روز سه شنبه مورخ 17/12/89 ، در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و سي و نهم تفسیر قرآن کریم (درس بيست و دوم تفسیر سوره مبارکه مائده) با موضوع آیات 110 الي 115 سوره مبارکه مائده ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهي درج شده است.
کـــلاس تفسیــــر قــرآن کــــریـــم توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري
درس يكصد و سي و نهم
درس بيست و دوم سوره مبارکه مائده آیات 110 الی 115
** موضوع درس **
1- شكر نعمت يك امر لازم
2 - بيان معجزات حضرت عيسي (ع)
3- قضيه مائده و نقش حواريون عيسي (ع)
* ترجـــمه آيـــات *
إِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَى وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي وَتُبْرِئُ الأَكْمَهَ وَالأَبْرَصَ بِإِذْنِي وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوتَى بِإِذْنِي وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُواْ مِنْهُمْ إِنْ هَذَا إِلاَّ سِحْرٌ مُّبِينٌ ﴿۱۱۰﴾
بياد آور هنگامي را كه خداوند به عيسي بن مريم گفت متذكر نعمتي كه بر تو و مادرت دادم باش، زماني كه تو را بوسيله روح القدس تقويت كردم كه در گاهواره و به هنگام بزرگي با مردم سخن ميگفتي، و هنگامي كه كتاب و حكمت و تورات و انجيل بر تو آموختم، و هنگامي كه به فرمان من از گل چيزي بصورت پرنده ميساختي و در آن ميدميدي و به فرمان من پرندهاي ميشد و كور مادرزاد و مبتلا به بيماري پيسي را به فرمان من شفا ميدادي، و مردگان را (نيز) به فرمان من زنده ميكردي، و هنگامي كه بني اسرائيل را از آسيب رسانيدن به تو باز داشتم در آن موقع كه دلايل روشن براي آنها آوردي ولي جمعي از كافران آنها گفتند اينها جز سحر آشكار نيست.
وَإِذْ أَوْحَيْتُ إِلَى الْحَوَارِيِّينَ أَنْ آمِنُواْ بِي وَبِرَسُولِي قَالُوَاْ آمَنَّا وَاشْهَدْ بِأَنَّنَا مُسْلِمُونَ ﴿۱۱۱﴾
و بياد آور زماني را كه به حواريون وحي فرستادم كه به من و فرستاده من ايمان بياوريد، آنها گفتند ايمان آورديم و گواه باش كه ما مسلمانيم
إِذْ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ هَلْ يَسْتَطِيعُ رَبُّكَ أَن يُنَزِّلَ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ قَالَ اتَّقُواْ اللّهَ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿۱۱۲﴾
در آن هنگام كه حواريون گفتند: اي عيسي بن مريم آيا پروردگار تو ميتواند مائدهاي از آسمان نازل كند؟ او (در پاسخ) گفت از خدا بپرهيزيد اگر با ايمان هستيد!
قَالُواْ نُرِيدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ ﴿۱۱۳﴾
گفتند (ما نظر سوئي نداريم) ميخواهيم از آن بخوريم و دلهاي ما (به رسالت تو) مطمئن گردد و بدانيم به ما راست گفتهاي و بر آن گواه باشيم.
قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِّنكَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ﴿۱۱۴﴾
عيسي عرض كرد: خداوندا، پروردگارا! مائدهاي از آسمان بر ما بفرست تا عيدي. براي اول و آخر ما باشد و نشانهاي از تو، و به ما روزي ده، تو بهترين روزي دهندگاني.
قَالَ اللّهُ إِنِّي مُنَزِّلُهَا عَلَيْكُمْ فَمَن يَكْفُرْ بَعْدُ مِنكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذَابًا لاَّ أُعَذِّبُهُ أَحَدًا مِّنَ الْعَالَمِينَ ﴿۱۱۵﴾
خداوند (دعاي او را مستجاب كرد و) گفت من آنرا بر شما نازل ميكنم ولي هر كس از شما بعد از آن كافر گردد (و راه انكار پويد) او را چنان مجازاتي ميكنم كه احدي از جهانيان را نكرده باشم!
** توضيح و تفسير آيات **
توضيح آيه 110 : در اين آيه خداوند متعال به قسمتي از نعمات خود كه به عيسي(ع) ارزاني فرموده است اشاره و از حضرت عيسي خواسته شده در برابر نعمات الهي شاكر باشد. از جمله نعماتي كه خداوند به عيسي(ع) ارزاني فرموده است تكلم در گهواره ، تعليم انجيل و تورات ، حكمت چگونه زيستن و درست كردن پرنده ، بينا نمودن كور مادرزاد ، شفاي مبتلايان به مرض ابرص ، احيا و زنده كردن اموات و محفوظ ماندن از شر و توطئه يهوديان .
توضيح آيات 111 تا 115: در اين آيات خداوند به قصه مائده و درخواست حواريون و نزول مائده اشاره فرموده است. در توضيح و ترجمه آيات فوق به آن اشاره شد و نيازی به توضيح بيشتر نيست.
** نتيجـه **
1- شكر نعمات و احترام به نعمت و قدرشناسي از نعمت دهنده يكي از وظايف انسانها از روز خلقت بوده است و اين امر در بين توحيديان بيشتر ملموس و در كتابهاي آسماني بصورت مكرر از جانب خداونــد به بندگان مطيع و مخلص امر شده است اگر شاكر خداوند باشند به نفــــع آنهاست و شكر ، نعمات را ازدياد مي بخشد و بفرموده قران « لان شكرتم لازيدنكم ». پس ای مسلمانان شكر را هرگز فراموش نكنيد.
2- خداوند متعال در حمايت از سفيران و پيامبران خود به نسبت نياز و با توجه به فرهنگ و وضعيت اجتماعي حاكم در جامعه ، آنان را به معجزاتی حسب نياز عصرشان مسلـــح ميكـــرد مثلاً در زمان حضرت موسي(ع) سحر و شعبده بازي ، فرهنگ حاكم و مورد توجه مردم بود لذا خداوند حضرت موسي را به معجزه عصا مسلح كرد و عصاي موسي تمامي ساحران را مغلوب و مطيع خداوند نمود و در زمان حضرت عيسي(ع) وضعيت جامعه از حيث فرهنگ در علم طب و عرفان و معرفت خيلي غني بود ، خداوند متعال با توجه به فرهنگ حاكم و مورد توجه مردم پيامبر خود (عيسي بن مريم) را به معجـــزه دانش طبابت و تداوي امــــراض صعب العـــــلاج و زنـــده كردن مردگـــان مسلح نمود تا با زبان مردم با آنها صحبت كنــــد.
3- خداوند متعال به نسبت نياز عصر حضرت عيسي ، اين پيامبر عزيز خود را به معجزات خيره كننده‌اي مسلح نموده از جمله 1- تكلم در گهواره 2- خلق طير 3- شفاي كور مادرزاد 4- شفاي افراد مبتلا به ابرص 5- احياء اموات 6- منع حضرت عيسي از آزار يهود 7- نزول سفره و مائده.
ارزاني اين نعمات به حضرت عيسي(ع) و مسلح نمودن ابن مريم به معجزات متناسب عصر خود اين پيام را به همراه دارد كه بايد آنرا درك كنيم وآگاه باشیم که لازم است رهبران ديني در هر عصری با دانش وثقافت و معرفت زمان خود مسلح باشند ، در غير اينصورت موفق نخواهند شد. در حديث است :
« رحم الله امرأ عرف زمانه و استقامت طريقته » يعني (خداوند رحمت خود را نصيب كساني فرماید كه زمانه شناس و در دفاع از عقيده خود ثابت قدم‌اند )
« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعين »
این مطلب را به اشتراک بگذارید
