نماز جمعه این هفته پاوه با حضور مردم متدین و مومن، در محل مسجد­ جامع این شهر و به امامت حاج ماموستا ملا قادر قادری اقامه شد.

در ادامه متن کامل خطبه های نماز جمعه امروز آمده است:

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دفتر امام‌جمعه پاوه؛ نمازجمعه این هفته ۱۴۰۱/۱۰/۲۳ پاوه با حضور مردم مومن و متدین پاوه در محل مسجد­ جامع و به امامت حاج ماموستا ملا قادر قادری اقامه شد

متن کامل خطبه‌های نماز جمعۀ مورخۀ ۱۴۰۱/۱۰/۲۳ شهر پاوه

بسم‌الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین ثم الصلاة والتحیة والسلام علی امام المتقین سیدنا و قائدنا و مولانا محمدٍ و علی آله و صحبه و من دعا بدعوته الی یوم الدین.

السلام‌علیکم و رحمة‌الله و برکاته

از درگاه خدای بزرگ عزت و سعادت و سربلندی و سلامتی تک‌تک شما برادران و خواهران محترم و تمام کسانی که صدای ما را می‌شنوند و به مسائل دینی علاقه‌مندند، خواهانم.

عزیزان در خطبۀ امروز به‌صورت اختصار ۳ موضوع را همراه با سه یادآوری خدمتتان عرض می‌کنم. ۱-تفسیر آیۀ ۳۱ سورۀ مبارکۀ ابراهیم ۲-حدیثی از پیامبر بزرگوار اسلام (ص) ۳- جمله‌ای از شیخ حسن بصری ۴-سه یادآوری

امیدوارم خداوند توفیق دهد به شیوه‌ای خطبه‌ها را بیان کنم اول خودش بپذیر‌د و در ثانی پیامبر عزیز هم خوشحال باشد و ثالثاً شما عزیزان هم بهره بگیرید. انشاء الله

بحث اول: آیۀ ۳۱ سورۀ ابراهیم

عزیزان من؛ خدای بزرگ در آیۀ ۳۱ سورۀ مبارکۀ ابراهیم به پیامبر و حبیب و سفیر خود دستور می‌دهد به اهل ایمان امتت اعلام کن نمازهایشان را بخوانند و از مالی که ما به آنان بخشیده‌ایم به فقرا بدهند. خلاصۀ کلام اگر به این سبک زندگی کنند هم خداوند را از خود راضی کرده‌اند و هم فقرای جامعه را از سختی و مشکلات نجات داده‌اند.

در ادامه می‌فرماید: سعی کنید صدقه و انفاق خودتان را به دو شیوه پرداخت کنید. قسمتی به شیوۀ آشکار تا سایر ثروتمندان بدانند که شما صدقه می‌دهید و تشویق شوند و قسمتی هم احسان به فقرای جامعه به شیوۀ سری و مخفیانه بین خود و خداوند و فقرای جامعه؛ این شیوه ثواب و پاداش آن نزد خداوند بیشتر است.

در همین آیه آمده است: این عمر و زندگی و مسئولیت دنیایی که به شما داده‌ایم، فرصت است. از این فرصت استفاده کنید قبل از آنکه «أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خِلَالٌ» روز قیامت بیاید که در آنجا نه پارتی و نه دوست بازی به درد نمی‌خورد. قبول داریم شفاعت و خیرات بعد از مرگ وجود دارند ولی برای انسان مؤمن سربلندی در آن است که در پرونده‌ای که به قیامت می‌برد خیرات وجود داشته باشد و همراه خود آن را ببرد.

بله عزیزان؛ اگر دنیا به کسی تهمتی زدند، صلاحش این است قبل از جلسۀ دادگاه کلیۀ مستندات را جمع‌آوری کند تا وقتی به نزد قاضی می‌رود، تهمت‌هایی که به او زده شده است رد شوند. این بهتر از پارتی‌بازی و خواهش کردن است. اصل این است که انسان قبل از ورود به قبر مستنداتش را آماده کرده باشد. اگر مستنداتی نداشته باشد دچار زحمت می‌شود. پس دنیا مزرعۀ آخرت است اینجا باید بکاریم و آنجا درو کنیم.

بنده هم به شما برادران و خواهران ایمانی خود عرض می‌کنم در این آیه خداوند متعال دو پیوند را به ما اعلام کرده است که هر دو مهم‌اند.

۱-فرموده نماز بخوانیم. نماز سخن گفتن با خداوند متعال است وقتی‌که می‌گوییم «ایّاکَ نَعْبُدُ وَ ایّاکَ نَسْتَعین» خطاب ما پروردگار است و می‌گوییم خداوندا ما تنها تو را عبادت می‌کنیم و تنها از تو یاری و کمک می‌جوییم. وقتی‌که می‌گوییم: «اهدنا الصراط المستقیم» یعنی به ما راه راست را نشان بده. پس نماز وسیلۀ ارتباط ما مسلمانان با خالق است.

۲- خلق خدا را یاری دهیم. اگر پول و امکانات داشته باشیم و به خلق خدا انفاق کنیم، هم با خالق به‌وسیلۀ نماز و هم با خلق خدا با احسان و صدقه رابطه برقرار کرده‌ایم و این دو رابطه در زندگی ما مهم‌اند.

اصل آیه ۳۱ سورۀ مبارکۀ ابراهیم این‌چنین است «قُلْ لِعِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا يُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خِلَالٌ» ای پیامبر و حبیب ما؛ به عبدان من، کسانی که ایمان آورده اند، بگو؛ نمازهایشان را بخوانند و ازآنچه ما به آنان عطا کرده‌ایم به‌صورت سری و آشکار احسان و انفاق کنند قبل از آنکه مرگ به سراغشان بیاید چون در آن روز بیع و فدیه تأثیری ندارد.

عرض کردم ما به شفاعت و به صدقه بعد از مرگ معتقدیم ولی نص آیه می‌فرماید: شما خودتان صدقه بدهید و در ایام حیاتتان احسان کنید. امیدوارم شما عزیزان از این آیه بهره گرفته باشید.

بحث دوم: حدیثی از پیامبر بزرگوار اسلام (ص)

پیامبر عزیز ما خودشان حضور ندارند تا به خدمتشان برویم اما به سراغ احادیث گران‌بهایش می‌رویم. در نزد ما اهل سنت و جماعت دو کتاب حدیث مسند امام مسلم و صحیح امام بخاری از میان شش کتاب حدیث (صحاح سته) مهم‌ترند.

در حدیث ۲۵۷۷ مسند امام مسلم که یک حدیث قدسی است (دو نوع حدیث داریم؛ حدیثی که کلام شخص پیامبر است و یک نوع حدیث داریم که نه کلام پیامبر اسلام است و نه جبرئیل آورده است؛ بلکه خداوند تبارک‌وتعالی آن را به رسول‌الله الهام می‌کند که به حدیث قدسی می‌گوییم)

در این حدیث قدسی سه قول آمده است: قول اول می‌فرماید: ای عبدان من اگر شما از روز خلقت آدم تا امروز جمع شوید و بخواهید به من نفع برسانید، نمی‌توانید، چون من به شما نیازی ندارم و اگر همه شما جمع و متحدالقول شوید و علیه من قدم بردارید، باز نمی‌توانید به من ضرر برسانید. در قول دوم آمده است «یا عِبادي أنَّ اوَّلَکم و آخِرکم و إنسّکم و جِنَّکُم کانوا علی اتقیٰ قَلبِ رَجُلٍ واحدٍ مِنکُم ما زاد في مُلکِ شیئاً» ای عبدان من اگر تمامی شما که روی این کرۀ زمین هستید متحدالقول مشغول نمازخواندن شوید، خیری برای من نیست و اگر عکس این باشد و همۀ شما جمع شوید و بالاتفاق عمل زشت و ناپسند انجام دهید هم ضرری به من نمی‌رسانید. «إنَّما هِیَ أعمالُکم و احصیها لَکُم و اُوفِّکم ایّاها» من به عمل شما کار دارم، ملائکه اعمال شمارا ثبت می‌کنند و به نزد من می‌آورند و من هم از روی اعمالتان قضاوت خواهم کرد. خیر و شر و نفع و ضرر شما برای خودتان است آنچه نزد من حساب‌وکتاب است، عمل شماست.

بحث سوم: جمله‌ای از شیخ حسن بصری

شیخ حسن بصری نزد امت اسلامی چه شیعه و چه سنی شخصی قابل‌احترام بوده است. پدر شیخ حسن در بصره فوت کرد و مادرش ندار بود حسن را به مدینه برد و به خدمت یکی از همسران پیامبر بزرگوار اسلام رفت و گفت: آمده‌ام هم این فرزندم در کنار قبر رسول‌الله (ص) بزرگ شود و هم بتوانیم زندگی کنیم.

آن‌هایی که سیرت شیخ بصری را نوشته‌اند: می‌گویند گاهی اوقات مادرش به بازار مدینه می‌رفت و برای همسر رسول‌الله (ص) خرید می‌کرد، شیخ حسن که در خانه بود، گریه می‌کرد و حرم رسول‌الله برای آرام کردنش پستانش را در دهان وی می‌گذاشت و به او شیر می‌داد. وقتی بزرگ شد به بصره آمد و در بصره زندگی می‌کرد. وی در علم و دانش و معرفت و عرفان سرآمد بزرگان عصر خود بود.

شیخ حسن می‌فرماید: «بادِروا بالعملِ الصّالِحِ قَبلَ حلولِ الأجَلِ فَإنَّ لَکُما أرضَیتُم لا ما أبقَیتُم» ای مسلمانان و ای مؤمنین؛ سعی کنید تا در دنیا هستید عمل صالح انجام دهید قبل از آنکه اجل و مرگ به سراغتان بیاید. آنچه با خود می‌برید مال شماست نه آنچه از شما به‌جای می‌ماند؛ آنچه می‌ماند به ورثه می‌رسد و آنچه با خود می‌برید به شما تعلق دارد و مال شماست.

در ادامه خطبه ها ؛ سه یادآوری را هم خدمتتان عرض می‌کنم احتمالاً بنده را هم نقد کنند و بگویند ما در جمعۀ پاوه بحث دیگری انجام می‌دهیم در حالیکه در شرق (بلوچستان) و غرب (کردستان) به دنبال برنامه دیگری هستند. عزیزان؛ بنده عقیدۀ خودم را بیان می‌کنم. این مردم پشت سر من نماز می‌خوانند، آمده‌اند بنده برایشان صحبت کنم و من هم حرف خودم را می‌زنم برداشت از حرفهای بنده آزاد است؛ مهم برای من ادای وظیفه است .

یادآوری اول: قناعت و انصاف و شکر

قناعت یعنی راضی بودن به سهمی که خداوند به ما داده است و بکوشیم آن را بیشتر کنیم. هرکدام از ما سهمی در زندگی داریم باید به آن راضی باشیم و شاکر؛ اما بکوشیم آن را بیشتر کنیم.

انصاف یعنی اینکه ما نور و تاریکی را ببینیم و هر یک را در جای خود تعریف کنیم. اگر امروز یکی به راه و مسیر درست حرکت نمی‌کند و روزی انسان خوبی بوده است، در وقت قضاوت خوبی او را هم در نظر بگیریم؛ اگر مسئولی در جامعۀ ما دارد خدمت می‌کند ولی یک‌بار ما را ناراحت کرد، به یاد بیاوریم که روزی هم با ما درست برخورد کرده است؛ اگر نظامی کار خوبی برای ما انجام داده است و امروز نمی‌تواند کاری انجام دهد یا امکان ندارد، آن کار خوبش را به یاد بیاوریم و یادآوری کنیم؛ در واقع هم خوبی ها را ببینیم و هم بدی ها را

پیامبر عزیز ما (ص) روزی در جمع اصحاب فرمودند: پنج مطلب را در ذهن دارم چه کسی حاضر است این پنج مطلب را از من بگیرد و بعداً پخش کند؟ ابوهریره (رض) بلند شد و فرمود: من حاضرم. چهار مطلب اول را گفت و به مطلب پنجم رسید، فرمود: به آنچه خداوند به تو داده است، راضی باش «تَکُن أغنیٰ النّاسِ» تا در جامعه غنی شوی و مورداحترام؛

در حدیث دیگری می‌فرماید: غنا ارتباطی با پول، قدرت و ثروت ندارد؛ غنا آن است که انسان نفساً و در درون غنی باشد. خیلی از ما ثروت و امکانات و خانه و ماشین داریم، اما غنای نفس نداریم ولی خیلی از افراد را داریم حتی ممکن است هزار تومان در جیبشان نباشد اما از زندگی خود رضایت دارند و سربلند و عزیز و دوست‌داشتنی هستند و شب راحت می‌خوابند.

در اینجا یک نکته را عرض کنم؛ دو شب است پشت سر هم در تلویزیون روداو اهالی محترم پینجوین را می‌بینم؛ در دوران طلبگی در حومۀ پینجوین درس خوانده‌ام. پینجوین در زمستان خیلی سرد است. اهالی پنجوین راه عبور و مرور سلیمانیه و مریوان را بسته‌اند و نمی‌گذارند ماشین عبور کند و می‌گویند: هوا خیلی سرد است و سوخت و نفت نداریم و تا حال هم کاری برایشان انجام نشده است و شب‌ها هم بیرون هستند.

اگر سری به کردستان عراق و کرکوک و جنوب عراق بزنیم می‌بینیم که مردم عراق روی نفت خوابیده‌اند اما تفرقه، اختلاف، نبود مدیریت قوی، بی‌تجربگی، بردن سرمایه و خوردن و فروش نفت و به جیب زدن منابع حاصل از فروش نفت باعث شده آن مردم فقیر در این فصل سرما باید در شرایطی ‌سختی زندگی کنند.

یاد حدیثی افتادم که پیامبر بزرگوار می‌فرماید: در زندگی پایین‌تر از خود را نگاه کنید نه بالاتر از خود؛ ما اگر ژاپن و فرانسه و کشورهای شمال و جنوب اروپا را نگاه کنیم، وضع ما مثل آن‌ها نیست ولی اگر بنگلادش و افغانستان و یمن و عراق فعلی و سوریۀ فعلی را نگاه کنیم، اگر انصاف باشد وضع ما خیلی از این کشورها بهتر است.

ما برق داریم که امسال حتی یک ثانیه هم خاموشی نداشته‌ایم؛ در پاوه که قبلاً مشکل آب داشتیم اما امسال حمداً لله مشکل آب هم نداریم، گاز داریم و قرار است عن‌قریب در هانی‌گرمله و دزآور آخرین روستاهای مرزی هم افتتاح شود. تلفن و بهداشت و امنیت داریم و اکثر مردم ما هم غیر از روحانیون به شیوه‌ای حقوق‌بگیرند. تا حد آگاهی بنده در شهرستان پاوه سه تا پنج نفر روحانی حقوق‌بگیر داریم و این مردم به نسبت و سهم خود وضع خوب‌تری دارند؛ اما فقر و گرانی هم هست و پولی را که می‌گیریم، جوابگو نیست؛ چون حقوق کارمندان همان مبلغی است که از اول سال در نظر گرفته‌اند اما اجناس روزبه‌روز گران‌تر می‌شوند. بیکاری هست، مراقبت نیست و نظارت بازار را به دست کسانی سپرده‌اند که خودشان نیازمند ناظر و مراقب هستند.

البته در این میان ما برای جوانرود متأسف هستیم و نمی‌بایست این‌گونه می‌شد می‌بایست عقلا و مسئولان جوانرود اجازه نمی‌دادند کار به اینجا کشیده شود. امیدواریم عقلای هر دو طرف بنشینند و مسئله را حل کنند. جوانرود اگر از کرمانشاه هم جدا شود اتفاقی نمی‌افتد و اگر الی‌الأبد محاصره هم شود جمهوری اسلامی نفعی نمی‌برد. انشاء الله عقلای جوانرود و عقلای دولت باهم بنشینند عاقلانه مسئله را حل کنند. تا امروز عاقلانه آمده‌ایم هم نقد و اعتراض کرده‌ایم و هم کار ناشایست انجام نداده‌ایم. ما باید دو چیز مدنظرمان باشد. ۱- صبر بگیریم. اگر صبر نداشته باشیم کاری از پیش نمی‌بریم. ۲- به‌صورت منطقی از مسئولان بخواهیم کار انجام دهند.

امروز حدوداً سه ماه و بیست روز از اغتشاشات و اعتراضات در مملکت ما میگذرد؛ آثاری که نشان دهد مسئولان ما به خواسته‌های مردم پاسخ داده‌اند، ندیده‌ایم و یا حداقل من ندیده‌ام، پاوه همان پاوه قبل از شهریور است و الآن گرانی و مشکلات بیشتر شده است.

ما امیدواریم مسئولان محترم قدم بردارند. این مردم ۴۰ سال پای مملکت و نظام و مسئولان خود ایستاده‌اند؛ حیف است جوابگوی خواسته ها و مشکلاتشان نباشیم.

هدف من از بحث قناعت و صبر این بود ما باید هشیار باشیم. تا امروز خوب آمده‌ایم انشاء الله در آینده هم شاهد تغییراتی در زندگی باشیم انشاء الله گله‌مندان ما، گلایه‌هایشان به شکر و سپاس و قناعت و صبر تبدیل شوند.

یادآوری دوم: یادی از حاج ماموستا ملا عزیز ویسی

بنده ۴۰ سال با این ماموستا ارتباط داشته‌ام. ماموستا ملا عزیز، یک روحانی فقیر، محترم و یک صوفی قانع بود، وی در چشمه گدار زندگی می‌کرد، در زلزلۀ چند سال قبل خانه و مسجدش خراب شد. چند بار به منزل ایشان رفته‌ام و ایشان هم چند بار به نزد بنده آمده است بجهت حل مشکل و کار مردم.

یاد کاک انور روز چنگ فرزند حاج احمد مریوانی به خیر باد؛ خود و دو برادرش در زندان بودند در ایام مرخصی روزی به منزل ما آمد و گفت: پول فرستاده‌ام پدرم در سرپل‌ذهاب دو مسجد ساخته است گفتم اطلاع دارم من هم دعوت بودم اما در تهران بودم و از طرف خود نماینده‌ای را به مراسم افتتاح فرستادم.

گفت: آمده‌ام به ۳۰ مسجد مناطق زلزله‌زده مبلغی پول اهدا کنم. گفتم با توجه به گرانی مصالح ۲۰ میلیون و ۳۰ میلیون به درد نمی‌خورد و جوابگو نیست شما به‌جای این مبلغ چند مسجدی بسازید بهتر است.

قبول کرد و گفت من به زندان برمی‌گردم کاک سوران نمایندۀ من است شما هرکجا را انتخاب کردید در همان‌جا مسجد می‌سازیم. ما هم به‌اتفاق ماموستا رمضانی و جمعی از ماموستایان به منطقۀ زلزله‌زده رفتیم، مسجد روستای ماموستا ملا عزیز (روستای چشمه گدار) و به ثلاث و زمکان و تایجوز روستای هماجگه و عشیرۀ ماموستا مولوی رفتیم و ۴ روستا را انتخاب کردیم و با صرف هزینۀ ۴ میلیاردی ۴ بهشت ساخته شد. قبل از افتتاح جناب ماموستا عزیز مریض شد. بیش از ۹۰ سال عمر کرد و روز یکشنبه گذشته فوت نمود. خداوند ایشان را به رحمت خود شاد کند.

ماموستا به مسجد و منزلش خیلی دل‌خوش بود اما در آن‌ها استراحت نکرد و به جوانرود آمد و دیگر به روستایش برنگشت ولی زندگی او مثل بسیاری از روحانیون منطقه به‌سختی سپری می‌شد. بعد از فوت، اهالی جوانرود و ثلاث و مردم منطقه تجلیل خوبی از او کردند ما هم در اینجا برایش فاتحه‌ای می‌خوانیم و دو شعر از ماموستا مفتی پینجوینی را برایتان می‌خوانم. «رحم الله لمن اعاد الفاتحه»

اما برادران و خواهران محترم: به روحانیون کورد در زمان حیاتشان کم توجه می‌شود. یکی مثل من شاید کارمند باشم و چند نفر ماموستای دیگر معلم باشند ولی ۹۰ تا ۹۵ ٪ روحانیون ما به‌سختی زندگی می‌کنند. در عصر حیات ماموستا مفتی پینجوین هم به زندگی روحانیون اهمیت نداده‌اند ولی وقتی فوت کرده‌اند برایشان مراسمات آن‌چنانی گرفته و شعر سروده و سخنرانی کرده‌اند. ماموستا پینجوینی می‌فرماید:

پیاوی گه وره مان نایته به ر دل ... تا کوو ئه روژه ی ئه چیته ژیر گل

ئینجا بوی ئه گرین به جوش و به کول ... قه بره که ی ئه که ین به باخچه و به گول

( مردان بزرگ را یاد نمی‌کنیم و آنان را به فراموشی می‌سپاریم تا روزی که آنان را از دست می‌دهیم و اسیر خاک می‌شوند

وقتی هم فوت کردند برایشان گریه و زاری می‌کنیم  و قبرشان را پر از گل و گیاه و سبزه می‌کنیم. )

سنت مناطق کردنشین همواره این بوده است امروز عرض می‌کنم ما بعد از مرگ چیزی نمی‌خواهیم تا زمانی که در خدمتتان هستیم احترام ما را نگه‌دارید. بنده اگر شرح‌حال خودم را بخوانم هیچ‌کدام از شما باور نمی‌کنید که در طول ۱۲ سال تحصیل علوم دینی چه سختی‌هایی را تحمل کرده‌ام الآن آمده‌ام بدون توقع برای شما صحبت می‌کنم حداقل به مطالب ما خوب گوش دهید.

ما در سطح شهرستان پاوه ۹۲ مسجد داریم زندگی و معیشت روحانیون ما خوب نیست. در مسجد قبا ۴ طلبه داریم به ۲۸ ماه که می‌رسیم، نگرانیم که چگونه خوراک و معیشت آن‌ها را تأمین کنیم. این درد ماست.

هدف از بیان این مطالب این است جوانان عزیز ما بدانند که وضع علمای ما این‌چنین بوده و می‌باشد. در گذشته چون قناعت بود، سختی کمتر بود.

یادآوری سوم: اهانت هفته‌نامه شارلی ابدو به مرجعیت دینی و مقدسات

فرماندار محترم شهرستان پاوه که برای بنده قابل‌احترام است، دیشب با من تماس گرفت و گفت: اعلام کرده‌اند فردا در محکومیت اقدام هفته‌نامۀ شارلی ابدو در توهین به مقدسات راهپیمایی کنیم.

عرض کردم شاید در بعضی شهرها راهپیمایی مصلحت باشد ولی در شهر ما مردم صدها مشکل دارند. صلاح نیست راهپیمایی کنیم. اگر ما توانستیم کمی از مشکلات مردم را حل کنیم برای راهپیمایی‌های بعدی در خدمتتان هستیم و به میدان می‌آییم.

هفته‌نامۀ شارلی ابدو در فرانسه به مسیحیت و یهودیت و اسلام اهانت می‌کند و چند سال پیش دو بار به پیامبر اسلام اهانت کرد و در همین مسجد این اقدام را محکوم کردیم. بار اول به دفتر این هفته‌نامه هجوم بردند اما مؤثر نبود اما بار دوم مسلمانان ۸ نفر از آنان را کشتند.

همین نشریه در هفتۀ گذشته با توجه به این‌همه شعار که علیه رهبری و روحانیت در داخل داده می‌شود، به مرجعیت دینی و علما و مقام رهبری اهانت کرد؛ که البته این اقدام آن‌ها چیز تازه‌ای نیست و قبلاً هم این نوع کارها را انجام داده‌اند.

ما این موضوع را محکوم می‌کنیم. اهانت به هر رجل دینی اهانت به دین ماست. بخصوص در ایران مقام معظم رهبری برای ما جای احترام و تکریم است و هر نوع اهانت به ایشان اهانت به ملت ایران است و به‌شدت این حرکت را محکوم می‌کنیم.

جملۀ آخر شاید مفید باشد؛

شبکۀ روداو اخبار مربوط به آن دو نفر کورد که در فرانسه کشته‌شده بودند را پوشش داد. یکی از آن دو نفر از نیروهای پ.ک.ک بود و نتوانستند او را به ترکیه ببرند او را به سلیمانیه آوردند و به مسجدی بردند و بعداً به قندیل انتقال دادند که در قبرستان پ.ک.ک دفن کنند. نفر دوم را هم به ترکیه بردند و در آنجا تشکیلات اردوغان به محدودیت اجازه دادند مردم بر سر جنازۀ او حاضر شوند. زنانی که در مسجد سلیمانیه بر سر آن جنازه حاضر شده بودند، از ۱۰۰ زن شاید ۹۸ نفر آن‌ها محجبه بودند خیلی تعجب کردم که این‌ خانم‌ها از ۱۰۰ نفر ۹۸ نفر محجبه هستند اما دختران ما حجاب از سر برمی‌دارند. شما در دین مسلمان و در عرف کورد هستید. کورد در طول زندگی اگر هم زیاد به دین پایبند نبوده باشند، آبرو و حجاب را حفظ کرده‌اند شما حداقل از آن زنان پ.ک.ک درس بگیرید. کرد باشید و باشرف؛

والسلام‌علیکم و رحمة‌الله و برکاته

این مطلب را به اشتراک بگذارید

نوشتن دیدگاه

نام

تصویر امنیتی جدید