روز سه‌شنبه مورخ 31/ خرداد /1390در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و پنجاهم از سلسله مباحث تاریخ ( درس دهم قصص القرآن ) با موضوع قصه قوم سبــاء ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان مباحث تاريخي درج شده است .
مجموعه درسهای ارائه شده پیرامون قصص قرآن
توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري
درس يكصـــــد و پنجاهم از سـلـسه مبـــاحث تـــــــــاریخ
درس دهم قصص قرآن « قصه قوم سباء»
*************
** موضوع درس **
قصـــه قــوم سبــاء
قوم سبا طايفه اي از عرب يمن بوده اند يا قومي بوده اند عرب زبان كه در منطقه سبأ يمن زندگي مي كرده اند. اين قوم با توجه به شرايط خاص اقليمي و بافت جغرافيايي محل و نظر به هوش و استعدادي كه داشته اند اقدام به احداث سد بزرگي كرده بودند و تمامي زمينهاي خشك و ديم و باير را به باغ و زمين زراعي تبديل ، و با اين اقدام محل وكشور خود را آباد و مردمش در نهايت رفاه زندگي مي كردند قران مجيد سرنوشت عبرت انگيز اين قوم را در 5 آيه از آيات 15 تا 20 سوره سبأ ذكر فرموده است و يك سوره قرآن كريم در 54 آيه به نام اين قوم نامگذاري شده است اصل اين قصه چنين شروع مي شود « لَقَدْ كَانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ » وضعيت زندگي و بافت شهرسبأ نشانه اي از قدرت الهي بود دو باغ بزرگ در كنار رودخانه عظيمي كه از سد سرازير مي شد وجود داشت كه رزق و روزي آنان را كاملاً تأمين مي كرد سرزمين خشك سبا به بهشت و فقر مردم به رفاه تبديل و به نسبت ساير اقوام در نهايت عزت و رفاه و آباداني به سر مي بردند خداوند از طريق سفيران خود به آنان امر فرمود شاكر اين نعمات باشند و خداوند واحد را عبادت كنند و از موقعيت طلائي خود پاسداري و سرزمين و ديار خود را دچار فساد نكنند ، در برابر اين امر الهي و سفارش سفيران حق مردم سر باز زدند « فَأَعْرَضُوافَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ » ( از امر خداوند سرپيچي كردند و ما هم بوظيفه خود عمل كرديم طوفان و سيل ويرانگري را بر آنان فرستاديم و آن دو باغ ارزشمند را به دو باغ بي ارزش مبدل ساختيم) « جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُوا وَهَلْ نُجَازِي إِلَّا الْكَفُورَ » اين كيفر به خاطر اين بود كه نعمات الهي را شكر نكردند و موقعيت خود را نگهداري ننمودند و طبيعي است جزاي كفران نعمت كيفر است « لان شَكَرْتُمْ لأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ » و اين قوم چون كفران نعمت كردند و نعمت دهنده و خالق خويش را شكر گزار نشدند روز روشن آنان شب تاريك شد و چنان زندگي آنان متلاشي گرديد كه در تاريخ ضرب المثل دنيا شدند
نتيجه و نكات درس
1- خداوند هوش و استعداد به قوم سبأ داد كه با استعداد خود سد مارب و دوباغ مهم را با هوش خدادادي احداث كردند و شب و روز در امنيت و آرامش زندگي بودند خداوند امنيت و رفاهي راكه قوم سبأ داشتند نشانه ، آيت و قدرت خود معرفي كرده است بهبود وضع اقتصادي و رفاه جامعه و امنيت شبها و روزها نشانه استعداد و فكر و مردم است و هوش و استعداد را خداوند به مردم داده است و خداوند متعال اين نعمتها را مهم و از آيات خود معرفي كرده است و اين امر جاي تأمل است .
2- در جمله « بَلْدَةٌ طَيِّبَة ٌ» شهر پاكيزه و داراي بهداشت كامل كه در تعريف شهر سبأ آمده است پيامي وجود دارد كه بايد فهميد و آن اين است ديار سبأ شهري بود پاكيزه و دياري بود بهداشتي تا جايي كه خداوند علاقه به اين ديار نشان داده است و مي فرمايد هر قومي اين چنين باشد خداوند آن را دوست دارد و نعمت مادي و معنوي خود را نصيب آنان خواهد كرد
3- اين قوم بي رحم اين آيت الهي را شكر نكردند و بي احترامانه در كنار رفاه و بهداشت شهر و رزق فراوان و خدادادي گذشتند، به تذكر رسولان خداوند توجهي نكردند و به جاي اصلاح فساد كردند و در نتيجه مورد غضب الهي قرار گرفتند
4- قوم سبأ چگونه از بين رفتند : در چگونگي و نحوه عقاب دو ديدگاه وجود دارد. ديدگاه اول : آب و سيلاب فراواني وارد سد شد و سد خراب شد و قول دوم : آب دزدها مأمور شدند و سوراخهايي در سد ايجاد كردند و سد مآرب ترك برداشت و در نهايت سد مهم كه محل افتخار و سر چشمه رفاه قوم سبأ بود خراب شد و شهر و باغات را به كلي نابود كرد .
5- خداوند متعال در قصه سبأ به اقتدار خود اشاره كرده است. از جمله كارهايي كه نشان اقتدار و عظمت پروردگار دارند مي‌توان گفت: در دنيا فقط چند نفر بر قسمت اعظم كره زمين معموره زمان خود حكومت كرده اند كه هر يك از آنها را با ضعيف ترين مخلوق خود از بين برده است
1-قوم حمير در يمن كه مدتها صاحب قدرت و سلطه بر جهان بودند بنا به قولي آب دزدك (هووله) يا موش صحرايي سد مارب را سوراخ كرد و در اثر تخريب سد اين قوم صاحب قدرت نابود شدند.
2-حضرت سليمان كه به آسمان و بر و بحر حكومت ميكرد يكروز سرش را روي عصايش به قصد مراقبت نهاده بود چند موريانه مأمور شدند قسمت آخر عصاي سليمان را خوردند و سليمان به زمين افتاد و فوت شد .
3- نمرود پشه اي در دهانش وراد شد هر چه آه و اخ كرد تأثير نداشت و خفه شد و مرد
4- ذوالقرنين كه قدرت شرق و غرب را در دست داشت با خوردن يك ماده ضعيف دچار شكم درد و اسهال شد و بعد از چند ساعت فوت كرد .
فاعتبرا يا اولي الابصار
« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعین »
این مطلب را به اشتراک بگذارید
• لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
• نظرات شما پس از بررسی و بازبینی توسط گروه مدیریت برای نمایش در سایت منتشر خواهد شد.
• در صورتی که نظر شما نیاز به پاسخ دارد، پاسخ خود را در ذیل همان موضوع دنبال فرمایید.
• از نوشتن دیدگاهایتان با حروف فینگلیش جدا" خودداری کنید .