روز سه‌شنبه مورخ 3/12/89 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و سي و هفتم از سلسله مباحث تاریخ ( درس سي‌و پنجم تاريخ انبيا(ع) ) با موضوع ادامه حيات حضرت عيسي(ع) ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان مباحث تاريخي درج شده است .
مجموعه درسهای ارائه شده پیرامون تــاریــــــخ انبيــــــاء
توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري
درس يكصـــــدو سي و هفتم از سـلـسه مبـــاحث تـــــــــاریخ
درس سي و پنجم حیات انبياي الهي
*************
لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَهٌ لِّأُوْلِي الأَلْبَابِ
به تحقيق در بيان سرگذشت پيامبران براي صاحبان خرد عبرتي هست ( آيه 111 يوسف )
** موضوع درس **
ادامه حیات حضرت عيسي (ع)
در درس قبل گفتيم خداوند متعال به حضرت عيسي(ع) وحي و پيام رسالت فرستاد و در سن 30 سالگي او را مبعوث و كتاب انجيل را بر وي نازل فرمود و او را به تورات آشنا كرد « وَآتَيْنَاهُ الإِنجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِّلْمُتَّقِينَ » آيه 46 سوره مائده
حضرت عيسي (ع) در بدأ امر به مردم اعلام كرد « قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ * إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ » آيه 63 و 64 زخرف
(اي مردم خداوند به من مأموريت داده كه با منطق و حكمت شما را به توحيد دعوت كنم و اشتباهات و اختلافات شما را رفع نمايم شما هم خداوند را صادقانه پرستش نمائيد و از من اطاعت كنيد . الله رب العالمين پروردگار من و شماست و راهي كه من شروع كرده ام راه درست و راه سعادت است.)
سپس مشركان زمان خود و كافران را به توحيد دعوت و يهوديان را كه مدعي خداپرستي و پيروي از حضرت موسي (ع) بودند به تصحيح عقيده و اصلاح فكر و تصحيح اشتباهات خود دعوت كرد و آرام آرام به كار خود ادامه و همراه كساني كه رسالت وي را تصديق كرده بودند و به حواري معروف و مشهور بودند به راه خود ادامه داد و يك روز به عنوان وظيفه خود به مردم اعلام كرد « اي مردم من رســــــول خدا هستــــم و روش و راه پيامبران قبل از خود و خط موسي و اصل تورات نازل شده به موسي را تصديق و قبول دارم و به بعثت محمد بن عبدالله مژده مـــي دهم » « وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِن بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ» ( و به شما مژده مي دهم بعد از من خداوند پيامبري را مبعوث خواهد كرد نام وي احمد است )
گروهي از يهوديان منحرف به نام «صدوقين»كه منكر معاد و قيامت و حساب و جزا بودند در برابر حضرت عيسي (ع) ايستادگي كردند و توجهي به كلمات و معجزات حضرت عيسي ننمودند تا جائيكه حضرت عيسي مجبور شد نيروي پيرو خويش را در برابر آنها منظم و متشكل و آماده كرد.
در اينجا با توجه به اينكه مشغول تفسير سوره مائده هستيم نكته‌اي جهت آگاهي لازم به ذكر است و آن اين است : اولاً مائده يعني سفره ، خداوند مائده‌اي به حضرت عيسي (ع) ارزاني فرمود و بخاطر مائده و سفره‌اي كه خداوند به حضرت عيسي (ع) ارزاني داشته و قصه و بحث آن در آيه 112 سوره مائده آمده ، نام اين سوره هم بنام مائده نام گذاري شده است. قضيه بدين قرار بود : حضرت عيسي (ع) هر آزاري را از مخالفان مي ديد با صبر و ايستادگي و مقاومت جواب مي داد ولي بهانه گيري و بهانه جوئي پيروانش بيشتر او را آزار مي داد ( به گفته حلاج گلي را دوستان همراه سنگ دشمنان پرتاب ميكردند ، گل دوستان آزار دهنده‌تر از سنگ دشمنان بود ) يك روز حواريون به حضرت عيسي عرض كردند آيا پروردگار تو ميتواند از آسمان براي ما مائده‌اي نازل كند؟ حضرت عيسي(ع) از لحن و بيان مطالب آنها ناراحت شد و فرمود « اتقوا الله » اين چه جمله‌اي است شما مي گوييد از خدا بترسيد. حواريون گفتند مي خواهيم از آن بخوريم و اطمينان قلب پيدا كنيم. حضرت عيسي از خداوند درخواست كرد تا مائده‌اي نازل فرمايد كه براي نسل حال و آينده درس و موجب شادي حاضرين شود .
خداوند دعاي عيسي(ع) را اجابت فرمود و مائده‌اي مركب از گوشت و نان و غيره نازل فرمود و به حضرت عيسي اعلام كرد بعد از اين قضيه هر يك از حواريون مخالفت كند با وي برخورد خواهد شد بعد از نزول مائده آسماني ، آرامش و شادي حاكم شد و حضرت عيسي همراه حواريون به راه خود ادامه دادند و با كلمات صادقانه و عارفانه شب و روز به ارشاد و تبليغ پرداخت.
به چند جمله از كلمات گرانبهاي حضرت عيسي (ع) كه بصورت عموم يا خطاب به حواريون بيان داشته است اشاره مي كنم :
1- نان جو بخوريد و آب زلال بنوشيد و سالم و آبرومند از دنيا برويد.
2- به خدا قسم بدترين شما عالمي است كه هواي نفساني خود را بر علمش ترجيح ميدهد.
3- دوست داشتن دنيا سرچشمه همه گناهان است.
4- اي انسان هر كجا هستيد در دنيا خود را چون مهمان حساب كن و مساجد را خانه خود بدان
5- طالب دنيا چون كسي است كه در درياي شور آب بنوشد چنين فردي هر چه بنوشد تشنگي‌اش بيشتر مي شود
6- خوشا بحال كسي كه كتاب خدا را مي خواند و از آن پيروي مي كند
7- خوشا به حال چشمي كه زماني ميخوابد صاحبش را به گناه دچار نكرده است
8- خطاب به حواريون : اي حواريون ، دنيا پرستان در دنيا اكثراً در فكر دنيا هستند و يك مقداركم به دين توجه دارند شما سعي كنيد به آخرت بينديشيد و يك مقداركم به دنيا توجه داشته باشيد.
« اللهم وقفنا لما تحب و ترضي يا رب العالمين »
« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعین »
این مطلب را به اشتراک بگذارید
• لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
• نظرات شما پس از بررسی و بازبینی توسط گروه مدیریت برای نمایش در سایت منتشر خواهد شد.
• در صورتی که نظر شما نیاز به پاسخ دارد، پاسخ خود را در ذیل همان موضوع دنبال فرمایید.
• از نوشتن دیدگاهایتان با حروف فینگلیش جدا" خودداری کنید .