روز سه‌شنبه مورخ 29/ مهر /1393درادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس دویست و شصت و  ششم از سلسله درسهاي تاريخ، ‌سيره، قصص، وصايا، عقيده، اخلاق و... (درس چهارم « شرح چهل حدیث نبوی(ص) » ) ارائه شد.

در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان مباحث ديني درج شده است.

مجموعه درسهای ارائه شده پیرامون احادیث

توســـط حــاج ماموستا ملا قادر قادري

درس دويست و شصت وششم از كلاسهاي هفتگي مسجد قباء‌ پاوه

درس چهارم «شرح چهل حدیث نبوی(ص)»

*************

*موضوع درس*

« سُنَّت و بِدعَت »

درس چهارم: « سُنَّت و بِدعَت »

حدیث چهارم : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ : «   مَنْ عَمِلَ عَمَلًا لَيْسَ عَلَيْهِ أَمْرُنَا فَهُوَ رَدٌّ »  متفق علیه

ترجمه حدیث: پیامبربزرگوار اسلام(ص) میفرماید: هرکس عملی را به نام دین انجام دهد و در دین سنــدی در تأیید عملش نداشته باشد و عمل وی خلاف دیــــن باشد آن عمل بدعه سیئه است و مردود.

شرح حدیث : این حدیث جزو احادیث صحیح، مقبول و منطبق با قواعد دین مبین اسلام است و از احادیثی است قلیل اللفظ و کثیر المعنی و میشود همچون آئینه روشنی از آن بهره گرفت. رسول گرامی اسلام(ص) در این حدیث به صورت وضوح اعلام فرموده است هر نوع ابتکار و ابداعی به نام دین که سندیت شرعی نداشته باشد مردود است و باز میفرماید: عمل انسان مسلمان که با سنت  و دین مطابقت داشته باشد هر چند کم و اندک، بهتر از کارهای زیاد و بسیاری است که خارج از دین و جزو بدعت باشد. قال رسول الله(ص) : «عمَلٌ قَليلٌ في السُّنَةِ خَيرٌ مِن عَملٍ كثيرٍ في بِدعَةٍ »

** نتیجه و نکات درس**

1- بعضی از بزرگان دین فرموده اند شایسته است این حدیث حفظ و در همه جا منتشر گردد زیرا این حدیث از سخنان کوتاه خاتم پیامبران است و حفظ و درک مفهوم واقعی آن، همچون آئینه و عینک روشنی است که با استفاده از آن راه روشن و راه تاریک، طریق مستقیم و طریق غیر مستقیم و روش درست و روش نادرست را به انسان نشان می دهد و انسان طالب حقیقت را به مقصد می رساند و دست افراد اشتباه کار را می گیرد و از افتادن در چاه جلوگیری می کند.

2- البته اقدامات و اعمالی که با شریعت اسلام منافات نداشته باشد و قواعد شرع با آن موافق باشد اگر چه آن اقدام واعمال در زمان رسول خدا، جزو عمل رسول الله(ص) و اصحاب وی نبوده باشد پسند و مقبول است. مانند: ساختن مدرسه ها، بیمارستانها، جاده ها، تأسیس انجمن های خدماتی، ساختن مراکزی به جهت خدمت به ایتام و فقرا، تأسیس موسسات خیریه  و تشکیل تنظیمات و احزابی در جهت پاسداری از دین. اینها اگر چه در صدر اول  نبوده­اند، لیکن پسند و مقبول اند و جزو بدعه حسنه هستند.

3-وظیفه علماء و بزرگان دین است مردم را به خدا، رسول خدا، کتاب، سنت و راه و روش بزرگان دین از خلفاء راشدین و امامان دین آگاه کنند تا مسلمانان در تصمیم و عمل و عبادت روزانه خود در راه راست و درست حرکت کنند و در حیات خود به بیراهه و راه کج نروند.

4-بر ما مسلمانان تکلیف است در زندگی روزانه خود هشیارانه و آگاهانه حرکت کنیم. در حدیث صحیح است که یاران رسول خدا(ص) در مسیر حُنَین مشرکان را دیدند که دور یک درخت جمع شده و به آن احترام و تعظیم میکردند و سِلاح های خود را به آن درخت تبرکاً آویزان و متبرک میکردند و نام درخت را ذات اَنواط گذاشته بودند یعنی«درخت آویزان کردن» اصحاب رسول خدا گفتند: یا رسول الله(ص) شما هم ذات انواطی برای ما مانند ذات انواط مشرکان قرار ده، حضرت در جواب فرمود: الله اکبر شما دارید اشتباه می روید و خلاف می گویید. این پیشنهاد و گفتار شما مانند گفتار قوم موسی است که به موسی(ع) می گفتند:« اِجْعَلْ لَنَا إِلَٰهًا كَمَا لَهُمْ آلِهَةٌ» آیه 138 سوره اعراف (تو هم برای ما معبـــودی قرار ده، همان‌گونه که آنها معبودان و خدایانی دارند) این طرز تفکر مردود است خدایکی است و هرچه خلاف دستور خدا و رسول خدا باشد باطل و مردود است .

5-آیات عدیده ای در تأیید حدیث فوق در قرآن آمده است از جمله« وَأَنَّ هَٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ  وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَنْ سَبِيلِهِ» آیه 153 سوره انعام ( محققاً راه خدا فقط یک راه مستقیم است و راه من همان راه معلوم و مقبول خداوند است و از راههای متعدد و خلاف دین پیروی نکنید که شما را دچار تفرقه و جبهه گیری و انحراف از راه خدا خواهند کرد)

6-در حدیث است« عَلَيْكُمْ بِسُنَّتِي وَسُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِينَ الْمَهْدِيِّينَ » ( به شما توصیه میکنم و دستور می دهم سعی کنید در زندگی روزانه خود از روش من و راه خلفا و جانشینان صادق، بصیر، هادی و درستکار من حرکت کنید)

7- خلاصه کلام: هر آنچه ما به نام دین انجام می دهیم اگر منطبق با شریعت اسلام و قرآن و سنت رسول خدا نباشد مُنکَر و بدعه است. البته اشتباه نشود ما دو نوع بدعت داریم، بدعه حسنه و پسند مانند : کارهایی که در زمان پیامبر اسلام نبوده و ما امروز آنها را انجام می دهیم مانند: اقامه نماز تراویح به جماعت و اقداماتی که در بند 2 به آنها اشاره شد. این قسمت از بدعت را ما بدعه حسنه و خوب و پسند میگوئیم، چون آن کارها ظاهراً به صلاح دین و دنیای مردم اند. در مقابل بعضی ابتکارات و اقداماتی در جامعه داریم که با روح شریعت اسلام انطباق ندارند و آنها را بدعه سیئه و خلاف شرع می دانیم مانند پوشیدن لباس سیاه در وقت فوت عزیزان خود. لذا باید خیلی هشیار باشیم و در زندگی نوعی حرکت نمائیم که خود را گرفتار خلاف نکنیم که در قیامت توان دفاع را نداشته باشیم. بهترین راه این است انسان مسلمان سوال کند تا حق و باطل برایش روشن شود آنگاه اقدام کند.

وصلی الله علی سیدنا محمد و علی آله و صحبه المجاهدین

این مطلب را به اشتراک بگذارید