درس بيست و سوم (آخر) ..... آیات 116 الی 120 سوره مبارکه مائـــده

روز سه شنبه مورخ 24/12/89 ، در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و چهلم تفسیر قرآن کریم (درس بيست و سوم (آخر)  تفسیر سوره مبارکه مائده) با موضوع آیات 116 الي 120 سوره مبارکه مائده ارائه شد.

در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهي درج شده است.

 

 

کـــلاس تفسیــــر قــرآن کــــریـــم  توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري

درس يكصد و چهلم

درس بيست و سوم سوره مبارکه مائده  آیات 116 الی 120

 

** مقدمه **

خداوند متعال را زباناً و قلباً شاكر و سپاسگزاريم كه با لطف و كرم خود ما را توفيق داد در اين عصر پر از زرق و برق و در اين دنياي پر از مد و جزر و در اين ايامي كه بيشترخروجي رسانه‌ها برنامه‌هاي ضد دين و هم و غم آنها دوركردن نسل جوان از قرآن كريم است ، معهذا خداوند به اين جمع توفيق داد در طــول يكســـــــال و از فروردين 89كار خود را با تفسير اوائل سوره نساء شروع و تا آخر سوره مائده را ترجمه و تفسير و توضيح دهيم و به ياري حق دوستان ما در جلسات تفسير قرآن از معني و مفاد و معنويت آن بهره كامل برده‌اند و انشاالله بعنوان باقيات و صالحات در روز رستاخيز از آن بهره خواهند برد .

همچنين بر روح پر فتوح و مبارك حضرت ختمي مرتبت محمد المصطفي(ص) و آل و اصحاب وي درود ميفرستيم كه با جهد و جهاد خود و يارانش آيين متعالي اسلام را بما رساندند و ما را از تاريكي كفر به نور اسلام و از شرك به توحيد و از غفلت به بيداري دعوت و هدايت فرمودند.

بدينوسيله درس امروز 24 /12/89 را كه آخرين درس ما در سال 89 است با ترجمه و تفسير آخرين آيات سوره مباركه مائده ( آيات 116 تا 120) شروع ميكنيم اميد است خداوند معلم قرآن توان فهم و درك و عمل را به ما عطاء فرمايد انشاءالله

 

** موضوع درس **

1- علماء مسيح در امر تثليث بايد پاسخگو باشند

2- صداقت موجب نجات انسان است

3- تنها خداوند رب العالمين قدرت اول وآخر است

* ترجـــمه آيـــات *

وَإِذْ قَالَ اللّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَهَيْنِ مِن دُونِ اللّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلاَ أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلاَّمُ الْغُيُوبِ ﴿۱۱۶﴾

به يادآور زماني را كه خداوند به عيسي بن مريم مي‏گويد: آيا تو به مردم گفتي كه من و مادرم را دو معبود، غير از خدا، انتخاب كنيد؟ او مي‏گويد: منزهي تو، من حق ندارم آنچه را كه شايسته من نيست بگويم، اگر چنين سخني را گفته باشم تو مي‏داني، تو از آنچه در روح و جان من است آگاهي و من از آنچه در ذات (پاك) تو است آگاه نيستم، زيرا تو با خبر از تمام اسرار و پنهانيها هستي.

 

مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلاَّ مَا أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ رَبِّي وَرَبَّكُمْ وَكُنتُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا مَّا دُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِي كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿۱۱۷﴾

من به آنها چيزي جز آنچه مرا مامور به آن ساختي نگفتم، به آنها گفتم: خداوندي را بپرستيد كه پروردگار من و پروردگار شما است، و تا آن زمان كه ميان آنها بودم مراقب و گواه آنان بودم، و هنگامي كه مرا از ميانشان برگرفتي تو خود مراقب آنها بودي، و تو گواه بر هر چيز هستي

 

إِن تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُكَ وَإِن تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۱۱۸﴾

(با اين حال) اگر آنها را مجازات كني بندگان تواند (و قادر به فرار از مجازات نيستند) و اگر آنها را ببخشي توانا و حكيمي (نه مجازات تو نشانه عدم حكمت و نه بخشش تو نشانه ضعف است).

 

قَالَ اللّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿۱۱۹﴾

خداوند مي‏گويد: امروز روزي است كه راستي راستگويان به آنها سود مي‏بخشد، براي آنها باغهائي از بهشت است كه آب از زير (درختان) آن جريان دارد و جاودانه و براي هميشه در آن مي‏مانند، خداوند از آنها خشنود و آنها از او خشنود خواهند بود و اين رستگاري بزرگي است.

 

لِلّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَمَا فِيهِنَّ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۱۲۰﴾

حكومت آسمانها و زمين و آنچه در آنها است از آن خدا است و او بر هر چيزي توانا است.

 

** توضيح و تفسير آيات **

توضيح آيات 116، 117 و 118 : در اين سه آيه خداوند متعال سيماي جلسه علني يك دادگاه قيامت را بما نشان ميدهد كه بشرح آن خداوند متعال حضرت عيسي بن مريم را احضار و در خصوص اشتباهات مسيحيان و رهبران ديني مسيح از وي سئوال خواهد كرد به كدام حجت و دليل مسيح و مريم را بعنوان خداي دوم و سوم معرفي كرده‌اند حضرت عيسي(ع) ميفرمايد الهي تو كاملاً آگاهي «سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ » اين بدعت دور از فكر و مأموريت من بوده است و تا من در ميان مسيحيان بودم چنين كفرياتي مطرح نبوده است و در هر حال اي خداي بزرگ اين مردم عبد تواند و اشتباه كرده‌اند و فعلاً تحت قدرت و امر يزدان هستند و مستحق مرحمت ، اگر از گناه آنان چشم پوشي فرمائيد عين لطف و حكمت است و اگر آنان را عذاب دهيد نشانه بزرگواري و عدالت است .

 

توضيح آيات 119و120: خداوند متعال در اين دو آيه در جواب حضرت عيسي ميفرمايد امروز و در دادگاه قيامت تنها صداقت و عمل صالح انسانها را نجات ميدهد و خداوند مالك هر دو گيتي است و در دنيا به انسانها مهلت تجديد نظر و انجام عمل صالح داده است معهذا بسياري به راه انحراف رفته‌اند و بايد به كيفر اعمال خود برسند .

 

** نتيجـه **

نتايج آنچه در طول سال 89 از جلسات كلاس تفسير گرفته‌ايم بسيارند و به تعداد آيات و كلمات آن نتيجه گرفته‌ايم ولي آنچه قابل ذكر و بيان است در چند بند بعرض ميرسد :

 

1- خداوند از ما ميخواهد همواره او را ناظر و حاضر و مراقب خود بدانيم و در زندگي بنحوي عمل كنيم عاقبت ما منتهي به خير و خاتمه زندگي ما در سايه اسلام تمام شود خداوند ميفرمايد: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُم مُّسْلِمُونَ » (آيه 102 آل عمران)

 

2- خداوند به ما توصيه فرموده است در گفتار و صحبت خود جدي باشيم و مطالبي را كه در آن ضرر خود و ديگران باشد و يا خير دنيا و آخرت ما در آن نباشد بيان نكنيم . خداوند ميفرمايد : « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا » ( آيه 70 سوره احزاب )

 

3- خداوند به اهل ايمان امر فرموده است همواره در كارهاي خير و احسان شركت كنند و در آنچه به ضرر دين و دنياي آنها باشد دوري كنند قرآن در اين قسمت اين چنين ميفرمايد « وَتَعَاوَنُواْ عَلَى الْبرِّ وَالتَّقْوَى وَلاَ تَعَاوَنُواْ عَلَى الإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ » ( آيه20 سوره مائده )

 

4- خداوند توصيه اكيد فرموده است همواره هشيار باشيم و در برابر شيطان و دشمنان دين آماده باشيم و به شعار ظاهري دشمن اعتماد نكنيم. قرآن ميفرمايد: « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ خُذُواْ حِذْرَكُم » ( آيه70 سوره نساء )

 

5-  در آخر ســوره آل عمران قرآن كريم به اهل ايمان توصيه و امر فرمــوده است در برابر مشكـــلات زندگي صابر و مقاوم باشنـــد و ديگران را نيز در وقــت بحران و نارحتي به صبر و ايستــادگي دعوت كنند و با هـــم اهــل محبت و تفاهم و وحـــدت باشنـــد و در هر حـــال خدا را ناظر و حاضر براعمــال خــود بدانند كه با حفــظ اين توصيـــه‌ها اهل رستگاري خواهند بود. قال تعالي « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَاتَّقُواْ اللّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ » ( آيه200 سوره آل عمران )

 

در خاتمه بعرض دوستان عزيز ميرسد در تهيه دروس تفسير از تفاسير المنير تأليف استاد ذحيلي و تفسير نمونه استاد ناصر مكارم شيرازي وتفاسير ابن كثير و  المراغي  استفاده شده است

 

 « وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعين »

 

این مطلب را به اشتراک بگذارید

Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn