمًا فَآخَرَانِ يِقُومَانُ مَقَامَهُمَا مِنَ الَّذِينَ اسْتَحَقَّ عَلَيْهِمُ الأَوْلَيَانِ فَيُقْسِمَانِ بِاللّهِ لَشَهَادَتُنَا أَحَقُّ مِن شَهَادَتِهِمَا وَمَا اعْتَدَيْنَا إِنَّا إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۱۰۷﴾
و اگر اطلاعي حاصل شود كه آن دو مرتكب گناهي شدهاند (و حق را كتمان كردهاند) دو نفر از كساني كه گواهان نخست بر آنها ستم كردهاند به جاي آنها قرار ميگيرند و به خدا سوگند ياد ميكنند كه گواهي ما از گواهي آن دو به حق نزديكتر است و ما مرتكب تجاوزي نشدهايم كه اگر چنين كرده باشيم از ظالمان خواهيم بود.
ذَلِكَ أَدْنَى أَن يَأْتُواْ بِالشَّهَادَةِ عَلَى وَجْهِهَا أَوْ يَخَافُواْ أَن تُرَدَّ أَيْمَانٌ بَعْدَ أَيْمَانِهِمْ وَاتَّقُوا اللّهَ وَاسْمَعُواْ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿۱۰۸﴾
اين كار بيشتر سبب ميشود كه به حق گواهي دهند (و از خدا بترسند) و يا (از مردم) بترسند كه (دروغشان فاش گردد و) سوگندهائي جاي سوگندهاي آنها را بگيرد، و از (مخالفت) خدا بپرهيزيد و گوش فرا دهيد و خداوند جمعيت فاسقان را هدايت نميكند.
يَوْمَ يَجْمَعُ اللّهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبْتُمْ قَالُواْ لاَ عِلْمَ لَنَا إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ ﴿۱۰۹﴾
از آن روز بترسيد كه خداوند پيامبران را جمع ميكند و به آنها ميگويد مردم در برابر دعوت شما چه پاسخي دادند؟ ميگويند ما چيزي نميدانيم تو خود از تمام پنهانيها آگاهي
** توضيح و تفسير آيات **
توضيح آيه 105 : در آيه 105 خداوند متعال ، اهل ايمان را مخاطب خود قرار داده و مي فرمايد: از گذشتگان تقليد نكنيد و به آباء و اجدادغير توحيدي افتخار نكنيد. هر كس مسئول عمل و گفتار و كردار خويش است.
توضيح آيات 106، 107، 108 : اين آيات درخصوص وصيت و شرايط آن است. آيه 106 مي فرمايد اگر قبل از سفر به جبهه يا تجارت و يا در مرض مشرف به مرگ بوديد و قصد وصيت داشتيد وصيت شما بايد با حضور 2 نفر شاهد صورت گيرد و اگر از مسلمانان كسي حاضر نبود دو نفر از ياران غير مسلمانان را بعنوان شاهد در انجام وصيت خود احضار و با حضور آنها وصيت كنيد و اگر شهود از اداء شهادت كوتاهي كردند بعد از نماز عصر آنها را قسم بدهيد كه حقايق را بيان كنند. در آيه 107 مي فرمايد : اگر شاهدان مرتكب گناه شدند و حقايق را بيان نكردند دو نفر از بستگان ميت در جاي دو نفر شاهد قرار گيرند و حسب آگاهي خود در اثبات مفاد وصيت نامه قسم ياد كنند. در آيه 108 خداوند متعال مي فرمايد: اين روش به صلاح تر است كه اگر دو شاهد حاضر به بيان حقايق نبودند دو نفر از بستگان ميت در محكمه حاضر و در اثبات واقعيت و حقانيت موضوع حاضر شهادت بدهند و قسم ياد كنندو اين نوع اقدام به نفع تر است تا حقي از كسي پايمال نشود . در هر حال از خدا بترسيد و در حفظ و اداء شهادت دقت لازم را بنماييد.
توضيح آيه 109 : در اين آيه خداوند متعال به تصويري از روز قيامت اشاره فرموده كه در آن روز خداوند متعال همه پيامبران را احضار و از اوضاع و اعمال و عملكرد امتهايشان از آنان سوال خواهد كرد. رسولان در جواب سوال پروردگار مي فرمايند هر آنچه بوده و شده است « انت يا ربّي » آگاهيد و نيازي به شرح و توضيح ما نيست .
** نتيجـه **
1) در آيه 104 درس قبل بيان كرديم هرگاه به كفار و مشركان گفته ميشد (تعالوا) بياييد به محمد المصطفي(ص) و قرآني كه بر محمد نازل شده است ايمان بياوريد مي گفتند آنچه از پيروان براي ما بجا مانده است كافي است « قَالُواْ حَسْبُنَا مَا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءنَا » خداوند متعال به اين افراد جاهل جواب قطعي داده است كه اشتباه مي كنيد و اين ادعا در اثر بي آگاهي است زيرا بسياري از پدران شما راه و مسير آنان اشتباه بوده است و در آيه 105 مي فرمايد: هر كس مسئول عمل خويش است « تِلْكَ أُمَّةٌ قَدْ خَلَتْ لَهَا مَا كَسَبَتْ وَلَكُمْ مَا كَسَبْتُمْ » يعني (آباء و اجداد آنها رفته اند آنان در مقابل عمل خود مسئول اند و شماها در مقابل كردار و عمل خود و اشتباه و گمراهي گذشتگان در صورتي كه شماها درستكار و صادق باشيد براي شما ضرري ندارد) در يك كلام بايد و فقط با اتكا به عمل خود دلخوش باشيم و به خداي خود توكل كنيم و به انتظار غير خود را دچار اشتباه نكينم.
2) در آيات 106 تا 108: در امر وصيت و شهادت بر وصيت است و خيلي جدي برخورد شده است از جمله احضار دو نفر شاهد مسلمان و اگر مسلمان ميسور نبود دو نفر شاهد غير مسلمان و اگر شهود مرتكب اشتباه شدند آنها را قسم دهيد و قسم بايد بعد از نماز عصر باشد و اگر باز در شهادت آنها ترديد داشتيد دو نفر از بستگان ميت در اثبات واقعيت امر به قسم ايتان نمايند. اين همه سختگيري و تشريفات به اين دليل است كه اسلام براي مال ارزش قائل است و مال در اسلام مهم است و بايد مسلمانان به مال نظر داشته باشند و آنرا وسيله زندگي دنيا و رستگار اخروي خود قرا دهند. زيرا مال نعمت است و از نعمت بايد استفاده بهينه كرد.
3) خداوند در دنيا به مصداق صفت رحماني خود به دوست و دشمن توجه دارد و از رحمت خود دشمن و دوست را بي نصيب نخواهد كرد اما در قيامت به مصداق «رحيمي» خود عمل ميكند يعني با هركس وفق عملكردش با وي برخورد خواهد شد. خداوند متعال در روز قيامت رسولان خود را جمع خواهد كرد كه بايد درخصوص امت هاي خود اظهار نظر كنند قطعاً اين روز خيلي حساس است خوشا بحال كساني كه در آن لحظه مورد لطف خداوند هستند و مورد توجه رسول الله قرار مي گيرند.
« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعين »
این مطلب را به اشتراک بگذارید
