روز سه شنبه مورخ 04/03/89 ، و در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری ، در مسجد قباء پاوه با حضور علاقمندان درس يكصد و هشتم از سلسله مباحث تاریخ انبيا با موضوع ادامه حيات حضرت نوح (ع) ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده علاقمندان درج شده است .
مجموعه درسهای ارائه شده پیرامون تــاریــــــخ انبيــــــاء
توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري
درس يكصـــــدو هشتم از سـلـسه مبـــاحث تـــــــــاریخ
درس ششم حیات انبياي الهي
** موضوع درس **
** ادامه حيات حضرت نوح ( ع ) **
در درس قبل به اين مرحله رسيديم كه خداوند متعال به حضرت نوح وحي فرمود غير از اين افراد قليل كه تا حال ايمان آورده‌اند بقيه افراد آمادگي به جهت ايمان به خداوند و پيروي از رسالت شما را ندارند ، پس يك فروند كشتي بساز و به محض تكميل ، مسير و برنامه جديد مشخص خواهد شد .
حضرت نوح مدتها به صورت جدي مشغول ساخت كشتي گرديد و توجهي به تمسخر قوم لجوج خود نكرد و زماني كه كشتي به اتمام رسيد از جانب خداوند به حضرت نوح وحي شد تمام مومنين را در كشتي سوار كن و از مجموعه حيوانات و حشرات از هرنوع يك جفت را جاي دهيد و منتظر امر بعدي باشيد .
بعد از چند لحظه اي از تنور منزل حضرت نوح (تنور محل پخت منزل) آب فوران كرد (فار التنور ) و در داخل آن يك چشمه عجيب و غريب جوشيد و آسمان را ابري تيره و هولناك فرا گرفت و باران به صورت عجيب و غريبي به زمين سرازير و در كمترين زمان به صورت غير منتظره دريايي از آب منطقه را فرا گرفت و ساعتي نگذشت كشتي و مسافران داخل آن روي آب قرار گرفتند و خانه ها زير آب غرق شدند و كشتي عظيم الجثه به اين طرف و آن طرف مي رفت به فرموده قرآن « وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ » (42 سوره هود).
كشتي با سرنشينانش چون كوه همچنان پـــيش مي رفت . يكي از پسران نوح به نام كنعان در جبهه مخالفان بود و زماني كه آب همه جا را فرا گرفت از مخالفان جدا شد و به طرف بلندي ها رفت . حضرت نوح كنعان را شناخت به حكم غريزه پدري دلش به حال فرزندش سوخت و ازداخل كشتي او را صدا زد وگفت : «وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَبْ مَعَنَا وَلا تَكُنْ مَعَ الْكَافِرِينَ » پسرم با ما بر كشتي سوار شو و در خط كافران مباش .
كنعان گفت : من به كشتي شما نياز ندارم به بلندترين كوه پناه مي برم و نجات پيدا خواهم كرد .
حضرت نوح فرمود: (« لا عَاصِمَ الْيَوْمَ » امروز كسي نجات پيدا نخواهد كرد )
كنعان مخالفت كرد حضرت نوح در حضور خداوند براي كنعان طلب شفاعت كرد خداوند فرمود : اي نوح كنعان جزء كافران است ، اهل ايمان نيست و اهل شما نمي باشد در اين فاصله موجي بلند شد و در بين حضرت نوح و فرزندش فاصله ايجاد كرد و به محض فرو كش موج حضرت نوح (ع) به محل فرزندش كنعان نگاه كرد او را نديد و غرق شده بود .
سپس مدتي گذشت طوفان جهانگير شد تر و خشك را بلعيد وآنگاه به امر الهي دستور آمد (« وَقِيلَ يَا أَرْضُ ابْلَعِي مَاءَكِ وَيَا سَمَاءُ أَقْلِعِي » اي زمين آب جمع شده را ببلع و اي آسمان به باريدن خاتمه بده ).
زمان طوفان تمام شد و نقاط زمين نمايان و ظاهر گرديد .
كشتي حضرت نوح (ع) آرام آرام پايين آمد و در بالاي كوه جودي در موصل به زمين نشست و بعد از استقرار كشتي افراد و موجودات مستقر در كشتي از آن خارج و از بالاي كوه جودي پايين آمدند .
حضرت نوح همراه 80 نفر از پيروان خود در پايين تر از كوه جودي قريه اي به نام روستاي هشتاد ساختند و نسل دوم بشر از همين هشتاد نفر است و در تاريخ آمده است كه نسل بشر كلاً از سه فرزند نوح است به نامهاي سام ، حام و يافث . حسب گفته مورخين بعد از مدتي ، يك روز عزرائيل نزد نوح (ع) آمد بعد از صحبت و گفتگو عزرائيل گفت : اي نوح من براي قبض جان تو آمده ام حضرت نوح در جلو آفتاب نشسته بود فرمود : اجازه دهيد به سايه اي بروم ، به سايه رفت و عزرائيل نزديك شد و قبل از قبض روحش فرمود : اي عزرائيل و اي فرشته مرگ آنچه از دنيا زندگي كرده ام به همين اندازه بود كه از آفتاب به سايه آمدم .
** نتيجه **
1-فلسفه و حكمت در قصه هاي قرآن كريم بخصوص قصه و حيات پيامبران بزرگوار ( ع) درس و عبرت است و لازم است اهل ايمان بخصوص داعيان و رهبران دين اين قصه را در زندگي ، سرمشق حيات خود قرار دهند . قصه و حيات شيخ الانبياء حضرت نوح(ع) مهم و عبرت آميز است تا جايي كه قرآن كريم به پيامبر عظيم الشان اسلام امر فرموده است : در دعوت و رهبري و صبر و تحمل و مقاومت به برادران خود از جمله نوح و همراهــان وي اقتدا كــــن.« فبهداهم اقتده »
2- دعوت مردم به دين، حفظ كرامت ، شرافت و پاكدامني مشكل است و مرد لايقي مي طلبد خداوند در اين امر از بين اقشار مختلف افراد ويژه انتخاب كرده كه از نظر تواضع ، صبر ، ساده زيستي و تحمل آزار و اذيت و استفاده از حكمت و مدارا ، سرآمد ايام خود بوده اند و بايد هم اين چنين باشد زيرا رهبر اسوه و الگو است هر رهبري از نظر علم و دانش و ايمان و آگاهي و صبر و مقاومت بهتر از مردم زمان خود نباشد در دعوت به سوي خدا كمتر موفق خواهد شد .
3- در دعوت به دين طرف هركس باشد و هر نوع برخورد كند مهم نيست در هر حال داعي بايد با حكمت و با استفاده از سياست ترغيب و تشويق و هشدار و ترهيب برنامه خود را پيگيري نمايد . به افترا و دروغ و باطلگويي مخالفين توجه نكند زيرا طبيعت مخالفين دين ، دروغگويي و شايعه عليه رهبران دين و داعيان دلسوزاست.
4- خداوند متعال در خصوص اهل بيت حضرت نوح (ع) به يك مسئله مهم عقيدتي اشاره فرموده است در صورتي كه با دقت روي آن كار شود و مورد بررسي قرار گيرد به اين نتيجه مي رسيم صلاحيت فرد به عمل صالح است نه به نسب صالح و نبايد هيچ كس فريب خانواده و حسب و نسب را بخورد
مثلاً زماني كه حضرت نوح با ترحم پدري براي فرزندش كنعان كه به ظن حضرت نوح از جبهه مخالفان جدا شده است فرمود : ( «رب ان ابني من اهلي ». و او را مورد رحمت خود قرار ده)
خداوند متعال فرمود : يا نوح انتظار چنين درخواستي را نداشتم« انه ليس من اهلك ».
و در آيه 10 سوره تحريم در خصوص همسر حضرت نوح والعه خانم كه به رسالت حضرت نوح ايمان نداشت مي فرمايد : «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلا لِلَّذِينَ كَفَرُوا اِمْرَأَةَ نُوحٍ وَامْرَأَةَ لُوطٍ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللَّهِ شَيْئًا وَقِيلَ ادْخُلا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ.»
پس عزيزان در اسلام عمل صالح ملاك است ، نسب و رفيقي انسان صالح بدون اينكه انسان خود صالح باشد ارزشي ندارد همچنانكه كنعان و والعه خانم، از نسب و رفيقي شيخ الانبياء استفاده نكردند .
« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و صحبه اجمعین »
این مطلب را به اشتراک بگذارید
• لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
• نظرات شما پس از بررسی و بازبینی توسط گروه مدیریت برای نمایش در سایت منتشر خواهد شد.
• در صورتی که نظر شما نیاز به پاسخ دارد، پاسخ خود را در ذیل همان موضوع دنبال فرمایید.
• از نوشتن دیدگاهایتان با حروف فینگلیش جدا" خودداری کنید .