روز سه شنبه مورخ 16 /آبان /1396 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس سیصد و شصت وهشتم  تفسیر قرآن کریم (درس هفتم تفسیر سوره مبارکه قصص) با موضوع آیات 58 الی 70 ارائه شد.

در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهی درج شده است.

کلاس تفسیــر قــرآن کـریـم  توسط حاج ماموستا ملا قــادر قــادری

درس سیصدو شصت و هفتم

درس هفتم سوره مبارکه قصص آیات 58 الی 70

*موضوع درس *

1- ادامه قصه حضرت موسی (ع) و فرعون        

** ترجمــه­ آیـــات**

وَکَمْ أَهْلَکْنَا مِنْ قَرْیَةٍ بَطِرَتْ مَعِیشَتَهَا فَتِلْکَ مَسَاکِنُهُمْ لَمْ تُسْکَنْ مِنْ بَعْدِهِمْ إِلا قَلِیلا وَکُنَّا نَحْنُ الْوَارِثِینَ ﴿58﴾

(زمانی که خداوند نهایت قوم ظالم موسی را به پیامبر خاتم (ص) گزارش و بیان فرمود، بعضی از مشرکین مکه دست به بهانه‌جویی زدند و متوسل به بعضی عذرها و بهانه‌ها شدند) خداوند متعال در این آیه (۵۸) می‌فرماید: بسیاری از ملت‌ها مانند شماها در آرامش و نعمت بودند و به‌جای شکر خداوند، نسبت به خود و دیگران ظلم کردند و در مقابل پیامبران ایستادند. همۀ این مخالفان رفتند و عمرشان را تمام کردیم و اینک فقط آثار کمی از منازل و مسکن آن‌ها باقی‌مانده است. همه آن‌ها رفتند و فقط خداوند حی و باقی است.

وَمَا کَانَ رَبُّکَ مُهْلِکَ الْقُرَى حَتَّى یَبْعَثَ فِی أُمِّهَا رَسُولا یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِنَا وَمَا کُنَّا مُهْلِکِی الْقُرَى إِلا وَأَهْلُهَا ظَالِمُونَ ﴿59﴾

خداوند دشمن هیچ طایفه و شهر و روستایی نیست. ما اول برای آن‌ها پیامبر و نمایندۀ خود را به جهت راهنمایی می‌فرستیم تا پیام ما را ابلاغ و آن‌ها را به توحید و خداپرستی دعوت کنند. زمانی مردم پیام توحید را رد کردند و به خود و دیگران ظلم کردند آن‌ها را نابود می­کنیم.

وَمَا أُوتِیتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَزِینَتُهَا وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَى أَفَلا تَعْقِلُونَ ﴿60﴾

﴾ آنچه را ما از متاع و نعمات و زینت دنیا به شما داده‌ایم که خیلی به آن‌ها دل‌خوش هستید، در مقابل نعمات و پاداش خداوند در قیامت ناچیز و خیلی کم است و قابل‌مقایسه نیست. اگر اسلام را قبول و صادقانه عمل کنید، پاداش شما چندین برابر خواهد بود. مصلحت شماست تجدیدنظر کنید.

أَفَمَنْ وَعَدْنَاهُ وَعْدًا حَسَنًا فَهُوَ لاقِیهِ کَمَنْ مَتَّعْنَاهُ مَتَاعَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ هُوَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مِنَ الْمُحْضَرِینَ ﴿61﴾

این آیه به جایگاه دوستان و دشمنان خداوند اشاره دارد و می‌فرماید: چگونه ممکن است کسانی که ما به آن‌ها وعدۀ حَسَن و پسند داده‌ایم در قیامت جایگاهشان مانند کسانی باشد که از لذایذ و متاع دنیا استفاده کرده‌اند و غافل از خدا و رسول و قیامت بوده‌اند. بدون شک در قیامت کافران را احضار و محاسبه خواهیم کرد.

وَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ أَیْنَ شُرَکَائِیَ الَّذِینَ کُنْتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿62﴾

این کافران مشرک را در قیامت ندا خواهد زد کجا هستند کسانی که آن‌ها را شریک خداوند می‌دانستید آنان را بطلبید به شما کمک کنند.

قَالَ الَّذِینَ حَقَّ عَلَیْهِمُ الْقَوْلُ رَبَّنَا هَؤُلاءِ الَّذِینَ أَغْوَیْنَا أَغْوَیْنَاهُمْ کَمَا غَوَیْنَا تَبَرَّأْنَا إِلَیْکَ مَا کَانُوا إِیَّانَا یَعْبُدُونَ ﴿63﴾

در روز قیامت کسانی که به‌صورت روشن محکومیت و اشتباهات خود را می‌بینند، به‌اشتباه خود پی می‌برند و اعلام می‌کنند الهی ما در دنیا این بیچارگان را فریب داده و به راه انحراف کشانده‌ایم. هم خود را فریب دادیم و هم این بیچارگان که عابد ما شدند. البته در انتخاب این راه خودشان هم طالب بودند. اگر آمادگی نداشتند ما را پرستش نمی‌کردند.

وَقِیلَ ادْعُوا شُرَکَاءَکُمْ فَدَعَوْهُمْ فَلَمْ یَسْتَجِیبُوا لَهُمْ وَرَأَوُا الْعَذَابَ لَوْ أَنَّهُمْ کَانُوا یَهْتَدُونَ ﴿64﴾

در روز قیامت مجدداً به آن‌ها اعلام می‌شود ای مشرکان؛ معبودان باطل خود را که آن‌ها را شریک خداوند می‌دانستید و پرستش می‌کردید، ندا بزنید ولی جوابی نیست و فقط عذاب را می‌بینند و آرزو می‌کنند و می‌گویند ای‌کاش در مسیر توحید زندگی می‌کردیم.

وَیَوْمَ یُنَادِیهِمْ فَیَقُولُ مَاذَا أَجَبْتُمُ الْمُرْسَلِینَ ﴿65﴾

(شماها) روزی از روزهای قیامت را به یاد بیاورید که در آن روز مجرمین مورد سؤال قرار می‌گیرند و به آن‌ها گفته می‌شود زمانی که پیامبران شماها را به توحید و خداپرستی دعوت می‌کردند، چه جوابی به رسولان دادید؟

فَعَمِیَتْ عَلَیْهِمُ الأنْبَاءُ یَوْمَئِذٍ فَهُمْ لا یَتَسَاءَلُونَ ﴿66﴾

کافران در آن لحظات حساس و در آن روز مخوف ازهرجهت بی‌خبر و چون کر و لال جوابی ندارند و توان سؤال کردن هم ندارند.

فَأَمَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَعَسَى أَنْ یَکُونَ مِنَ الْمُفْلِحِینَ ﴿67﴾

از میان این کافران و مشرکان هرکسی در دنیا توبه کند و از اقوال و اعمال خود پشیمان شود و اسلام را قبول کند و صادقانه ایمان را پذیرا شود و عمل صالح انجام دهد امید است در قیامت جزو اهل سعادت و رستگاران باشد.

وَرَبُّکَ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ وَیَخْتَارُ مَا کَانَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَتَعَالَى عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿68﴾

(ای محمد) پروردگار تو هر چه بخواهد و اراده کند می‌تواند ایجاد و خلق کند و کافران در برابر امر خداوند هیچ توان و اختیاری ندارند. خداوند منزه و بری از شریک است.

وَرَبُّکَ یَعْلَمُ مَا تُکِنُّ صُدُورُهُمْ وَمَا یُعْلِنُونَ ﴿69﴾

پروردگار شما از باطن و ظاهر و از درون و بیرون کافران آگاه و خبیر است.

وَهُوَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِی الأولَى وَالآخِرَةِ وَلَهُ الْحُکْمُ وَإِلَیْهِ تُرْجَعُونَ ﴿70﴾

او خداوند رب‌العالمین و پروردگار جهانیان است و هیچ معبودی غیر از الله وجود ندارد که شایستۀ عبادت باشد و فقط او شایستۀ حمد و سپاس است در هر دوجهان در دنیا و در آخرت فقط او شایستۀ سپاس واقعی است و حاکمیت مطلق از آن اوست و تمامی مخلوقات به‌سوی او بازمی‌گردند.

   *** توضیح و تفسیر آیات و نتایج درس***

توضیح آیات ۵۸ تا ۶۰: در درس قبل خواندیم کافران مکّه می‌گفتند: می‌ترسیم ایمان بیاوریم و از پیامبر اسلام (ص) پیروی کنیم سپس زندگی و رزق و روزی و امنیت و حاکمیت ما به هم بخورد. در آیۀ ۵۸ خداوند متعال جواب آن‌ها را می‌دهد و می‌فرماید: خیلی‌ها قبل از این آقایان که در رفاه و زرق‌وبرق زندگی کرده‌اند آمده­اند و رفته‌اند و این متاع قلیل دنیا باقی نخواهد ماند و این‌ها نیز خواهند رفت.

در آیۀ ۵۹ خداوند حکیم یک نکته را یادآور شده است که ما تا سفیر و رسول خویش را برای ملت‌ها ارسال و اعزام نکنیم و تا پیام آسمانی را به آن‌ها نرسانیم و مخالفت آن‌ها را در برابر امر آسمانی مشاهده نکنیم و شاهد ظلم آن‌ها نباشیم هیچ‌کسی را هلاک نمی‌کنیم و عذاب نمی‌دهیم.

در آیۀ ۶۰ می‌فرماید: ای کافران منحرف آنچه را امروز دارید و به آن دل‌خوش هستید اگر عقل و خرد داشتید و اگر اسلام را قبول می‌کردید و با اعمال صالح خود خداوند را راضی می‌نمودید، پاداش و ثواب صد برابر آنچه را که امروز دارید به شما عطا می‌کردیم.

توضیح آیات ۶۱ تا ۶۴: در این ۴ آیه خداوند حکیم به عدالت خود در قیامت اشاره‌کرده و اعلام فرموده است که هر گز جایگاه مؤمنین خداپرست و مخالفین ضد خدا و رسول در آخرت یکی نخواهد بود. متاع و زینت دنیا در وقت محاسبۀ کافران بلااثر است و به داد آن‌ها نخواهد رسید.

در ۳ آیۀ بعد به اوضاع وخیم و بی‌قدرتی کافران و مشرکان در قیامت اشاره دارد که چگونه در قیامت از جانب خداوند به آن‌ها اعلام می‌شود ای کافرانِ منحرف، معبودانِ باطل را که شریک خداوند قرار می‌دادید، ندا بزنید و طلب کنید تا بیایند و شمارا نجات دهند. در این لحظات خطرناک کسی به داد آن‌ها نخواهد رسید.

در آخرین آیه خداوند متعال به نکتۀ ظریفی اشاره کرده است و می­فرماید: در آن لحظات حساس معبودان باطل و انسان‌هایی که خود را در دنیا معبود جمعی ساده‌لوح و جاهل کرده‌اند، در میدان حشر و قیامت باهم درگیر و معبودان باطل، عابدان جاهل خود را محکوم می‌کنند و می‌گویند: الهی این‌ها خودشان دنبال ناحق بوده‌اند. تنها ما مقصر نبوده‌ایم.

توضیح آیات ۶۵ تا ۷۰: در این ۶ آیه نکاتی را به شرح آتی می‌خوانیم که در قیامت از کفار و مجرمین سؤال می‌شود چرا دعوت رسولان را اجابت نکردید؟ در جوابِ این سؤال، کرولال می‌شوند و نمی‌توانند جوابی بدهند و در آیۀ ۶۷ می‌فرماید: علیرغم این‌همه مخالفت‌ها مشرکین مکه اگر تجدیدنظر کنند و به توحید و رسالت و روز قیامت ایمان بیاورند و سایر دستورات خداوند را به‌جا بیاورند امید است جزو رستگاران قرار گیرند.

آیات ۶۸ تا ۷۰ همه‌اش تجلیل و تحمید و توحید و بیان قدرت الهی است و ما هم اعلام می‌کنیم «لٰا إِلٰهَ إِلّا الله وَ لٰا إِلٰهَ إِلّاٰ هُوَ لَهُ الْحَمْدُ وَ لَهُ الشُّکْرُ وَ لَهُ الثَّنٰاءُ وَ لَهُ الْحُکْمُ وَ لَهُ الْقُدْرَةُ في الدُّنیا وَالآٰخِرَة»

 ا تَقَبَّلْ منّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ وَتُبْ عَلَینَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ

وصلي الله تعالي علي سيدنا و مولانا محمد و علي آله و اصحابه و من دعا بدعوته الي يوم الدين

این مطلب را به اشتراک بگذارید

نوشتن دیدگاه

نام

تصویر امنیتی جدید