روز سه شنبه مورخ 30/ آذر/1395 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس سیصد و چهل و سوم تفسیر قرآن کریم (درس سوم تفسیر سوره مبارکه فرقان) با موضوع آیات 21 الی 34  ارائه شد.

در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهی درج شده است.

کلاس تفسیــر قــرآن کـریـم  توسط حاج ماموستا ملا قــادر قــادری

درس سیصدو چهل و سوم

درس سوم سوره مبارکه فرقان آیات 21 الی 34

*موضوع درس *

1-  تــوقع بی­جا و دور از انتظــار کافــران  .

2- آینـــده اعمال نیک بدون ایمان .

3-دوست بد انســان را گمــراه می‌کند .

4- شکایت رســول خدا (ص) از بی‌توجهی به قـــرآن  .

5-در مقابل هر پیامبـــری دشمنان و ظالمانی مقـــاومت کرده‌اند .

** ترجمــه­ آیـــات**

وَقَالَ الَّذِینَ لا یَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْلا أُنْزِلَ عَلَیْنَا الْمَلائِکَةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَکْبَرُوا فِی أَنْفُسِهِمْ وَعَتَوْا عُتُوًّا کَبِیرًا ﴿21﴾

کافران که در اثر کفر خود امیدی به دیدار ما (خداوند) ندارند، حرف‌های متکبرانه می‌زنند و خیلی ازخودراضی‌اند و می‌گویند: چرا برای راهنمایی ما، ملائکه نازل نمی‌شود؟ و یا چرا خداوند خود را به ما نشان نمی‌دهد؟ به حقیقت این نوع طرز تفکر نشان‌دهندۀ کبر و خودخواهی آن‌ها است و خیلی دارند به خود ظلم و طغیان می‌کنند.

یَوْمَ یَرَوْنَ الْمَلائِکَةَ لا بُشْرَى یَوْمَئِذٍ لِلْمُجْرِمِینَ وَیَقُولُونَ حِجْرًا مَحْجُورًا ﴿22﴾

این افراد خودخواه، قطعاً روزی ملائکه را خواهند دید. ولی چه فایده؛ آن روز که ملائکه را می‌بینند، روز اسفباری است برای مجرمین و ظالمین؛ و در آن روز تقاضای این مجرمین امان است و نجات.

وَقَدِمْنَا إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُورًا ﴿23﴾

ما در این دنیا و قیامت دنبال اعمال آن‌ها خواهیم بود. چون ایمان زیربنای اعمال آن‌ها نبوده است، تمام اعمال آن‌ها را مانند ذرات خاک و غبار در هوا پراکنده خواهیم کرد.

أَصْحَابُ الْجَنَّةِ یَوْمَئِذٍ خَیْرٌ مُسْتَقَرًّا وَأَحْسَنُ مَقِیلا ﴿24﴾

 در آن روزِ سخت، بهشتیان و موحدین و قرارگاهشان از همه بهتر و محل استراحت آن‌ها نیکوتر است.

وَیَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلائِکَةُ تَنْزِیلا ﴿25﴾

در قیامت کرات آسمانی با ابرها شکافته می‌شوند و فرشتگان به زمین فرود می‌آیند.

الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَنِ وَکَانَ یَوْمًا عَلَى الْکَافِرِینَ عَسِیرًا ﴿26﴾

در آن روز، قدرت و فرمانروایی از آن خدای رحمان است. آن روز برای کافران روز سخت و دشواری خواهد بود.

وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَى یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلا ﴿27﴾

در آن روز ستمکارِ ظالم، دستان خود را می‌گزد و می‌گوید: ای‌کاش در راه رسول و پیامبر عصر خود حرکت می‌کردم و همراه رسول خدا راه می‌رفتم.

یَا وَیْلَتَى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلانًا خَلِیلا ﴿28﴾

ای‌وای بر من. کاش فلانی را دوست خود قرار نمی‌دادم و امروز وضعم این‌چنین نبود.

لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِی وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِلإنْسَانِ خَذُولا ﴿29﴾

او (دوست بد) مرا منحرف و گمراه کرد و پس از آمدن نورِ خدا (قرآن کریم) مرا به بیراهه کشاند. به حقیقت شیطان همیشه دشمن و خوارکنندۀ انسان بوده و هست.

وَقَالَ الرَّسُولُ یَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا ﴿30﴾

 پیامبر اسلام (ص) از مشرکان مکه در محضر خداوند شکایت کرد و فرمود: الهی از دست این قوم که قرآن را رها کردند، شکایت دارم.

وَکَذَلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِنَ الْمُجْرِمِینَ وَکَفَى بِرَبِّکَ هَادِیًا وَنَصِیرًا ﴿31﴾

این سنت ثابتی است؛ برای هر یک از رسولانِ خدا دشمنانی از مجرمان را قرار داده‌ایم. شما ای محمد از سایر پیامبران مستثنی نیستید. همین‌که خداوند راهنما و حامی و ناصر توست، بس است.

وَقَالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْلا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً کَذَلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَکَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِیلا ﴿32﴾

 کافـــرانِ بهانه‌جو می‌گویند: چــرا قرآن یک‌دفعه و یک‌بار بر محمد (ص) نازل نشد؟ این حکمت ماست قرآن را بر شما به‌صورت تدریجی نازل می‌کنیم تا وسیله استحکام قلب شما گردد.

وَلا یَأْتُونَکَ بِمَثَلٍ إِلا جِئْنَاکَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِیرًا ﴿33﴾

آنان (کافران) هیچ مثل و مطلبی را مطرح نخواهند کرد. درست ما در مقابل مثل آن‌ها، مثل و مطلب بهتر و جواب دندان‌شکنی به آنان خواهیم داد.

الَّذِینَ یُحْشَرُونَ عَلَى وُجُوهِهِمْ إِلَى جَهَنَّمَ أُولَئِکَ شَرٌّ مَکَانًا وَأَضَلُّ سَبِیلا ﴿34﴾

کسانی که به‌صورت سینه‌خیز به‌سوی جهنم کشیده می‌شوند، بدترین جا و کج‌ترین مسیر را دارند و این نشانه کفر و پاداش کافران است.

 *** توضیح و تفسیر آیات و نتایج درس***

توضیح آیات 21 تا 24: در این 4 آیه، خداوند متعال به غرور و خودخواهی کافران مکه اشاره کرده است که کبر آن‌ها باعث مخالفت با برنامه و رسالت خاتم انبیاء گردید و هرروز با بهانه‌ای مخالفت خود را نشان می‌دادند. روزی می‌گفتند: چرا ملائکه بر ما نازل نمی‌شود؟ و یا چرا خداوند خود را به ما نشان نمی‌دهد؟

خداوند متعال در برابر این بهانه‌جویی خودخواهانه می‌فرماید: این‌ها صادق نیستند. اگر ملائکه هم از سوی خداوند به زمین بیایند و پیام الهی را به آنان ابلاغ کنند، باز گروهی بهانه دیگری را مطرح می‌کنند. این‌ها همه بهانه است. کافران ملائکه را خواهند دید، ولی دیدار در روز حساب و محاکمه خواهد بود. دیگر این دیدار برای آنان اثری ندارد.

در آیه 23 به‌صورت اکید می‌فرماید: عملکرد این کافران چون زیربنایش ایمان به خدا و رسول و آخرت نیست، اعمال آن‌ها بی‌اثر و بی‌فایده و چون غبار است

در آیه 24 می‌فرماید: اگر مسیر کافران دوزخ است، جایگاه اهل ایمان و عاملان به احکام دین، بهشت برین است که بهترین جایگاه را دارند.

توضیح آیات 25 و 26: در این دو آیه خداوند به نشانه و علائمی از قیامت اشاره می‌کند و سپس می‌فرماید: قدرت و اقتدار دنیا و آخرت همه و همه در قبضۀ قدرت الهی است و این هیاهوی کافران، بی‌پایه است.

توضیح آیات 27 تا 29: در این سه آیه خـــداوند کریم به بخشی از حالات اسف‌بار کافران در روز قیامت اشاره نموده و به نوع شعار و آه و حسرت کافرانِ خودپسند و مخالف برنامه خدا، اشاره کرده است و می‌فرماید: در قیامت ظالمان دست‌های خود را می‌گزند و آه و حسرت می‌کشند چرا همراه پیامبر و رسول خدا راه نرفتم و در خلاف رسول خدا راه رفتم.

توضیح آیات 30 تا 34: در این 5 آیه خداوند علیم و خبیر به 5 موضوع و 5 نکته و پیام مهم اشاره کرده است و هر یک از این 5 پیام برای اهل فکر درس و عبرت است.

پیام اول: در آیه 30 خداوند متعال می‌فرماید: پیامبر خدا حضرت محمد (ص)، از قوم خود نزد خداوند شکایت کرد و گفت: ای پروردگار، قوم من قرآن را رها کرده‌اند. بدون تردید، رسول خدا (ص) از کسانی از امتش که قرآن را کنار گذاشته‌اند و نسبت به قرآن بی‌توجه‌اند، شکایت خواهد کرد.

پیام دوم: در مقابل دعوت رسولان و پیامبران، همواره گروهی مجرم و جاهل و مغرور و خودخواه، مقاومت و مخالفت کرده‌اند و این روش و سنتی است که تا حق هست، باطل هم هست.

پیام سوم: کافران می‌گفتند: اگر قرآن کلام خداوند است، چرا یک‌دفعه و یک جمله بر محمد نازل نشده است؟ خداوند ضمن رد این ادعا می‌فرماید: قرآن کریم را به‌صورت سوره بعد از سوره و آیه بعد از آیه نازل می‌کنم تا رسول خدا و امتش کلمات آن را حفظ و مفاد آن را یاد بگیرند و آن را پاسداری و از آن استفاده کنند.

پیام چهارم: هر قدمی را دشمنان رسول خدا (ص) علیه فرستاده ما بردارند، خداوند به‌عنوان حامی رسولان، آن را خنثی خواهد کرد و به بهترین وجه با آن برخورد خواهد نمود. نتیجه این پیام این است، هر کسی خداوند پشتیبانش باشد، اگر دنیا علیه وی باشد،باز پیروز است.

پیام پنجم: تهدید و توبیخ کافران است که جایگاه آنان جهنم و جهنم بدترین مکان است و راه آن‌ها بدترین راه می‌باشد. امیدواریم از این تذکرات و پیام‌ها، همه ما و همه انسان‌ها درس و عبرت بگیریم و به قرآن احترام کنیم. مخالفت دشمنان دین و اهل باطل را در مقابل حق، یک روش همیشگی تلقی و هیچ واهمه‌ای در برابر مخالفان دین نداشته باشیم و به وظیفه خود عمل کنیم و این اصل را قبول کنیم تا حق هست، باطل هم هست

 ربنا تَقَبَّلْ منّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ وَتُبْ عَلَینَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ

وصلي الله تعالي علي سيدنا و مولانا محمد و علي آله و اصحابه و من دعا بدعوته الي يوم الدين

این مطلب را به اشتراک بگذارید

نوشتن دیدگاه

نام

تصویر امنیتی جدید