روز سه‌شنبه مورخ ۰۱/ آبانماه /97 درادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس سیصدوهشتاد ودوم از سلسله درسهای تاریخ،سیره، قصص، وصایا، عقیده، اخلاق و... (درس پنجم« آداب اسلامی »)ارائه شد.
در ادامه، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان مباحث دینی درج شده است.
مجموعه درسهای ارائه شده پیرامون اخلاق
توســـط حــاج ماموستا ملا قادر قادری
درس سیصدوهشتاد و یکم از كلاسهای هفتگی مسجد قباء پاوه
درس پنجم «آداب اسلامی »
*************
*موضوع درس*
« آداب در تعزیه»
انسان گلِ سرسبد موجوداتِ روی زمین است و به فرمودۀ قرآن کریم، بنی‌آدم به‌وسیلۀ عقل و منطق و علم و زبان و بیان و گوش و استماع و عبادت و رسالت محترم است و همچنین انسان به خاطر سلطه بر سایر موجودات و مخلوقات، از تمامی موجودات برتر است. قرآن کریم در آیۀ ۷۰ سورۀ اسرا می‌فرماید: «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ» (تحقیقاً ما آدمی زادگان را گرامی داشته‌ایم) و به آن‌ها سه امتیاز عطا کرده‌ایم. ۱-انسان را بر برّ و بحر مسلّط کرده‌ایم.۲-به انسان رزق و روزی پاکیزه داده‌ایم. ۳-او را بر اکثر مخلوقات خود برتری داده‌ایم. این موجودِ موردِ لطفِ خداوند، هم در زمان حیات و هم بعد از مرگ مورداحترام است. ما انسان‌ها بخصوص مسلمانان به دستور خداوند و رسول گرامی اسلام (ص)، در دنیا مکلف به رعایت حقوق یکدیگر هستیم و حضرت خاتم (ص) امر اکید فرموده است در زمان حیات با تعاون و محبت زندگی کنیم و در وقت مریضی و بعد از مرگ، حقوق یکدیگر را در حد توان رعایت و به وظیفۀ دینی خود بعد از مرگ عمل کنیم و در همین راستا به نکاتی اشاره می‌کنم. امید است برای عزیزان مفید باشد. انشاءالله
«نکات و نتــایج درس»
نکتـــــــــــــــــــــــۀ اول: پیامبر اسلام (ص) می‌فرمایند: هرگاه یکی از اهل ایمان مریض شد، سعی کنید از وی عیادت نمایید. عیادت مریض سنّت رسولِ خداست.
نکتــــــــــــــــــــــۀ دوم: اگر مریض مریضی‌اش سخت و مشرف بر مرگ باشد، سنّت است کلمــۀ شهادت و توحید را به وی تلقیــن کنیم. در حدیث صحیح است: «لَقِّنـوُا مَوْتاکُمْ لٰا إلٰهَ إِلاَّالله» سپس چشمانش را ببندیم.
نکتـــــۀ ســــــــــــــوم: گریۀ آرام و زاری مــؤدبانه برای میّت بــلامانع است ولی به صــورتِ خود زدن و سیــنه پاره کردن و با صــدای بلند ابراز حزن و گریه کردن، غیرمتعارف و خلاف شرع است.
نکتـــــۀ چهــــــــــارم: تشییع و بدرقــۀ جنــازه یکی از سنت‌های مهم رســـول‌الله (ص) و یاران آن بزرگوار است. حسب آثار موجود، تشییع‌جنازه از مهم‌تـــرین سنــت‌های رسول‌الله (ص) است.
نکتـــــۀ پنجـــــــــــــم: انجام چهار عمل برای جنازه فرض و واجب است. ۱-غســل میّت ۲-کــفن ۳-نــماز ۴-دفــن میّت.
نکتـــــۀ ششــــــــــم: سنّت است بعـــد از دفن، برای متــوفّی دعا کنیم. از پیــامبر بزرگوار روایت شـــده است: «إِذَا فَرَغَ مِنْ دَفْنِ الْمَيِّتِ وَقَفَ عَلَیْهِ» رســول خدا (ص) بعد از پوشاندن جنازه در خاک، کنار قبرش می‌ایستادند و می‌فرمودند: «إِسْتَغْفِرُوا لِأَخِيكُمْ، وَاسْأَلُوا لَهُ التَّثْبِيتَ فَإِنَّهُ الْآنَ يُسْأَلُ» (برای برادر (یا خواهرتان) طلب عفو و مغفرت و ثبات و آمادگی کنید. الآن از سوی فرشتگان مورد بازخواست قرار می‌گیرد.)
نکتـــــۀ هفتــــــــــــم: امام شافعی (رح) می‌فرماید: مستحب است آیاتی از قرآن کریم بر سر قبر میّت و به نیّت و قصد وی تلاوت شود. تلقیــن به شیوۀ زمان ما امری مستحب و مقبـول و سبب تذکّر به زنـدگان است.
نکتـــــۀ هشتـــــــــم: تعـزیه گرفتن و تسلیت گفتن برای افــراد حاضر در محــل، تا ۳ روز سنّت است و جلسات تعــزیه به سبک عصـــر ما که از سوی بزرگان دین و علمــا و فقهــای اسلام مرســوم و معمول شده است، کاری مشروع و پسند است اگربه جهت دلداری مصیبت دیدگان و دعای خیر برای میّت و ایجاد محبّت بین اهل ایمان باشد.
نکتـــــۀ نهـــــــــــــــــم: بعد از ۳ روز، تعــزیه و حـــداد (ترک آرایش) در مذهب ما مشروع نیست؛ مگر برای غایب و زوجۀ میت. به‌عبارت‌دیگر زنی که شــوهرش فوت کند، طبــق دستــور دین مبین وظیفۀ شرعی اوست ۴ ماه و ۱۰ روز احتــراماً به شوهرش باید عـــزادار بماند.
نکتـــــۀ دهـــــــــــــــم: سنّت است اهــل محلّه و اقوام مصیبت‌دیده، برای صاحبــان تعزیه و مصیبت‌دیدگان در روزهای اول حادثه غذا (شام و نهار و صبحانه) تهیه کنند و برای آن‌ها ببرند نه اینکه بنشینند و از سرمایۀ میّت بخورند.
نکتـــــۀ یازدهـــــــم: زیارت قبرستان به‌قصد دعای خیر برای اموات و درس و عبرت و بیداری از غفلت مشروع است و وقت خاصی در روز و هفته برای آن تعیین نشده است. با رعایت شرع اسلام انسان می‌تواند هر وقت که بخواهد، به قبرستان برود و برای اموات دعا کند.
نکتـــــۀ دوازدهـم: احداث بنا و هزینۀ غیرمعقول و ساخت ساختمان برای میّت مشروع نیست بخصوص در زمین موقوفه و به‌ویژه برای کسانی که در دوران حیات خود با خداوند متعال و برنامۀ رسول خدا (ص) رابطه نداشته و اهل نماز و دین نبوده‌اند.
رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنتَ الْوَهَّابُ
وصلي الله تعالي علي سيدنا و مولانا محمد و علي آله و اصحابه و من دعا بدعوته الي يوم الدين
این مطلب را به اشتراک بگذارید
