حاج ماموستا قادری در مراسم سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (ره) گفتند: شخص حضرت امام (ره) بر گردن مردم پاوه حق ویژه ای دارند؛ در مرداد ۵۸ آسمان و زمین بر ما بسته و آب و برق و تلفن قطع شده بود و در حقیقت در میدان مرگ زندگی میکردیم.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر امامجمعه پاوه؛ امروز پنجشنبه ۱۲/۳/۱۴۰۱ مراسم سی وسومین سال ارتحال حضرت امام خمینی (ره) در مسجد شهداء پاوه برگزار شد.
در این مراسم حاج ماموستا قادری سخنان کوتاهی بیان نمودند که گزیدۀ مختصری از سخنان ایشان در ادامه آمده است.
الحمدلله ثم الصلاة والتحیة و السلام علی رسول الله و علی آله و صحبه و من والا و لا حول و لا قوة الا بالله
قال الله تبارکوتعالی: «وَالَّذِينَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ»
السلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
برادران حاضر در مسجد، مسئولین عزیز و خواهران محترم سلام خداوند بر تکتک شما باد؛ قرار نبود بنده امروز صحبت کنم و بیان موضوع را به فردا جمعه موکول کرده بودم ولی رأی بر این بود در خاتمۀ مراسم چنددقیقهای در خدمت شما عزیزان حاضر باشم.
شخص حضرت امام (ره) بر گردن مردم پاوه حق ویژه ای دارند؛ در مرداد ۵۸ آسمان و زمین بر ما بسته و آب و برق و تلفن قطع شده بود و در حقیقت در میدان مرگ زندگی میکردیم.
در آن روزهای حساس آن بزرگوار پیامی در دفاع از مردم پاوه صادر فرمودند که در کنار لطف پروردگار مردم شریف پاوه از مرگ و محاصره و مصیبت رهایی یافتند.
۴۱ سال پیش توطئۀ دشمنان علیه ما ۵ درصد بوده است اما حال به ۹۵ درصد رسیده است؛ مشکلات سیاسی و فرهنگی ما در آن روزها ۲۰ درصد بود ولی اکنون از ۴۰ درصد هم تجاوز کرده و بیشتر شده است.
در ۳۳ سال پیش ساعت ۷ صبح که آقای حیاتی گویندۀ خبر اعلام کرد؛ «انا لله و انا الیه راجعون» امام امت به ملکوت اعلی پیوست، واقعاً شهر ما مثل تمام ایران غمگین شد. همان لحظه با آقای صافی پور بخشدار وقت بخش مرکزی جلسهای تشکیل دادیم و گفتیم امام بر گردن ما حق دارند و همراه ۴۰ نفر از بازاریان و فرهنگیان و معتمدین پاوه به سمت تهران حرکت کردیم و ساعت ۲ نصف شب به مصلی رسیدیم و در مراسم نماز و تشییع پیکر امام شرکت نمودیم. ما ادای وظیفه کردهایم اما به نسبت زحمت امام که در سال ۵۸ برای مردم ما کشیدند، باز کم است و کم بود.
حسب آیۀ «وَالَّذِينَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ» ما وظیفه داریم به امام درود بفرستیم.
بنده در پایان صحبتهای خود به خدمت آقای دکتر احمد چلبی مصری میروم. ایشان کتابی به نام «موسوعه تاریخ» دارد و در جلد اول در خصوص ایران و افغانستان و عراق بحث میکند و وقتی به شخصیت امام میرسد از ایشان اینگونه تعریف میکند؛ این شخص هادف و در لباس و خوراک و مسکن بسیار سادهزیست بود و به دنبال جمعآوری مال و ثروت نبود اگر تمام دفاتر را بررسی کنیم سندی از امام پیدا نخواهید کرد که خانه و یا زمینی شخصی از خودش داشته باشد و خود را فدای ملتش کرد و اگر بزرگوار و مورداحترام است به خاطر این خصوصیات است.
خدای تبارکوتعالی همانگونه که ایشان را در ایران و عراق و فرانسه توفیق داد، رحمت و مغفرت خود را شامل حال این بزرگوار فرماید و مقام معظم رهبری را هم از بلا و مصیبت محفوظ و به دولت آقای دکتر رئیسی ریاست محترم جمهور هم توفیق خدمت عطا فرماید.
بنده در پایان ممنون همه شما عزیزان حاضر هستم و برای تکتک شما و قاری و مجری و سخنرانان آرزوی سلامتی و توفیق دارم.
والسلام علیکم و رحمةالله وبرکاته