روز سه شنبه مورخ 12/11/89 ، در ادامه کلاسهای هفتگی ماموستا ملا قادر قادری در مسجد قباء پاوه درس يكصد و سي و چهارم تفسیر قرآن کریم (درس هفدهم تفسیر سوره مبارکه مائده) با موضوع آیات 82 الي 88 سوره مبارکه مائده ارائه شد.
در ادامه ، درس مذکور جهت استفاده دوستداران و علاقمندان كلام الهي درج شده است.
کـــلاس تفسیــــر قــرآن کــــریـــم توسط حاج ماموستا ملا قادر قادري
درس يكصد و سي و چهارم
درس هفدهم سوره مبارکه مائده آیات 82 الی 88
** موضوع درس **
1- كينه توزي و دشمني يهود
2- نرمش نصاري
3- يادي از مهمانداري نجاشي از مهاجرين مكه
4- رعايت ميانه روي و اعتدال در خوردن و آشاميدن
* ترجـــمه آيـــات *
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الْيَهُودَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُواْ وَلَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَّوَدَّةً لِّلَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ قَالُوَاْ إِنَّا نَصَارَى ذَلِكَ بِأَنَّ مِنْهُمْ قِسِّيسِينَ وَرُهْبَانًا وَأَنَّهُمْ لاَ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿۸۲﴾
بطور مسلم يهود و مشركان را دشمنترين مردم نسبت به مؤ منان خواهي يافت، ولي آنهايي را كه ميگويند مسيحي هستيم نزديكترين دوستان به مومنان مييابي، اين به خاطر آن است كه در ميان آنها افرادي دانشمند و تارك دنيا هستند و آنها (در برابر حق) تكبر نميورزند.
وَإِذَا سَمِعُواْ مَا أُنزِلَ إِلَى الرَّسُولِ تَرَى أَعْيُنَهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ مِمَّا عَرَفُواْ مِنَ الْحَقِّ يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ ﴿۸۳﴾
و هر زمان آياتي را كه بر پيامبر نازل شده بشنوند چشمهاي آنها را ميبيني كه (از شوق) اشك ميريزد بخاطر حقيقتي را كه دريافتهاند، آنها ميگويند: پروردگارا ايمان آورديم، ما را با گواهان (و شاهدان حق) بنويس.
وَمَا لَنَا لاَ نُؤْمِنُ بِاللّهِ وَمَا جَاءنَا مِنَ الْحَقِّ وَنَطْمَعُ أَن يُدْخِلَنَا رَبَّنَا مَعَ الْقَوْمِ الصَّالِحِينَ ﴿۸۴﴾
چرا ما ايمان به خدا و آنچه از حق به ما رسيده نياوريم در حالي كه آرزو داريم ما را در زمره جمعيت صالحان قرار دهد؟!
فَأَثَابَهُمُ اللّهُ بِمَا قَالُواْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاء الْمُحْسِنِينَ ﴿۸۵﴾
خداوند آنها را به خاطر اين سخن باغهائي از بهشت پاداش داد كه از زير درختان آن نهرها جاري است، جاودانه در آن خواهند ماند و اين جزاي نيكوكاران است.
وَالَّذِينَ كَفَرُواْ وَكَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ﴿۸۶﴾
و كساني كه كافر شدند و آيات ما را تكذيب كردند آنها اهل دوزخند.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُحَرِّمُواْ طَيِّبَاتِ مَا أَحَلَّ اللّهُ لَكُمْ وَلاَ تَعْتَدُواْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ ﴿۸۷﴾
اي كساني كه ايمان آوردهايد چيزهاي پاكيزه را كه خداوند براي شما حلال كرده بر خود حرام نكنيد، و از حد تجاوز ننمائيد، زيرا خداوند متجاوزان را دوست نميدارد.
وَكُلُواْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللّهُ حَلاَلًا طَيِّبًا وَاتَّقُواْ اللّهَ الَّذِيَ أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ ﴿۸۸﴾
و از نعمتهاي حلال و پاكيزهاي كه خداوند به شما روزي داده بخوريد و از (مخالفت) خداوندي كه به او ايمان داريد بپرهيزيد.
** توضيح و تفسير آيات **
توضيح آيات 82 تا 86 : اين آيات در خصوص بيان دشمني شديد قوم يهود و مشركان مكه نسبت به مسلمانان است و هم چنين مفاد اين آيات بيان كننده اين مطلب است كه قوم نصاري و پيروان حضرت عيسي(ع) نزديكترين گروه به مؤمنين هستند و سبب اين فاصله و فرق را وجود رهبران ديني و عالمان صادق و عارفان تارك دنيا در بين مسيحيان معرفي كرده است و در توضيح اين موضوع آمده است اين گروه (دانشمندان و تاركان دنيا) كساني هستند زماني كه آيات قرآن را استماع مي كنند تحت تأثير قرار مي گيرند و قلبهاي آنها به وجد مي آيد و از چشمان آنها اشك سرازير مي شود و خود را سرزنش مي كننـــد كه چرا به پيامبر اسلام حضرت محمد(ص) ايمان نياورده‌اند تا با ايمان به محمد و برنامه وي بهشت را نصيب خود نمايند.
خداوند به خاطر اين اظهارات درســـــت و موضع گيري صحيح قطعاً بهشت را به آنان خواهد بخشيد و اين سهم و پاداش هر انسان صادق و درستكار است . و در آيه 86 مي فرمايد كافران ( چه يهود و چه مشركين ) بخاطر انتخاب راه غلط و مخالفت آنان با برنامه انبياء بخصوص رسالت حضرت محمد المصطفي(ص) همانا مسير آنها دوزخ است .
در ادامه اين توضيح لازم به ذكر است جمعي از مفسران چون امام فخر رازي و صاحب المنار و غيره مي فرمايند : آيات 82 تا 86 درباره نجاشي پادشاه حبشه و اطرافيان وي نازل شده است در تاريخ آمده است در سال پنجم بعثت جمعي از مردان و زنان مسلمان كه تحت فشار كفار قريش بودند به دستور رسول الله (ص) به حبشه مهاجرت كردند. سران قريش عمرو بن عاص و عماره بن وليد را با هدايايي نزد نجاشي فرستادند. ( قابل ذكر است نجاشي هم عصر رسول الله (ص) بود و نام اصلي وي اصحمه بود ليكن مانند كسري و قيصر نام عمومي حاكمان حبشه ، نجاشي بوده است)
اين دو نفر درخواست استرداد مهاجرين را كردند. نجاشي گفت هنــوز اين افراد را نديده‌ام بايد حرف آنها را بشنوم آنگاه تصميم خواهم گرفت جمعي از عالمان و عارفان مسيحي در دفتر نجاشي جمع شدند مردان و زنان مهاجر با متانت و ادب وارد شدند و جعفر ابن ابي طالب را به عنوان سخنگوي خود تعيين كردند و قرار بر اين شد فقط جعفر صحبت كند. نجاشي علت مهاجرت را از جعفر سؤال كرد. جعفر گفت : ما جمعي نادان بوديم بت پرستش ميكرديم و گوشت مردار ميخورديم و انواع كارهاي زشت و ننگين انجام ميداديم ، قطع رحم ميكرديم ، نسبت به همسايگان خويش بد رفتاري داشتيم و نيرومندان ما حق ضعيفان را مي خوردند و در اين فاصله شخصي از ميان قريش كه كاملاً او را مي شناختيم و به صداقت و پاكي وي ايمان داشتيم به پيامبري مبعوث شد و ما را به توحيد ، عفت ، پاكدامني و عدل و محبت دعوت كرد و ما هم به وي و به كتابي كه بر وي نازل شده ايمان آورديم و به عنوان برنامه زندگي از وي دستور گرفته ايم و به همين خاطر كفار قريش ما را تحت فشار و تعذيب قرار دادند و به دستور رسول الله (ص) به حبشه و جوار جناب نجاشي مهاجـــرت كرده‌ايم و كاملاً تسليم امر خداوند هستيم.
نجاشي گفت مي توانيد از كتابي كه بر محمد نازل شده است آياتي براي ما قرائت كنيد؟ جعفر فرمود: بله و شروع به قرائت اوائل سوره مريـــم نمود كه در خصوص حيات حضرات زكريا ، يحيي ، عيسي و مريم عذرا بود نحوه قرائت و جــــو حاكـــم بر جلسه به شيوه‌‌اي بود كه نجاشي و اسقف‌هاي حاضر در مجلس همگي گريه كردند و در درون اعلام ايمان مستحكم نمودند.
آنگاه نجاشي خطاب به جعفر گفت : مصدر اين كتاب با مصدر انجيل يكي است و سپس خطاب به هيئت و نمايندگان مشركين مكه گفت هداياي خود را همراه خود ببريد استرداد مهاجرين مسلمان ممكن نيست اينها مهمان من هستند .
حسب فرموده بعضي از مفسرين در آيات فوق از نجاشي و همفكران وي تجليل و وعده بهشت داده شده است.
توضيح آيات 87 و 88 : در اين دو آيه خداوند متعال امر و دستور فرموده است از نعمات حلال خدا استفاده بهينه و مشروع كنيد .و نه طيبات حلال را از خود حرام و منع كنيد و نه در استفاده از نعمات و طيبات حلال اسراف و تبذير نماييد و در هر حال خالق خود و عطا كننده نعمات را فراموش نكنيد .
** نتيجـه **
1- هر قوم و طايفه‌اي داراي رهبران و عالمان ديني و افراد صالح و عارف باشند اخلاق و روش و برخورد و زندگي آن قوم و ملت متفاوت با ديگر ملتهايي است كه فاقد عالم ديني و مردان عارف باشند. همچنانكه در آيه 82 و 83 بصورت صريح به اين امر اشاره شده است كه چون در بين مسيحيان همواره عالم و عارف وجود داشته مسيحيان آرام تر و پايبندتر به اخلاق اند و به نسبت يهوديان و مشركان ممتاز بوده و هستند.
2-سخنگو ، رهبر ، نماينده و وكيل مردم هر چه قوي‌تر باشنـد باعث رستگاري و نجات قوم و موكلين خود خواهند بود همچنانكه در برخورد درست و صحيح و وقت شناسي جعفر ابن ابي طالب (رض) شاهد آن بوديم كه با فكر و عقل و تدبير حكيمانه خود و مهاجرين را از توطئه مشركان نجات داد
3-قرآن كتابي است جذاب ، قوي و مؤثر در روح و نفس انسان به شرطي كه قاري و حامل و مفسرآن فردي قوي ، مومن ، حكيم و اهل معرفت و زمانه شناس باشد. همچنانكه شاهد بوديم جعفر(رض) در بين آيات قرآن كريم و در بين سوره‌هاي قرآن سوره مريم را انتخاب كه متناسب با جلسه بود و صحبـــت از زندگي حضرات زكريا و يحيي و مريم (ع) ميكرد و با صداي محزون و با نشاط و همراه با ايمان قوي آيات را قرائت و مجلس را تحت تأثير قرار داد و قرائت وي باعث شد نجـــاشي و ساير عالمان و عارفان حاضر در مجلس در برابر آيات قرآن گريـــه كردند
قابل ذكر است آمادگي مخاطب هم شرط دوم است. عمرو بن عاص و عماره بن وليد نمايندگان مشركان مكه چون آمادگي نداشتند قرائت جعفر براي آنان كوچكترين اثري نداشت پس اول گوينده و سپس شنونده هر دو در رساندن و دريافت پيام مؤثرند.
« وصلی الله علی سيدنا محمد و آله و اصحابه اجمعين »
درس هفدهم ..... آیات 82 الی 88 سوره مبارکه مائـــده
این مطلب را به اشتراک بگذارید
• لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.
• نظرات شما پس از بررسی و بازبینی توسط گروه مدیریت برای نمایش در سایت منتشر خواهد شد.
• در صورتی که نظر شما نیاز به پاسخ دارد، پاسخ خود را در ذیل همان موضوع دنبال فرمایید.
• از نوشتن دیدگاهایتان با حروف فینگلیش جدا" خودداری کنید .