روز سه شنبه مورخ20/ ارديبهشت/1390 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و چهل و چهارم تفسیر قرآن کریم (درس چهارم تفسیر سوره مبارکه انعام) با موضوع آیات 20 الي 29 سوره مبارکه انعام ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهي درج شده است .
کـــلاس تفسیــــر قــرآن کــــریـــم توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري
درس يكصد و چهل و چهارم
درس چهارم سوره مبارکه انعام آیات 20 الی 29
** موضوع درس **
1- ذكر جزئيات رسالت و حيات و شخصيت رسول خدا درتورات و انجيل
2- شـرك به خدا ظلم به شخص مشرك است
3- صداقت در سايه ايمان است نبايد از انسان فاقد ايمان انتظار داشت
* ترجـــمه آيـــات *
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمُ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ ﴿۲۰﴾
آنهائي كه كتاب آسماني به آنان دادهايم بخوبي او را (پيامبر را) ميشناسند همانگونه كه فرزندان خود را ميشناسند، تنها كساني كه سرمايه وجود خود را از دست دادهاند ايمان نميآورند
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ إِنَّهُ لاَ يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﴿۲۱﴾
چه كسي ستمكارتر از كسي است كه بر خدا دروغ بسته (و شريك براي او قائل شده است) يا آيات او را تكذيب نموده، مسلما ظالمان روي رستگاري نخواهند ديد . (
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُواْ أَيْنَ شُرَكَآؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿۲۲﴾
آن روز كه همه آنها را محشور ميكنيم، به مشركان ميگوئيم: معبودهايتان كه آنها را شريك خدا ميپنداشتيد كجا هستند؟ (و چرا به ياري شما نميشتابند؟)
ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ وَاللّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ ﴿۲۳﴾
سپس پاسخ و عذر آنها چيزي جز اين نيست كه ميگويند به خداوندي كه پروردگار ما است سوگند كه ما مشرك نبوديم
انظُرْ كَيْفَ كَذَبُواْ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ ﴿۲۴﴾
ببين چگونه به خودشان (نيز) دروغ ميگويند و آنچه را به دروغ شريك خدا ميپنداشتند از دست ميدهند
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَجَعَلْنَا عَلَى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِن يَرَوْاْ كُلَّ آيَةٍ لاَّ يُؤْمِنُواْ بِهَا حَتَّى إِذَا جَآؤُوكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُواْ إِنْ هَذَآ إِلاَّ أَسَاطِيرُ الأَوَّلِينَ ﴿۲۵﴾
پارهاي از آنها به تو گوش فرا ميدهند ولي بر دلهاي آنان پردهها افكندهايم تا آنرا نفهمند و در گوش آنها سنگيني قرار دادهايم و (آنها بقدري لجوجند) كه اگر تمام نشانههاي حق را ببينند ايمان نميآورند، تا آنجا كه وقتي به سراغ تو ميآيند با تو به پرخاشگري برمي خيزند و كافران ميگويند اينها افسانههاي پيشينيان است .
وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ ﴿۲۶﴾
آنها ديگران را از آن باز ميدارند و خود نيز از آن دوري ميكنند، آنها جز خود را هلاك نميكند ولي نميفهمند
وَلَوْ تَرَىَ إِذْ وُقِفُواْ عَلَى النَّارِ فَقَالُواْ يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلاَ نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۲۷﴾
اگر (حال آنها را) ببيني هنگامي كه در برابر آتش ايستادهاند كه ميگويند اي كاش (بار ديگر به دنيا) باز ميگشتيم و آيات پروردگارمان را تكذيب نميكرديم و از مؤمنان ميشديم . (
بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُواْ يُخْفُونَ مِن قَبْلُ وَلَوْ رُدُّواْ لَعَادُواْ لِمَا نُهُواْ عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿۲۸﴾
(آنها در واقع پشيمان نيستند) بلكه اعمال و نياتي را كه قبلا پنهان ميكردند، در برابر آنها آشكار شده (و به وحشت فرو رفتهاند) و اگر باز گردند به همان اعمالي كه نهي شدهاند، باز ميگردند و آنها دروغ گويند . (
وَقَالُواْ إِنْ هِيَ إِلاَّ حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ ﴿۲۹﴾
آنها گفتند: چيزي جز اين زندگي دنيا نيست و ما هرگز برانگيخته نخواهيم شد.
** توضيح و تفسير آيات **
کفار قریش و مشرکان مکه ، بشدت تمام منکر توحید و نبوت ومعاد بودند به خداوند واحد شرک میورزیدند و به رسالت رسول خدا حضرت محمد (ص) ایمان نداشتند و نسبت به حیات بعد از موت خیلی بی باور بودند واین چنین شعار می دادند« ان هی الا حياتنا الدنيا » ( زندگی فقط این چهار روز است و بس و آخرت و مبعث و حیات دیگری وجود ندارد ) خداوند متعال در آیات فوق به انکار بلا دلیل و ظن وگمان تمامی مخالفان جواب قاطع میدهد از جمله:
1- در آیه 20میفرماید اهل کتاب یهود ونصاری در مخالفت با برنامه پیامبر اسلام صداقت ندارند زیرا به تمامی صفات پیامبر آخر الزمان و رسالت وي در کتابهای پیشین چون تورات و انجیل بصورت وضوح اشاره شده است و بزرگان اهل کتاب محمد المصطفی(ص) را چون فرزندان خود میشناسند و انکار محمد و رسالت وی انکار بلا حجت است و ازروی تجاهل وحسادت می باشد.
2- در آیه21 و22 و23 شرک برای خدا را بالاترین ظلم و دروغ و افتراء معرفی شده و به وضعیت این دروغگویان در روز آخرت اشاره فرموده است که مشرکان در وقت محاکمه و در جواب سوالی که چرا برای خدا شریک قائل شدید بیشرمـانه میگویند « وَاللّهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ »( قسم به خدا ما در دنیا مشرک نبودهایم)
3- در آیه 24 و 25 و 26 خطاب به پیامبر اسلام(ص) آمده است: ای محمد(ص) به حالت و وضعیت این مشرکان بنگر که در دنیا این چنین با شما جنگ و جدال دارند و در قیامت اینگونه ذلیلانه مسير و عقيده خود را تکذیب میکنند پس این قوم صداقت ندارند و مطالب آنها جای اطمینان و باور نیست.
4- در آیه 27 و 28 و 29 خداوند متعال صحنهای از وضعیت مشرکان کافر را به صورت زنده به پیامبر اسلام نشان میدهد که در لحظه عزیمت کافران به جهنم داد و فریاد میکنند و از خدای مالک روز قیامت درخواست برگشت به دنیا را دارند و متعهد میشوند که در صورت برگشت اهل دین ، مومن ، موحد و نبوت و معاد را انکار نکنند البته تقاضای آنان رد و مورد قبول واقع نخواهد شد زیرا این تقاضا و درخواست از روی صداقت نیست و حتی اگر هم به دنیا برگردند باز به خدا و رسول دروغ خواهند گفت و همان شعار « قالوا ما هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ » را خواهند داد.
5- نتيجه نهايي : خداوند متعال تنها و بی شریک و رفیق است و رسالت محمد بن عبدالله بلا شک و تردید آخرين رسالت ، و قیامت و روز رستاخیز حتمی و مخالفان این برنامه خسارتمندان تاریخ اند و در آخرت ذلیل و منکوب شده و بی همیارند
« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعين »