روز سه‌شنبه مورخ 18/ آذر /1393در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس دویست و هفتاد و دوم از سلسله درسهاي تاريخ،‌سيره، قصص، وصايا، عقيده، اخلاق و... (درس دهم « شرح چهل حدیث نبوی(ص)»)ارائه شد.

در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان مباحث ديني درج شده است.

مجموعه درسهای ارائه شده پیرامون احادیث

توســـط حــاج ماموستا ملا قادر قادري

درس دويست وهفتاد ودوم از كلاسهاي هفتگي مسجد قباء‌ پاو­ه

درس دهم «شرح چهل حدیث نبوی(ص)»

*************

*موضوع درس*

« حِرص و طَمع »

درس دهم: « حِرص و طَمع »

حدیث دهم : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : یَشیبُ ابنُ آدمَ و یَشُبُّ فیهِ خَصلَتانِ : اَلحرِصُ و الطَّمَعُ (رواه البخاری)

ترجمه حدیث: پیامبراکرم(ص) فرمودند: هرچه انسان پیرتر شود دو خصلت در درون وی جوان می­شوند و رشد می­کنند؛ طمع و آرزوی بیشتر ماندن در دنیا

شرح حدیث : این حدیث را صحابی جلیل القدر، دلسوز، مخلص و خادم رسول الله(ص) انس بن مالک روایت کرده است. معنای حدیث این است که انسان­ها فطرتاً نوعی خلق شده­اند که هم مادیات را دوست دارند و هم به معنویات و فکر سالم می­اندیشند و در رسیدن به تقوا، معنویت و فکر سالم و سازنده نیاز به مربّی، معلِّم و استاد دارند و بعثت رسولان الهی به جهت تبیین، تفهیم و تقویت این بحث مهم معنوی بوده است. از طرف دیگر، عشــق به مادیات و علاقه به خوردن و خوابیدن و لذایذ مادی و شهوانی جزو فطرت انسان است و این­ها تضادی با خلقت و فطرت بنی آدم ندارند و آنچه در این حدیث ما را به خود متوجه می­کند این است که انسان زمانی که پیر می­شود به جای حرکت به سوی آرامش، طمأنینه، قناعت و تجدیدنظر، تازه در درونش دو خصلت ظاهــر و رشد می­کنند: 1)عشق و علاقه به مادیات و حرص و طمع و آرزو و اَمَل 2) امید به مال و ثروت و عمر طولانی و زیاد ماندن در دنیا. این دو خصلت در ایجاد گرفتاری و غفلت انسان مومن خیلی موثر و خطرناک­اند و باید انسانهای خداپرست و مومن بعداز عُمر 40 سالگی، خیلی هشیار باشند و الّا عاقبت خوبی نخواهند داشت.

** نتیجه و نکات درس**

1- طَمَع از مهلکات بوده و ریشه­اش در ضعف ایمان و عقیده است و علت آن ضعف عقیده به تقسیمات عُمر و رزق از جانب خداوند می­باشد. این خصلت مذموم از نظر دین خیلی خطرناک و مردود بوده و احتمال دارد انسان به جهت ارضاء نفس خود و رسیدن به ثروت و سرمایه هر دری را بکوبد و خود را به جهت کسب سرمایه ذلیل و خوار کند. بدون تردید این روش دور از مروّت انسانی و اخلاق اسلامی است.

2- در حدیث است که پیامبر اسلام فرموده است:« اِیّاکُم وَ الطَّمَعَ فَاِنَّهُ الفَقرُ الحاضِرُ»( خودتان را از طمع دور کنید چون طمع، فقر و ذلَّت همیشگی است) به این معنی انسان طمعکار هرچه ثروت و قدرت و مال دنیوی بیشتر داشته باشد باز خود را نیازمند و فقیر می شمارد و هرگز آرامش در درونش استقرار پیدا نخواهد کرد.

3- سَلَفِ صالح ما فرموده­اند: هرکس بخواهد در دنیا با آرامش و آزادی زندگی کند باید به دنبال طمع نرود و به تقسیمات خداوند در رزق و حیات معتقد باشد.

4- از اسکندر مقدونی که بر نصف کره زمین عصر خود مسلّط بود سوال کردند: آزادی و آرامش و همچنین گرفتاری و بحران فکری انسان را در چه چیزی می بینید؟ اسکندر جواب داد: آرامش، آزادی و عزّت در قناعت و گرفتاری، ذلَّت و بحران فکری انسان در طمع است.

5- قابل ذکر است طمع و امَل و آرزوی طول عمر بیشتر همیشه مذموم نیست، مثلاً هرگاه طمع و حرص انسان به قصد عبادت و خدمت به بنی آدم و دین و فقراء جامعه باشد حرام و مذموم نیست. به عبارت ساده­تر اگر چنانچه انسان طمعش در جمع آوری ثروت و امید و امل به طول عمر به جهت خدمت بیشتر به جامعه باشد این طمع و امل مقبول و ممدوح است.

مولانای جامی میفرماید:

آدمــــی زاده پیـــــــری افــــزایــد .................... هر زمان در بنــــــای عُمـــری خِلل

لیک در وَی جوان شــــود دو صفت................... حِرص در جمع مــــال و طـــول امَل

ماموستا ملا عبدالکریم مدرِّس میفرماید:

پیــــر ئه­ بی ئاده ­می به عومرو مه زاج .............. پر ئه­ بی قـــــــــه‌ لبی له ده ­رد و خِلَل

هینده به­ د به­ خته جوان ئه ­بیتـــو له­ وا........سیفه ­تی پیسی حیرس و توولی ئه ­مه ­ل

وصلی الله علی سیدنا محمد و علی آله و صحبه المجاهدین

این مطلب را به اشتراک بگذارید

نوشتن دیدگاه

نام

تصویر امنیتی جدید