روز سه شنبه مورخ ۱۳ /آذر/1397 در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملاقادر قادری در مسجد قباء پاوه درس سیصد ونود و هشتم  تفسیر قرآن کریم ( درس اول تفسیر سوره مبارکه یاسین ) با موضوع آیات ۱ الی ۱۹ ارائه شد.

در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهی درج شده است.

کلاس تفسیــر قــرآن کـریـم  توسط حاج ماموستا ملا قــادر قــادری

درس سیصد و نود و هشتم

درس اول سوره مبارکه یاسین آیات ۱ الی ۱۹

*موضوع درس *

1-معرفی سورۀ یسٰ         

2-بحث حقانیت رسالت محمدالمصطفی (ص)    

3- بحث حقانیت قرآن کریم

4-بحث حقانیت قیامت و معاد و حشر و حساب    

5-بحث حیات مردم انطاکیه   

** مقـــدمه **

سورۀ یسٰ قلب قرآن است و آنچه در قرآن کریم است در این سوره هم هست. نام سورۀ یسٰ از کلمۀ یاسین گرفته شده است  که در مقدمۀ سوره آمده است. این سوره در مکّه نازل شده و ۸۳ آیه است و مفاد آیات آن مثل سایر آیات مکّی در خصوص رسالت رسول‌الله (ص) و قرآن کریم و معاد و آخرت است. در این سوره به زندگی بعضی از پیامبران و حیات بعضی از اقوام اشاره شده است و در آخر به بنی‌آدم هشدار داده شده فریب شیطان را نخورند.

** ترجمــه­ آیـــات**

يس ﴿ ۱ ﴾ یسٰ حروف مقطعه است و مشهورترین معنی یاسین یکی از نام‌های حضرت خاتم است ؛ به معنی «یا محمــد».

وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ ﴿ ۲ ﴾ قسم به قرآن حکیم؛ قرآنی که صاحب حکمت و پرمعنا و حکمت دهنده است.

إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿ ۳ ﴾ به حقیقت تو (ای محمّــــد (ص)) از پیامبران مُرســل و فرستاده شده از سوی خداوند هستید.

عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿ ۴ ﴾ در راه راست و در طریق مستقیم و تعیین‌شدۀ خداوند حرکت می‌کنید.

تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ ﴿ ۵ ﴾ قرآنِ مورداشاره از سوی خداوند توانا و مهربان بر شما نازل شده است.

لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ ﴿ ۶ ﴾ (این قــرآن را بر شما نازل کرده‌ایم) تا به‌وسیلۀ آن قومی را انذار کنید و به آن‌ها هشدار دهید. قومی که قبلاً پدران آن‌ها مستقیم انذار نشده‌اند و از توحید و برنامۀ خداوند غافل‌اند.

لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿ ۷ ﴾ این قومِ کافر، کاملاً از مسیر توحید و فطرت و انسانیت منحرف شده‌اند و امیدی به ایمان آن‌ها نیست.

إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ ﴿ ۸ ﴾ در گردن‌های این افراد خدانشناس و کافر و مغـرور و ازخودراضی در قیامت غُـل و زنجیـر قرار می‌دهیم. این غُل تا چانه‌های آن‌ها ادامه دارد به‌نحوی‌که سـرهای آن‌ها را بالا نگه می‌دارد.

وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ ﴿ ۹ ﴾ از جلو و پشت کاملاً محدود می‌شوند و توان حرکت ندارند و چشمان آن‌ها بسته شده و هیچ چیزی را نمی‌بینند.

وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿ ۱۰ ﴾ این افرادِ کافر و لجوج به حدّی در کفر و عصیان غرق شده­اند در برابر انذار و دعوت بی‌توجه و مست هستند. انذار برای آنان بی‌تأثیر است و ایمان نمی‌آورند.

إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ ﴿ ۱۱ ﴾ کسانی را بیشتر دعوت و انذار کن علاقه به انذار و دعوت دارند و از خداوند می‌ترسند و مطیع رسـول خدا (ص) هستند. این نوع افرادی را بشارت و مژده بدهید که نزد خداوند اجر و پاداش خاصی دارند و خداوند خطاهای آن‌ها را می‌بخشد.

إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ ﴿ ۱۲ ﴾ حتماً و به‌یقین ما مردگان را زنده می‌کنیم و هر آنچه را انجام داده‌اند، به صورت مکتوب داریم و آثار آن‌ها محفوظ و مکتوب است. ما تمام اقوال و افعال انسان‌ها را جمع‌آوری کرده‌ایم و نزد خود نگهداری و حفظ نموده‌ایم. مجال انکار ندارند.

وَاضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿ ۱۳ ﴾ (ای محمــد) برای مشـرکین مکه سرگذشت اهالی قریۀ (انطاکیــه) را مثال بزن که برای آن‌ها رســولانی مبعوث کردیم.

إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُمْ مُرْسَلُونَ ﴿ ۱۴ ﴾ (برای قوم انطاکیه در سـرزمین شام) اول دو رسول فرستـادیم آن‌ها را تکذیب کردند. رســول سوم را فرستادیم؛ هر سه نفـر اعلام کردند ما فرستادگان الهی هستیم؛ آمـده­ایم که پیام خدا را به شما برسانیـم.

قَالُوا مَا أَنْتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُنَا وَمَا أَنْزَلَ الرَّحْمَنُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ ﴿ ۱۵ ﴾ (قوم انطاکیــه) در جواب رسولان الهی گفتند: شما مثلِ ما بشـر هستید و خداوند برای هدایت ما چیزی نازل نکرده است. حرف و گفتـۀ شمارا رد می‌کنیم.

قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ ﴿ ۱۶ ﴾ رسولان خداوند گفتند: خداوند آگاه و بصیر است. ما فرستادگان الهی هستیم.

وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿ ۱۷ ﴾ وظیفۀ ما تنها ابلاغ و انذار آشکار است.

قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُمْ مِنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿ ۱۸ ﴾ آنان مجدداً خطاب به رسولان گفتند: ما شماها را بدیمن و شوم و به فال بد می‌گیریم. اگر از این تبلیغات و سخنانتان دست برندارید، شمارا سنگسار خواهیم کرد و عذاب دردناکی خواهیم داد.

قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِنْ ذُكِّرْتُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ مُسْرِفُونَ ﴿ ۱۹ ﴾ رسولان در جواب آن‌ها گفتند: شما اهل شؤم و نحوست هستید. اگر مقداری دقت کنید، بدون شک شما اهل اسراف و منحرف و خودپسند هستید.

   *** توضیح و تفسیر آیات و نتایج درس***

توضیح آیات ۱ تا ۱۰: در خصوص کلمۀ «یسٰ» مفسرین مطالب عدیده‌ای بیان کرده‌اند و نزدیک‌ترین قول این است یاسین یکی از نام‌های مبارک رسول خداست. «یسٰ» یعنی یا محمــــد قسم به قرآن «إِنَّکَ» تو پیامبر مرســل و فرستادۀ خداوند هستی و باید همۀ مردم یقین داشته باشنــد قرآن از جانب خداوند نازل شده است و بعد از اثبات رسالت رسول‌الله (ص) و حقانیت قرآن کریم به هدف از نزول قرآن اشاره شده است و می‌فرماید: هدف از نزول قرآن کریم این است به‌وسیلۀ آن کافران را ارشاد و غافلان را بیدار نماید و در ادامه می‌فرماید: اکثر کافران مکه حاضر به قبول حقیقت نیستند. انذار و عدم انذار و تبلیغ و عدم تبلیغ ازنظر آن‌ها یکی است.

توضیح آیات ۱۱ و ۱۲: در این دو آیه خداوند متعال می‌فرماید: اکثر کافران مکّه قابل اصلاح نیستند. ولی در میان آن‌ها افرادی هستند که طالب استماع حق و پیروی از حقیقت‌اند و آمادگی برای پذیرش ایمان را دارند. سعی کنید بیشتر وقت خود را صرف تربیت و آموزش آن‌ها نمایید. در آیۀ ۱۲ می‌فرماید: همگی شما مطمئن باشید حیات مجدد بعد از مرگ حتمی است و همۀ شماها را زنده خواهیم کرد و به اعمال و اقوال شما رسیدگی خواهیم نمود و آنچه را در دنیا انجام داده­اید به‌صورت مکتوب نزد خداوند محفوظ است.

توضیح آیات ۱۳ تا ۱۹: در این ۷ آیه خداوند متعال به ساکنان یک قریه (قریه در قرآن هم به روستا اطلاق می‌شود و هم به شهر) اشاره کرده و می‌فرماید: ای محمد (ص) به حیات ۳ نفر از پیامبران حضرات شَمعون و یوحَنّا و بولُس اشاره کن که خداوند آن‌ها را برای ارشاد قوم خود به انطاکیه در شام فرستاد. ساکنان شهر و مردمان آن دیار پیامبران را تکذیب کردند و خداوند آنان را دچار عذاب نمود و همگی نابود شدند. درنهایت سرنوشت کافران مکّه درست مثل مردم انطاکیه خواهد بود و این‌ها هم مغلوب و شکست خواهند خورد و عذاب الهی نصیبشان خواهد شد. پس ای محمـــد (ص) شما به ابلاغ و ارشاد و دعوت خود ادامه دهید. هر کس قبول کرد به وی مژدۀ اجر و پاداش خیر دهید و هر کس قبول نکرد، در مسیر و راه شیطان است و در آخرت نتیجۀ اعمال زشت خود را خواهد دید.

 ا تَقَبَّلْ منّا إِنَّكَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ وَتُبْ عَلَینَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ

وصلي الله تعالي علي سيدنا و مولانا محمد و علي آله و اصحابه و من دعا بدعوته الي يوم الدين

این مطلب را به اشتراک بگذارید

نوشتن دیدگاه

نام

تصویر امنیتی جدید