روز سه‌شنبه مورخ 7/ دی/1395درادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس سیصدوسی و هشتم از سلسله درسهای تاریخ،سیره، قصص، وصایا، عقیده، اخلاق و... (درس سیزدهم « آداب نبوی »)ارائه شد.
در ادامه، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان مباحث دینی درج شده است.
مجموعه درسهای ارائه شده پیرامون اخلاق
توســـط حــاج ماموستا ملا قادر قادری
درس سیصد وسی و هشتم از كلاسهای هفتگی مسجد قباء پاوه
درس سیزدهم «آداب نبوی»
*************
*موضوع درس*
«حفظ شکر دو نعمت (1-قرآن کریم 2-مال و ثروت)»
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَكَارِمَ الْأَخْلَاقِ
رسول خدا (ص) فرموده است: خداوند مرا مبعوث کرده است تا بهترین و شایسته‌ترین اخلاق و آداب را به بنی‌آدم تعلیم دهم.
خداوند متعال به بنی‌آدم نعمات زیادی ارزانی فرموده است. اگر بخواهیم آن‌ها را عَدّ و شمارش کنیم، قابل‌شمارش و احصاء نیستند.
در بین این نعمت‌ها، بعضی به حدی بزرگ و مفید و ارزشمندند، خداوند متعال در قرآن کریم و بعضاً حضرت ختمی‌مرتبت در سنت نبوی شریف، آن‌ها را از بقیه نعمات تفکیک و جدا کرده و از اهل ایمان خواسته‌شده است آن‌ها را حفظ و نگهداری و شکر کنند. ازجمله این نعمت‌ها (1-قـــرآن کریم 2- ثروت) هستند.
پیامبر بزرگوار ما حضرت خاتم (ص) می‌فرمایند: «لَا حَسَدَ إِلَّا فِي اثْنَتَيْنِ رَجُلٌ عَلَّمَهُ اللَّهُ الْقُرْآنَ وَ رَجُلٌ آتَاهُ اللَّهُ مَالًا» حسد تنها در دو چیز جایز است. معنای حسد، تمنای زوال نعمت از دیگران و جلب آن به نفع خود است «لَا حَسَدَ إِلَّا فِي اثْنَتَيْنِ» یعنی انسان مؤمن نباید تمنا کند که فلانی و فلانی آن نعمت را نداشته باشند و او داشته باشد، الاّ قرآن و مال نباشد. در این دو حسد جایز است و می‌تواند از خدا درخواست کند خداوند آن دو نعمت را به او عطا کند و در مسیر صحیح از آن‌ها استفاده نماید و مرتب قرآن را تلاوت و درآیات آن تفکر و تدبر نماید تا جایی که رفقا و همسایگان وی تحت تأثیر عمل وی قرار گیرند و بگویند: ای‌کاش خداوند به من هم مثل فلانی نعمت تلاوت قرآن را عطا می‌کرد. دوم نعمت مال حلال است که در اختیار فرد مؤمن و صالحی باشد و مرتب از آن احسان و صدقه کند تا جایی که رفقا و همسایگان وی به خود بگویند: ای‌کاش ما هم مثل فلانی مال داشتیم و درراه خدا و مستحقان هزینه می‌کردیم. بدین‌وسیله و به جهت آشنایی برادران عزیز، نکاتی به شرح ذیل به عرض می‌رسد.
«نکات و نتایج درس»
نکتــــــــۀ اول: پیامبر اسلام (ص) فرمود: «لا حَسَدَ» یعنی نباید حسد داشته باشیم؛ و اگر قرار است حسد داشته باشیم، فقط در دو نعمت جایز است، قــــرآن و مال. خصلت حســد یک حالت درونی خبیث و خطرناکی است و انسان‌ها زمانی نعمتی را نزد کسی مشاهده می‌کنند، دچار ناراحتی درونی می‌شوند و در درون خود تمنا می‌کنند و می‌گویند: خداوندا آن نعمت را از فلانی بگیر و بعضاً با توان و قدرت خود، در گرفتن و زوال آن نعمت گام برمی‌دارند. این افراد را حسود گویند.
نکتــــــۀ دوم: به اهل ایمان هشدار داده‌شده است، تنها نسبت به این دو نعمت حسادت داشته باشند و بس و در این دو نعمت حسد جایز است. و لازم است انسان مؤمن برای این دو نعمت غبطه بخورد و بگوید: ای‌کاش من هم این دو نعمت را می‌داشتم و با شیوه‌ای که پیامبر(ص) فرموده، عمل می‌کردم.
نکتـــــۀ سوم: خداوند در آیه 269 سوره مبارکه بقره می‌فرماید: «وَ مَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا» هرکس حکمت به وی عطا شود، خیر و نعمت زیادی به وی عطا شده است. قرآن کریم بالاترین حکمت است. هرکسی اهل قرآن است، باید خیلی خوشحال باشد که خداوند سلامتی فکر و جسم و کمال عقل و صداقت و ثروت و عزّت و تواضع و رشد و ترحم را به او عطا کرده است. علی‌هذا بر ما تکلیف است به قرآن کریم بیشتر توجه کنیم و چون اهل قرآن هستیم، به کار فکری خود و به این کلاس قرآن باید افتخار و شکر کنیم.
نکتـــــۀ چهارم: رسول گرامی اسلام (ص) می‌فرمایند: «نِعْمَ الْمَالُ الصَّالِحُ لِلرَّجُلِ الصَّالِحِ» بهترین ثروت، ثروتی است که در دست فرد مؤمن و صالح باشد. نباید غافل باشیم جایگاه مال در اسلام مهم است و در باب جهاد، قرآن کریم در آیات زیادی مال را بر جان مقدم داشته است. ازجمله در آیه 20 سوره مبارکه توبه می‌فرماید: «الَّذِينَ آمَنُوا وَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ»(کسانی که ایمان آورده و درراه حفظ ایمان و عقیده، هجرت کردند و با مال و جان خود، درراه رساندن پیام دین جهاد کردند، جایگاه آن‌ها نزد پروردگار عالی است و آنان جزو پیروزمندان آخرت هستند)
نکتـــــۀ پنجم: دانش و ثروت، هر دو نعمت و حکمت‌اند و هردو وسیله‌اند در راستای رساندن انسان به سعادت دنیا و رستگاری آخرت. به‌شرط اینکه صاحب علم و حامل قرآن و صاحب‌مال، اهل صلاح و متدین باشد و به‌عنوان وسیله از آن‌ها در راستای اهداف مقدس دینی و دنیوی استفاده کند. دریک جمله علم و مال، وسیله‌اند. باید در خدمت انسان باشند نه اینکه انسان آن‌ها را هدف قرار دهد و خود در خدمت آن‌ها باشد. اللهم وفقنا لما تحب و ترضی یا رب العالمین
رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ
وصلي الله تعالي علي سيدنا و مولانا محمد و علي آله و اصحابه و من دعا بدعوته الي يوم الدين
این مطلب را به اشتراک بگذارید
• لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
• نظرات شما پس از بررسی و بازبینی توسط گروه مدیریت برای نمایش در سایت منتشر خواهد شد.
• در صورتی که نظر شما نیاز به پاسخ دارد، پاسخ خود را در ذیل همان موضوع دنبال فرمایید.
• از نوشتن دیدگاهایتان با حروف فینگلیش جدا" خودداری کنید .