نمازجمعه این هفته پاوه، با حضور مردم متدین و مومن، در محل مسجد­ جامع این شهر و به امامت حاج ماموستا ملا قادر قادری اقامه شد.

در ادامه متن کامل خطبه های نماز جمعه امروز آمده است

به گزارش  پایگاه اطلاع رسانی دفتر امام‌جمعه پاوه؛ نمازجمعه این هفته ۱۴۰۲/۰۲/۱۵ پاوه با حضور مردم مومن و متدین پاوه در محل مسجد­ جامع و به امامت حاج ماموستا ملا قادر قادری اقامه شد

متن کامل خطبه‌های نماز جمعۀ مورخۀ ۱۴۰۲/۰۲/۱۵ شهر پاوه

بسم‌الله الرحمن الرحیم

الحمدلله حمداً حمداً والشکر لله شکراً شکراً ثم الصلوة والتحیة والسلام علی رسول‌الله وعلی آله و صحبه و من والا و لاحول و لا قوة الا بالله

السلام‌علیکم و رحمة‌الله و برکاته

برادران عزیز و خواهران محترمه؛ خداوند متعال طاعت و عبادت همۀ ما را به لطف و کرم خود قبول فرماید بنده هم از درگاه ایزد منان برای همۀ شما عزیزان و خانوادۀ محترمتان و تمامی کسانی که از خطبه‌های جمعه استفاده می‌کنند، درخواست سعادت، سلامتی و سربلندی دارم.

عزیزان من امروز در خطبه‌ها به ۲ موضوع و سه یادآوری خیر اشاره می‌کنم. ۱- یادآوری‌های قرآن کریم را جدی بگیریم. ۲- توصیه‌ای از رسول گرامی اسلام (ص) خطاب به امتش. ۳- (سه یادآوری خیر)

بحث اول: یادآوری‌های قرآن کریم را جدی بگیریم.

خداوند بزرگ و مهربان در آیۀ ۱۴۰ سورۀ مبارکۀ آل‌عمران می‌فرماید: «وَتِلْكَ الْأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيْنَ النَّاسِ وَلِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَيَتَّخِذَ مِنْكُمْ شُهَدَاءَ ۗ وَاللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ» روزگار هرروز به کام کسی است. روزی مردم دچار خوشی می‌شوند و روزی ناراحت؛ روزی دین در ترقی است و روزی در تضعیف؛ روزی مسلمانان نسبت به دین راست می‌گویند و روزی دروغ؛ روزی مسلمانان به دشمنان حمله می‌کنند و پیروز می‌شوند و روزی هم دشمنان بر مسلمانان غالب می‌شوند تا مرد و نامرد و مؤمن صادق و مؤمن غیر صادق مشخص شود. شاعر کرد می‌گوید:

دونیا ده واره وه کو دولابه ... هر روژی که سی عالیجه نابه

قبل از آیۀ ۱۴۰ آل‌عمران و در آیۀ ۱۳۹ که در خصوص شکست مسلمانان در احد است، خداوند متعال می‌فرماید: «وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ» اگر به فکر و قصد و خواست شما دنیا پیش نمی‌رود ناراحت و محزون نباشید؛ این سنت الهی است و همیشه همین‌گونه بوده است اگر شما مؤمن باشید و در خوشی‌ها شاکر و در ناخوشی‌ها صبر پیشه کنید، پیروزید.

آیۀ ۱۴۰ آل‌عمران این‌گونه شروع می‌شود: «إِنْ يَمْسَسْكُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ ۚ»

قرآن کریم خطاب به مسلمانان عصر رسول‌الله (ص) و به ما در این عصر می‌فرماید: اگر شما روزی شاد و روزی دچار مریضی و روزی دچار مشکل می‌شوید، بقیۀ اقوام هم همین‌گونه بوده‌اند. ای محمد (ص) به زنان و مردان مدینه اعلام کن شما در بدر بر دشمن پیروز شدید و شادمان گشتید اما در احد شکست خوردید و دشمنتان شاد شد. این سنة الله است.

بله عزیزان؛ ما باید در زندگی این سنت‌ها را طی کنیم تا مشخص شود مؤمن صادق و مؤمن شعاری چه کسانی هستند و چه کسی با پروردگار راست می‌گوید و چه کسی با پروردگار خود صادق نیست؟ همه ما روزی به‌سوی پروردگار خود بازمی‌گردیم.

ما باید حوادث را ببینیم؛ باید این مسجد را این‌گونه ببینیم که مردم در ادای نماز سست هستند و روزی هم ببینیم که مردم صف‌های مسجد را پر کرده‌اند؛ اما نه امروز باید زیاد ناراحت باشیم و نه دل‌خوش به روزی باشیم که جای نمازخواندن نیست و تمام مسجد پر است.

چرا عده‌ای با مسجد و نماز قهر کرده‌اند درحالی‌که مسجد و نماز از آن پروردگار است؟!؟

مرحوم محمد رشید رضا صاحب تفسیر المنار که عمرش کفاف نداد این تفسیر را تمام کند و تا سورۀ یوسف را تفسیر کرد و فوت کرد، وقتی آیۀ ۱۴۰ سورۀ آل‌عمران را تفسیر می‌کرد، همان شب پیامبر اسلام (ص) به خوابش آمد و فردا به خدمت استادش محمد عبده (رحمة‌الله علیه) رفت و گفت: امشب در خواب به خدمت پیامبر اسلام رسیدم. (خوشا به سعادتش؛ چرا ما پیامبر اسلام را در خواب نمی‌بینیم چرا از ما ناراحت است؟ پیامبر از ما بدش نمی‌آید ولی عمل خود ما خوب نیست. وقتی‌که رشید رضا خوابش را برای محمد عبده تعریف کرده تصویرش جلو چشمانم آمد و آن را در فکرم تصور کردم که آن انسان چقدر مخلص بوده است؟ شب گذشته و امروز ۲ بار به خود تف کردم چرا ما رسول‌الله (ص) را در خواب نمی‌بینیم قطعاً رسول‌الله (ص) از عملکرد ما رضایت ندارد.)

رشید رضا می‌گوید: پیامبر اسلام در خواب فرمود: «لو خُیّرْتُ بَینَ الهَزیمةُ والنَّصرِ یومَ أُحُد لاختَرتُ الهَزیمَةَ» رشید رضا تو داری آیۀ جنگ احد را تفسیر می‌کنی، اگر خداوند در جنگ احد من را مختار می‌کرد که نتیجه جنگ را تعیین کنم، من شکست را انتخاب می‌کردم چون شاگردانم در بدر پیروز و سپس مغرور گردیدند و می‌ترسیدم این غرور به ما ضربات سنگین‌تری وارد نماید. در این جنگ حضرت حمزه عموی عزیز پیامبر و عبدالله فرمانده و هفتاد نفر از اصحاب مخلص شهید شدند. پس عزیزان من؛ خوش به حال مرحوم سیدرشید صاحب المنار.

روزگار همین‌گونه است گاهی نفع انسان در پیروزی و گاهی هم نفعش در شکست است تا تجدیدنظر کند که مشکل کار کجاست.

چرا مسلمانان در بدر پیروز و در احد شکست خوردند؛ مگر در هر دو جنگ پیامبر اسلام (ص) فرمانده نبود؟ مگر لشکر اسلام همین مهاجر و انصار نبودند؟ شکست مسلمانان به این دلیل بود چون در احد میدان جنگ را خالی کردند.

مسلمانان بعد از این جنگ دیگر هرگز دچار غرور نشدند و همین شاگردان مخلص پیامبر اسلام (ص)، پیام دین اسلام را به جنوب چین و فرانسه و استانبول و بخارا و سمرقند رساندند.

خداوند متعال در آیۀ ۵۵ سورۀ ذاریات خطاب به پیامبر اسلام (ص) می‌فرماید: «وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ» ای محمد شما به مردم یادآوری کن و دلسرد نشو؛ چون در ذکر و یادآوری شما برای مؤمنین خیر است و جمعی به سخنان تو گوش می‌دهند و نفع می‌برند و عمل می‌کنند.

در گذشته وعاظ و خطبا تذکر می‌دادند و موعظه می‌کردند و مأمومان آن‌ها فرمایش ماموستایان و خطبا را همچون نسخۀ پزشک می‌دانستند و برای سلامتی فکر خود به آن نسخه عمل می‌کردند. صحبت زیاد و طولانی زیاد مفید نیست. همه مردم حلال و حرام و خوب و بد را تشخیص می‌دهند.

مشهور است یک نفر بی‌سواد به خدمت یک روحانی رفت که یک کتابخانه بزرگ داشت. گفت: آیا شما همۀ این کتاب‌ها را می‌خوانید؟ آن روحانی گفت: هرچقدر برایم ممکن باشد، می‌خوانم. آن فرد گفت: من سواد ندارم اما می‌دانم معنای همۀ این کتاب‌های تو چیست؟ در همه این کتاب‌ها خداوند می‌فرماید: خوبی کنید و از کارهای بد دوری نمایید.

والله هر بی‌سواد و هرکسی که از مسائل علم و دانش دور باشد، می‌داند دین به او چه می‌گوید؟ دین به او می‌گوید: فساد نکنید، خوبی کنید، مشروب نخورید و از ربا دوری نمایید و تریاک نکشید و ظلم نکنید چون خداوند و پیامبرش به عمل شما ناراحت می‌شوند.

پس چرا سخن ما خطبا تأثیر ندارد؟در حالیکه اکثر روحانیون ما انسان‌های سالم و خوبی هستند؛ نه مال کسی را خورده‌اند و نه به دنبال ناموس کسی بوده‌اند و نه ظلم آشکاری نسبت به مردم روا داشته‌اند.؟!

 سه مشکل داریم؛ قسمتی از مشکلات به ما روحانیون برمی‌گردد و قسمتی هم مربوط به خود مردم است. در بخش اول عالمان و رهبران دینی با همدیگر وحدت نداریم و هرکدام سازی می‌زنیم و مردم نمی‌دانند چه کسی راهرو درست رسول‌الله (ص) است.

از طرف دیگر بیشتر سخنرانی‌های ما الیَّ الیَّ (نزد من بیایید و مسیر من را انتخاب کنید) است و داریم مردم را دعوت به تشکیلات و حزب و گروه خود می‌نماییم و عده کمی از ما الی الله صحبت می‌کنیم.

سلف صالح ما وقتی تبلیغات می‌کردند، می‌گفتند: بیایید به نزد خدا و پیامبر ولی ما اکثراً در صحبت‌هایمان مردم را به‌سوی خود و حزب و مذهب و فکر و گروه خود دعوت می‌کنیم که این موضوع یکی از مشکلات ماست.

آخرین قضیه که سخنان واعظین و خطبا کمتر در ما تأثیر می‌کند، تأثیرات تبلیغات منفی دشمن است که در طول شب و روز علیه دین تبلیغ می‌کند ما هم انسان هستیم و تحت تأثیر قرار می‌گیریم. درنهایت عرض می‌کنم ما روحانیون و خطبا وحدت نداریم و برای یک هدف خاص تبلیغ نمی‌کنیم و دشمن هم لحظه‌ای از تبلیغات سوء علیه ما غافل نیست و این دلایل سبب شده سخن ما در مخاطب کمتر تأثیر دارد.

روزی پیامبر بزرگوار اسلام در میان یارانش نشسته بود و فرمود: «بدأ الاسلامُ غَریباً وَ سَیعودُ غَریبا کما بدا؛ فطوبی للغرباء. قیل وَ مَن هُم یا رسول‌الله (ص) قال الذین یصلحون اذا فسدالناس او افسد الناس من سنتی» شاگردان من در هر عصری زندگی می‌کنند، بدانند آیین اسلام از ابتدای شروع خود بی‌کس و بی‌قدرت بود در آینده هم همین‌گونه غریب خواهد شد. خوشا به حال آنان که در دوران غربت ایستادگی می‌کنند. یک نفر از حاضرین عرض کرد یا رسول‌الله (ص) آنان چه کسانی هستند؟ پیامبر اسلام (ص) فرمودند: آن‌ها کسانی هستند در روزی که مردم از مسیر دین خارج و دچار فساد می‌شوند و سنت‌های رسول‌الله را زیر پا می‌گذارند، قهرمانانه و شجاعانه و مخلصانه و مؤمنانه بر عقیده و باور و روش من ایستادگی و از آن پاسداری و به آن افتخار می‌کنند.

امیدوارم ما و باقی مسلمانان جزو کسانی باشیم که پیامبر بزرگوار فرموده است: خوشا به حالشان

نکته‌ای را خدمتتان عرض می‌کنم؛ در آخر سورۀ جمعه خداوند متعال می‌فرماید: «إِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انْفَضُّوا إِلَیْهَا وَتَرَکُوکَ قَائِمًا قُلْ مَا عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ مِنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ وَاللَّهُ خَیْرُ الرَّازِقِینَ»

روزی پیامبر عزیز اسلام (ص) داشت خطبه می‌خواند، حادثه‌ای روی داد، پروردگار از این حادثه ناراحت شد. قضیه بدین قرار بود؛ مردم مکه و مدینه تجارت می‌کردند و به شام می‌رفتند و در شام وسایل موردنیاز را می‌خریدند و برمی‌گشتند. هر وقت کاروان برمی‌گشت یک نوع دل‌خوشی میان مردم مکه و مدینه پیدا می‌شد که می‌توانند وسایل موردنیاز خود فرزندانشان را خریداری کنند.

به نص قرآن کریم؛ در لحظه‌ای که پیامبر اسلام (ص) خطبه جمعه را می‌خواند، کاروان به مدینه رسید و به بوق و کرنا زدند که ما برگشته‌ایم و مردم بیایید و از ما خرید کنید. در عصری که پیامبر اسلام (ص) خطبه می‌خواند، مسجدالنبی دیوار نداشت وقتی به دهل زدند بسیاری از اصحاب از جای خود بلند شدند و دیدند کاروان تجار برگشته است در این لحظه جمع زیادی مسجد را ترک کردند و به دنبال کاروان رفتند.

قرآن کریم می‌فرماید: این گروه باوجوداینکه شاگرد پیامبر اسلام (ص) بودند و در خدمتش درس خوانده بودند «إِذَا رَأَوْا تِجَارَةً» وقتی کاروان را دیدند «أَوْ لَهْوًا» و با گوش خود صدای دهل کاروان را شنیدند «انْفَضُّوا إِلَیْهَا» به‌سوی آن‌ها رفتند «وَتَرَکُوکَ قَائِمًا» و تو را (ای محمد) درحالی‌که خطبه می‌خواندید، تنها گذاشتند.

پس وقتی در زمان پیامبر بزرگوار (ص) شاگردانش برای مسائل دنیا و لهو و لعب ترک جمعه کرده‌اند ما انتظار داریم مسلمانان قرن ۱۵ ترک جمعه نکنند؟ در اینجا اگرچه خداوند تبارک‌وتعالی جمله را به‌صورت خبر آورده است، ولی در حقیقت انذار و هشدار و تذکر است که ای مسلمانان چگونه پیامبر اسلام و جمعه و مسجدالنبی را ترک می‌کنید و به دنبال تجارت می‌روید؟

نهایتاً ما وعاظ هم نباید زیاد ناراحت شویم چون تبلیغات دشمن و کار غلط دوستان ما سبب شده که مردم به دین پشت کرده‌اند اما این خود مردم هستند که ضرر می‌کنند. باید ما علی‌رغم مشکلات عدیده از ابلاغ و ارشاد کوتاهی نکنیم.

بحث دوم: یک توصیۀ رسول‌الله (ص) خطاب به امتش

پیامبر بزرگوار دو نوع توصیه دارد. بعضی از توصیه‌هایش عمومی هستند مثلاً می‌فرماید: «اوصیکم» توصیه و وصیت می‌کنم به همۀ شما؛ بعضی از توصیه‌های ایشان هم خصوصی هستند. این وصیت که امروز آورده‌ام خصوصی است.

پیامبر (ص) به یکی از شاگردانش می‌فرماید: «اوصیکَ بِتقوی اللهِ تعالیٰ فأِنَّهُ رأس امر کله؛ و عَلَیکَ بِتِلاوةِ القرآنِ وَ ذِکرِ اللهِ» وصیت می‌کنم در زندگی همواره خداوند را ناظر خودت بدان و تقوای الهی را پیشه کن و قرآن بخوان چون قرآن سپر است و تو را به خیر می رساند. ذکر و تسبیح خداوند را فراموش نکن و در ادامه می‌فرماید: حفظ تقوا، خواندن قرآن و ذکر خداوند «فَأِنَّهُ ذِکرٌ لَکَ في السّماءِ و نورٌ لَکَ في الأرض» سبب می‌شود ملائک هم در آسمان شمارا ذکر کنند و در زندگی نور و رحمت بر شما ببارد و دچار خسران و بدبختی نشوید.

یادآوری اول:

خداوند در آیۀ ۱۲۴ سورۀ مبارکۀ طه می‌فرماید: «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ» هر کس به ذکر و یاد من پشت کند، زندگی سخت و تلخی برایش فراهم می‌کنم. ذکر خداوند تبارک‌وتعالی به مصداق آیۀ «اَقِمِ الصَّلاةَ لِذِکري» نماز است. پس هر کس به نماز پشت کند، زندگی آرام و خواب راحت و معیشت خوب نخواهد داشت و در قیامت نابینا محشور خواهد شد. تارک نماز در روز حشر سؤال می‌کند، من در دنیا چشم داشتم و بینا بودم چرا اکنون چشمانم کور شده‌اند؟ پروردگار جواب می‌دهد و می‌فرماید: چشمان تو در دنیا آیین اسلام و قرآن و دین را نمی‌دید حال کوری چشمانت پاداش توست. این یکی از معانی آیه بود. معانی دیگری هستند که می‌فرمایند: همۀ ذکرهای خداوند مهم‌اند.

نتیجه بحث این است اگر ما با دین باشیم شاید زندگی و معیشت ما کمی سخت باشد، ولی آرامش داریم اما اگر با خداوند نباشیم اگرچه لذایذ دنیا در اختیار ما باشد، هر نوع مشکلاتی خواهیم داشت.

بعضی وقت‌ها در بعضی از مالک از دو هزار نفر ثروتمند نظرخواهی می‌کنند و می‌گویند: با داشتن این‌همه ثروت، وضعتان چگونه است؟ در جواب از اوضاع فکری و جسمی و مشغلۀ خود گله می‌کنند. احتمالاً از فقیر هم سؤال کنند و او هم به نوع دیگر جواب دهد اما پروردگار این‌گونه می‌فرماید.

یادآوری دوم: دشمنان دین یک‌لحظه از فریب ما غافل نیستند.

در قرن ۱۹ میلادی حدود ۳۰۰ سال پیش، گلاستون نخست‌وزیر وقت بریتانیا به مجلس عوام رفت و سخنرانی مفصلی کرد. قسمتی از سخنانش در مورد دنیای اسلام را به عربی ترجمه کرده‌اند بنده هم دوست دارم متن عربی را بخوانم. گفت: ای مردم؛ «لَن تَقومَ قائِمَةٌ في الشّرقِ إلاّ إذا قَضَینا عَلیٰ ثَلاثَةِ أهداف؛ هذا الکِتاب، ثم الحَجِّ والعرفةِ ثمَّ الجمعَةِ» والله ما در خاورمیانه موفق نمی‌شویم الا مگر اینکه با سه هدف مبارزه کنیم. یک جلد قرآن کریم را بلند کرد و گفت: ما باید محتوای این کتاب را در دل مسلمانان تضعیف کنیم. مشهور است یکی از نمایندگان آن جلد قرآن را از گلاستون گرفت و پاره کرد و گفت: این کتاب چیست که تو از آن می‌ترسی؟ گفت: نفهم؛ میلیون‌ها بلکه میلیاردها جلد از این قران در منازل مسلمانان وجود دارد ما باید محتوای قرآن را در دل مردم مسلمان تضعیف کنیم و اگر بتوانیم با قرآن در بین آن‌ها تفرقه و آنان را به جان هم بیندازیم، موفق شده‌ایم.

کنگره حج اگر با محتوای دینی برگزار شود، بزرگ‌ترین کنگرۀ سالانۀ مسلمانان است باید به هر شیوه‌ای که برایمان ممکن است، با آن‌هم مبارزه کنیم و اجازه ندهیم مسلمانان از معنویات مراسم حج استفاده کنند. جمعه هم کنگرۀ هفتگی مسلمانان است باید بتوانیم در حدتوان جمعه را هم تضعیف کنیم.

اگر ما غربی‌ها و مسیحیان و اروپایی‌ها بتوانیم این سه مورد را تضعیف کنیم موفق می‌شویم و امروز در هر سه مورد موفق شده‌اند. اگرچه قرآن کریم در همۀ منازل ما وجود دارد اما کمتر به آن توجه می‌کنیم. راست است به حج می‌رویم اما ۸۰ درصد حجاج، حج را یک مسافرت می‌دانند و اعمالی را انجام می‌دهند و برمی‌گردند و از محتوای معنوی حج که کنگرۀ توحیدیان در مقابل کافران است، استفاده نمی‌کنند. جمعه را هم خودتان می‌بینید که با آن چگونه برخورد می‌شود.

یادآوری سوم:

۱۱ و ۱۲ اردیبهشت هرسال در تقویم جمهوری اسلامی یادآور دو مناسبت مهم‌اند. ۱-روز کارگر ۲- روز معلم

این دو قشر عزیز، زحمتکش هستند و حق دارند از آنان تجلیل شود. معلمین پدران معنوی و فرهنگی فرزندان ما هستند و کارگران برای ما زحمت می‌کشند. اگر کارگران زحمت‌کش شهرداری نباشند همه ما باید یک ماشین بگیریم تا زباله منزلمان را جمع و به محلی دور ببرد ولی کارگران محترم شهرداری زباله و کثافت را جمع‌آوری و به مردم خدمت می‌کنند و حق دارند از آنان تجلیل شود.

روز معلم را که مصادف با شهادت شهید عقیده و فکر شهید مطهری است، به تمام معلمین عزیز که در فکر آموزش‌وپرورش فرزندان ما هستند و به وطن و دیار خود خدمت می‌کنند، تبریک عرض می‌کنم و برای آنان و خانوادۀ محترمشان آرزوی توفیق دارم و برای کارگران محترم نیز که برای ما زحمت می‌کشند از درگاه خداوند متعال بدن و فکر سالم و آبرو و عزت خواهانم.

والسلام‌علیکم و رحمة‌الله و برکاته

این مطلب را به اشتراک بگذارید

نوشتن دیدگاه

نام

تصویر امنیتی جدید